Waarop ik terug bij af ben: respect is ergens gebaseerd op angst.

Zou verklaren waarom Moon mij vb omver zou willen lopen, hij is helemaal niet bang van me, vertrouwt me wel denk ik maar heeft weinig respect voor me. Ik ben nooit anders dan lief en zacht met hem geweest. Terwijl Anna hem wel eens actie-reactie een dreun en een brul heeft verkocht toen hij haar beet of stampte.

Met alleen respect/angst kom je er niet, tenzij misschien bij sommige "robotised" paarden, met alleen vertrouwen vaak ook niet.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 15 juni 2009, 18:55:


Ja ,maar dan is 1 vingertje ook genoeg.
Bij vera heb Ik ook maar 1 vingertje nodig en t mooie is dat de laatste tyd,omdat ze natuurlijk, ivm haar aandoening ze slecht uit de voeten kon,verbazend meer vertrouwen is gaan krijgen in andere stalgenoten,
Ze is er slecht aan toe geweest en diverse mensen hebben haar ,ook tydens mn afwezigheid benaderd,gestreeld en bij haar gezeten ,in de periode waarin ze nogal veel lag.
dus de ziekte heeft wat dat betreft ,zeker een voordeel gehad.
Voor die tyd moest ze ook niet veel hebben van andere mensen.
Vanuit slechte ervaringen.
Ik kocht haar dat ze 3eneenhalf was.
Was buiten de fokker al de 4e eigenaar en was al effe rijklaar gestoomd,met alle gevolgen van dien.Een totaal onbegrepen arabie.
trudy

e m kraak schreef op maandag 15 juni 2009, 17:18:


Euhm excuseer ik heb je vraag wel beantwoord


Yep klopt !


Waarom ?

Op sommige momenten gaf BD (van Pien ) te kennen nog niet klaar te zijn voor de paring en kwam ze gewoon achter mij staan in de weide Paard kent me niet ,kwam net toe trouwens !! Ilias stond dan geinterreseerd enkele meters voor mij naar BD te kijken ,geen gevoel van agressie ook geen uiting van verwijfeling ,toen de gemoederen een beetje bekoelt waren en Ilias "trager" naar beaut toe ging was een simpel "Eeeeasy" voldoende om hem af te remmen en toen stond IK achter hem en beaut voor hem Waarom zou mijn vraag sterker zijn dan zijn drang naar de merrie ? Zoals aangehaald Egon : Okay, voor JOU doe ik het !Nog nooit ni meegemaakt met je ijsco's ? Dat er eentje gewoon iets voor jou doet ? Toen Ram op de PT demo zodanig op Hilde was gefixeerd heb ik ook gevraagd aan haar om hem van mij over te nemen .Waarom was HIlde op dat ogenblik sterker in bekrachtiging dan ik ?

Gudrun schreef op maandag 15 juni 2009, 17:16:


Wel Gudrun, jij bent "in mijn perceptie" de eerste die hier iets concreets schrijft!
Egon wil iemand uit zijn tent lokken en Eddy draait rond de pot....

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 15 juni 2009, 20:26:


Is ni waar

Julia el Mecky schreef op zondag 14 juni 2009, 19:55:


Helaas heb ik hier wel bevangengevoelige paarden, daarom eten ze nu geweekte grasbrok. Ze hebben hier ook zo de eigen medicatie die er doorheen moet. Gaat super zo, en het ruikt ook heerlijk. Vroeger gaf ik mijn paarden ook kilo's biks, stom, maja je wist niet beter of het hoorde zo, vooral als je al een keer lest in de week haha. Succes met je paardje, groetjes Ingrid

Cedric Coucke schreef op woensdag 10 juni 2009, 20:34:


Precies Cedric, met dat randje hoefwand laten staan bleef Woody ook voortdurend een verbrede witte lijn houden.
Ze liep wel zonder problemen over steentjes die op het asfalt/beton lagen.
In het begin heb ik wel steeds goed afgerond (mustangrol) en vlak met de zool. Dit maakte geen verschil, ze bleef "ongevoelig" voor steentjes en de wittelijn bleef breed.
LATER ben ik pas OOK KWARTIER BOOGJES gaan maken.
Sinds dien begon ze iets gevoeliger te lopen, niet ernstig, maar toch...... .
Wel begond de hoef concaaf te trekken en de wittelijn word steeds strakker!!

We hebben net de Eper Praarden4daagse achter de (80 km) en de keren dat we over kiezel moesten heeft ze geen enkele x gevoeligheid getoond!

MIJN conclusie was, dat het verbeterd hoefmechanisme (kwartierboog) voor gevoeligheid zorgde.

Nils en Olly

vagebond schreef op maandag 15 juni 2009, 20:47:


Grasbrok is inderdaad een goede tip. Daar zit niks anders in dan gras?
Gelukkig heeft hij vandaag goed zijn eten opgegeten zonder dat er melasse doorheen moest.

Ilma Meijer schreef op dinsdag 9 juni 2009, 2:02:


Ik ben ook even 7 dagen weg geweest, Eper Paarden 4 daagse, lekker onspannen stappen
Het is voor ons al weer 2 jaar geleden, de laatste cursus. Maar nee, Sneemann zegt me niets.
Na de 9 dagen cursus nog de, FreshUp, Sitzschulung, Eizelunterricht en Reiten im gelande.
Op de planning staat; Lehrwanderritt.
Enneh, waren jullie tevreden over het leer-proces? IK alleszins.

Nils en Olly

marianne laenen schreef op maandag 15 juni 2009, 20:26:


Maar "respect" komt toch niet voort uit angst? Ik heb echt geen respect voor iemand als ik er bang voor ben, hoor ... dan ben ik gewoon bang. Ga ik dan geheel uit mezelf dingen doen om een dergelijk persoon te pleasen? Dacht het niet. Ik zou proberen er zo ver mogelijk vandaan te blijven.
Maar dat ben ik, een mens dus!
Paarden denken toch niet in termen als respect / vertrouwen? Ik denk dat paarden meer "voelen". Ik ken heel Eddy en Ilias niet, dat vooropgesteld, maar me dunkt dat die twee heel wat uurtjes samen hebben doorgebracht. Paarden onderling zijn vooral duidelijk en testen continue die duidelijkheid af, dat geeft zekerheid. Ik denk dat Eddy ontzettend duidelijk en consequent duidelijk is naar Ilias dat de "rangorde" keer op keer onzichtbaar bevestigd wordt. Als wij dat "respect" of "vertrouwen" willen noemen, dan noemen we dat maar zo. Maar ik denk dat het magische woord: "communicatie" heet. De één heeft het wel en de ander zal dat nooit krijgen, haast onzichtbare communicatie door lichaamstaal! En ik ben bang, Egon, dat dit niet rationeel te verklaren is!

Monique Meijer schreef op maandag 15 juni 2009, 15:52:


Dit is té vreselijk voor woorden, kan dit gewoon domweg niet geloven.
Flikker zo'n dier dan tenminste naar buiten....
Hoop dat ze die eigenaar verzuipen in diezelfde dreklaag.

Groet,

Wil

(en bedankt!)

Anja Seijn schreef op maandag 15 juni 2009, 23:40:


Zo zou ik het dus ook omschrijven... Ik denk ook niet in termen als respect of angst... Het is idd. een soort gevoel wat je krijgt als je een paard voor de eerste maal ziet. Intuitief weet je wat voor soort paard het is. Daar handel je naar.
Is het bang, juist overmoedig, kun je het aanraken of niet?

Ik heb trouwens naast Ilias gestaan, in de paddock. Ilias straalt geen agressie uit, wél behoedzaamheid. Voordat iemand die paddock bij hem instapt weet hij precies wat voor persoon dat is. Moet hij aanvallen, moet hij vluchten, of kan hij ongeïnteresseerd doen?
Of... misschien toch een beetje nieuwsgierig? In mijn geval het allerlaatste.
Maar het is Illias die bepaald of jij hem aan mag raken, niet andersom.
Zou je hem dwingen, door hem in een hoek te zetten... zal hij denk ik idd. aanvallen. Kan hij wegkomen zonder confrontatie... zal ie daarvoor kiezen.
Dat is wat ik gevoeld heb aangaande Ilias.
Leuke uitdaging.... haha... die zul je moeten verdienen.

Van de week ben ik bij een 4-jarige luxe Haflinger wezen kijken.
Kan ook niemand op ene normale manier bijkomen. Waarom? Geen idee.
Toevallig was er niemand bij dat paardje, stond alleen in een paddock.
Op hem aflopend, bewust al niet vol aankijkend, lagen z'n oren al plat, neusgaten opgetrokken en zo'n misprijzend klemmondje... heel z'n houding zei: opzouten! Laat me met rust.
Wat kan er gebeurd zijn met zo'n jong dier.... deze wil gewoon helemaal niets van mensen weten en volgens zeggen wil ie nog wel flink meppen ook.
Draait in ieder geval gelijk z'n achterkant naar wie dan ook (mens) toe.
Poeh....
Wat mij meteen opviel was dat 1 oog wat verder uitpuilde als het andere... 1 kant mooi donker oog, de andere kant een flinke witte ring. Of leek alsof het iets meer uitpuilde... kan ook. Gezichtsbedrog.
Ondanks dat toch een heel mooi, luxe ruintje. Maar: 4 jaar... wordt al bereden.
Staakt ook heel fijn onderweg en is dan echt niet meer vooruit te branden.
Tsja.... die verhalen kennen we zo onderhand.

Mijn idee: de hele omgeving nodigt al uit tot zuurpruimen.
Staat alleen, in een kleine paddock, weinig uitzicht, geen maatje, niks.
Misschien een heel introvert karakter. Niet gemakkelijk, niet open... dus mensen begrijpen daar niets van. Gevolg zal zijn: fikse meppen om hem toch voorwaarts te krijgen terwijl er aan échte opvoeding niets gedaan is..
Achterhoeven waren dus al niet bekapt.
Meppen om ervoor te zorgen dat ie niet z'n kont naar je toedraait...
weinig vertrouwen in mensen dus.

Ik hem 'm helemaal niet aangekeken. Wilde alleen dat ie naar mij toe zou komen, dus ben met z'n waterbak gaan spelen (de verhalen hier van de IJsco onthoudend!). Vreselijk interessante waterbak...
Hem ik hem ook verteld. Nou... nog geen 5 min. later stond hij bij mij. Diezelfde waterbak te bekijken. En kon ik over z'n hals kriebelen.
Zure bekken trok ie nog wel.... maar de kriebel werd in dank aanvaard.
Netjes hoofdje afgewend, geen seconde heb ik het idee gehad dat ie zou kunnen bijten of meppen.

Helaas is deze eigendom van iemand die niets van paarden weet. Dit dier moet ene knuffel/speelpony zijn van haar dochter....Het meisje is 8 jaar of zo...
Denk niet dat dit goed gaat aflopen. Want ze kunnen er helemaal niets mee.
Deze heeft helemaal geen respect meer voor mensen.

Tsja.....

Nils Vellinga schreef op maandag 15 juni 2009, 21:16:


Maar, zoals ik je nu begrijp Nils.... gevoeligheid is dus weer weggetrokken.
Door kwartierboogjes - meer hoefmechanisme - iets gevoelig, nu weer over.
Resultaat: mooie witte lijn.

En nog steeds maak je kwartierboogjes....

Hoeven blijven verdorie veranderen he????
Hier idem dito....
Ik krijg stralen die over de groeven heengroeien, m.a.w.: straalgroeven gaan (aan de zijkanten is dat al zo) dichtgroeien, bedenkt worden door de straal.
Wordt steeds breder. Tóch blijven beide paarden goed lopen.
Ik heb echt geen zin om iedere keer die stralen weg te gaan snijden want ik denk dat het een functie heeft. Een bescherming tegen indringende steentjes..
Ditzelfde heb ik nl. ook bij de IJslanders van onze vrienden gezien.
En die smid maakte ze bewust niet open, omdat het een beschermende functie zou hebben.

Nou, als het moet zijn ze zó weg... maar ik wacht lekker eens even af.... tot hoever dit nu echt doorzet.
In 1,5 jaar tijd vrij rondlopen op de keien zijn van beide paarden die voeten onvoorstelbaar verbeterd.
Sterker nog.... ik zit serieus erover na te denken om ook de 19-jarige Chaser eens zonder hoefschoenen buiten te gaan proberen. En gewoon eens te zien hoe hij zich gaat redden over alle ondergronden. Catcher dendert overal al door- en overheen. Die kijkt niet eens meer als er stenen liggen....

Wat Chaser betreft: als ik zie hoe hij hier overal overheen loopt.... heb ik hoop dat het tijdens buitenritten ook goed zal gaan...
Wordt weer spannend.... )

Wil.

Wil schreef op dinsdag 16 juni 2009, 0:23:


Oeps....

bedekt worden door de straal. (zonder n)

Anja Seijn schreef op maandag 15 juni 2009, 23:40:


Hey !!!!!!