Hans van Keeken schreef op dinsdag, 9 november 2004, 22:38:


Hoeveel weegt een sulky? Doe dan maar zo'n trainingsding hoor, waarbij een paard achteruit kan meppen zonder dat je tanden eruit zijn.

En heb je wetenschappelijke info over waarom een paard wel/geen lichte 'kar' zou mogen trekken als hij nog niet volgroeid is? Het probleem wat ik heb om het zomaar met een draver te vergelijken: die zijn over het algemeen niet bedoeld (vanuit de draver-mensen) om topfit oud te worden en dat wil ik nou juist wel met Khani... Dat beest is geweldig en moet lang bij me blijven als t ff kan, en zo gezond mogelijk, ook als ie oud is. Ik heb trouwens nog niet op internet gezocht, het idee kwam vandaag gewoon spontaan bij me op. Ik ga nu dagelijks een stuk fietsen met hem en eigenlijk leek t me ineens leuk om hem voor een sulky te zetten vooral omdat je dan zelf ook nogal conditie krijgt (toch?) en hij nog te jong is om mee te rijden.

Jeez wel off topic maar kun je me een richtlijn geven wat zo'n trainings-sulky ongeveer kost? (ideaal een draver-man in ons midden )

Ilona
--
let's keep on moving

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 9 november 2004, 22:40:


Het is een bitless bridle van The bitless bridle Inc. Het ziet er hetzelfde uit als het bitless bridle uit australie wat ik op dit forum heb zien passeren. Ik denk dat de werking op de neus is en op het hoofd achter de oren.
Als ik op het paard zou zitten zou ik er geen probleem mee hebben het uit te proberen maar met een sulky erachter is een ander verhaal.
Groet
Hans

Bitten Zijn in het leven geroepen door de ANGSTEN van het menselijk ras..ALS we nou EEn beetje Natuurlijk Zijn stop dan geen metalen shit in die mooie dieren...HOU daar nou in ieder geval mee op..Ga kijken wie ZE zijn...Het is al erg genoeg wat we al met ze AAnkloten VRIENDELIJKR GROET TRUDY

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 9 november 2004, 22:47:


Denk niet dat er dan iemand op dit forum is die je kan helpen...

Gewoon proberen. Er is vast wel een richting in het bos die níet zorgt voor een levensgevaarlijke situatie als ie schrikt... Doe dan voor mijn part de andere kant op nog het bit in als je je daar veiliger bij voelt...

Leer t dier wel ff wijken voor druk he (maar ook met bit heb je daar wat aan natuurlijk)

Ilona
--
let's keep on moving

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 9 november 2004, 22:25:


Jack is ook een draver. Die kon ik met een bit niet houden. Met een halster wel....
Oh, enne, heb bij hem op mijn GPS eens dik 60 Km/h geklokt in draf... Volgens andere draver-mensen is Jack waanzinnig snel. Dus daar ligt het niet aan.

Zijn oorspronkelijke naam heb ik wel eens gehoord:Karman, kan ook Carman zijn, of Karmen. Geen idee hoe je het schrijft maar het klonk als Karman. Hij is nu ongeveer 10 jaar oud. Er is al eens iemand uit de draverwereld die wat speurwerk heeft verricht maar daar is niks uitgekomen. Zou leuk zijn als jij iets op het spoor kan komen.

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op dinsdag, 9 november 2004, 22:42:


Leuk; zal even paar kleine voorbeelden uit het boek geven waarbij de werking van diverse bitten worden omschreven (aan de hand van duidelijk niet mis te verstane voorbeelden). Weet je een beetje de strekking van dit boek .

"Je kunt de werking van een gebroken trens vergelijken met die van een notekraker: hoe langer de handvatten zijn en hoe breder de trens is, hoe groter de kracht zal zijn waarmee de noot, lees: de onderkaak van het paard "gekraakt" zal worden".

of

"ongebroken stang met tongvrijheid: Pas als de ruiter aan de teugels trekt en het bit naar voren kantelt, drukt het mondstuk op tong en lagen en kan de tong beknelt raken".

"een kinketting die niet is uitgedraaid doet het paard onnodig pijn".

Met al deze voorbeelden, leer je dus echt wel "voorzichtig" met je bit om te gaan .

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 9 november 2004, 22:52:


Dat was ook mijn reactie....


Weet niet of dat een mogelijkheid is, maar zou je kunnen proberen met bitless onder bit hoofdstel, dan heb je wel een dubbele set teugels, en misschien is dat teveel, al die lange leidsels, maar dan heb je in elk geval voor je gevoel de 'veiligheid' van het bit bij je.

dat is wat ik probeerde te zeggen, met je paard er aan laten wennen :)

Isabel

Trudy schreef op dinsdag, 9 november 2004, 22:50:


Sjonge jonge, wat wind jij je op zeg. Ik denk dat een bit nu ook weer niet zo paardonvriendelijk is dan jij nu denkt. Maar wel duidelijk : mits goed gebruikt.

Een verkeerd gebruikt touwhalster doet een paard minstens net zoveel pijn als een verkeerd gebruik van een bit. Maar goed, mij hoor je er niet meer over, want ik had het over jeuk aan een hoofdstel of halster, met of zonder bit maakt me even niet uit. En heb nu 2 oplossingen die ik eerst ga proberen.

Groeten,
Ingrid

Dit bericht kwam ik tegen op Cavaletti Paardenforum:

Een gewaarschuwde man/vrouw is twee waard:
Artikel uit de krant 'Het Belang Van Limburg':

Rapportage: ‘Het Belang Van Limburg’, vrijdag 5 november 2004-11-05

“Dodelijke paardenziekte duikt ook in Limburg op”

Raadselachtige spieraandoening slaat enkel toe bij weidepaarden.

Peer: Voor het eerst duikt ook in Limburg, in Peer, een mysterieuze en dodelijke paardenziekte op. In het jargon bekend als de ‘atypische myopathie’, een niet-besmettelijke spierziekte die alleen toeslaat bij paarden die in een wei staan. De wetenschap staat voor een raadsel. De Lummense paardenchirug Tome Mariën heeft de afgelopen twee weken drie gevallen uit Peer en een uit het Nederlands-Limburgse Meerssen behandeld. Een paard kon hij redden.
De symptomen zijn vreemd. Een ogenschijnlijk kerngezond paard kan binnen 24 uur plots sterven. Met een constante: het gaat altijd over paarden die dag en nacht in een wei staan. In het overgrote deel van de door de veterinaire wetenschap beschreven gevallen slaat de ‘spieraandoening bij grazende paarden’ toe in de late herfst. Al zijn er ook enkele gevallen in de lente bekend. Symptomen van de atypische myopathie: de paarden worden suf en stijf en zakken na enkele uren door de benen. Alles wijst in de richting van een algemene en acute spieraandoening.

35 recente gevallen

Op het Vlaamse kabinet van landbouw, een van de bevoegdheden van minister-president Leterme, is men alsnog niet op de hoogte dat de ziekte nu ook in Vlaanderen opduikt. Dierenarts Marie-Therese Picavet uit Moerbeke-Waas, gespecialiseerd in paarden, weet wel waarover het gaat: “Vorig jaar hadden we hier zo een geval. En op de faculteit diergeneeskunde in Gent hebben ze dit jaar een of twee gevallen gehad. Ik heb net een mail ontvangen van de faculteit in Luik, waar ze alle informatie rond de ziekte verzamelen. 35 gevallen zijn er bekend de jongste 14 dagen. 15 in België, 17 in Noord Frankrijk en 3 in Duitsland. De mortaliteit van de ziekte ligt met 89% erg hoog. Deze vorm van myopathie is bijzonder verwoestend voor spiercellen. Dus ook voor die van de ademhalingsspieren, waardoor de paarden uiteindelijk stikken. De oorzaak is moeilijk te bepalen. Het eerste beschreven geval dateert al uit de jaren veertig, in Engeland. En nog heeft de wetenschap geen sluitende verklaring. We willen geen paniek zaaien bij de eigenaars, maar voorzichtigheid is toch geboden. Paarden binnen houden, indien mogelijk, lijkt me een goeie raad. Zeker als je paard buiten staat in een regio waar de ziekte al eerder is opgedoken. En sowieso check je altijd best een paard, dat buiten staat, ’s morgens en ’s avonds.”
Op de Luikse universiteit is veterinair wetenschappen Dominique Votion sinds maart 2003 door de Waalse regering belast om de oorzaak te vinden van de paardenziekte. “Tot 2003 kwamen de gevallen bezuiden de lijn Samber-Maas. Maar dit jaar zijn ons ook al gevallen gesignaleerd uit Lasne en Rixentsart in Waals-Brabant en in het Antwerpse Wuustwezel. En nu dus ook drie gevallen in Peer. We hebben het niet over een epidemie, maar ik zou mensen met een paard in een wei toch aanraden voorzichtig te zijn. Je kan je paard bijvoorbeeld ook extra kwaliteitsvoeding geven.”

Schimmels

“De ziekte rukt in elk geval op”, stelt Votion vast. “Een ding weten we zeker: de paarden voeden zich bijna uitsluitend met wat ze vinden in de wei. De oorzaken? Voorlopig blijft het bij hypotheses. Een plantenschimmel, giftige paddestoelen of een verwoestende grondbacterie … Vreemd is ook dat de ziekte vroeger opdook in bijzondere klimatologische omstandigheden: na een plotse temperatuurdaling of na een storm. De recente gevallen, na 15 oktober, hebben die klimatologische omstandigheden niet.”

“Nog eens, we willen geen paniek zaaien, maar de ziekte zorgt toch voor veel stress bij paardeneigenaars. De behandelende veeartsen raden we ook aan altijd een autopsie te laten verrichten en de gevallen aan ons of aan de Gentse faculteit van diergeneeskunde te rapporteren.”
_________________
Warmbloed Palomino's
Royal Belgian Palomino Asbl

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 9 november 2004, 22:47:


Geen wetenschappelijke info heb ik voor je, maar wel praktijkervaring. Kijk maar eens waar jonge paarden van een jaar al in de wei toe in staat zijn. Zonder enige training zijn ze in staat om zomaar even 10 min of langer te scheuren in de wei. Naast de genoemde anderhalfjarige draver train ik op dit moment een 2jarige. Die trekt bijna elke dag 12 km een uitrijkar van 125 kg, en dat doet heel gemakkelijk ook door diep zand en heuvels op. Moet je natuurlijk wel rustig opbouwen.
Ik ben met je eens dat er heel veel dravers m et 4, 5 jaar al aan het einde van hun carriere zijn. Maar dat komt door de druk die eigenaren er achter zetten om hun aankoop zo snel mogelijk return on investment te laten geven. En de training kost ook nog eens €650,= gemiddeld per maand.
Dan wordt er wel eens wat geforceerd. Daarnaast vermoed ik dat heel veel dravers problemen in de voeten hebben door het gebruik van hoefijzers.
Ik doe het voor hobby. Mijn paarden doen aan wedstrijden mee tot een jaar of 7 gemiddeld. En gaan dan gezond weg voor de fokkerij of recreatie.
Een uitrijsulky van ijzer weegt denk ik 60 kg, deels hout wat licher ca 50 kg.
Je kunt ze gebruikt kopen voor 100 tot 200 euro. Nieuw zou ik er een kopen met onafhankelijk geveerde wielen als je onregelmatig terrein gaat rijden. Voor een vlakke baan is dat niet nodig.
Groet
Hans

Denk dat bit of halster in weze niet zoveel uitmaakt... Het is meer het mentale aspect bij zowel paard als ruiter die bepaald of ie bij je blijft of niet.
Zo was ik laatst met iemand anders gaan rijden. Hij heeft een jong paard, we waren aan het draven op weg naar huis en dan kan mijn fjord opeens wel erg hard. Maargoed draf is draf, dus hij haalde alles uit de kast om maar zo hard mogelijk te gaan (in draf) Toen de merrie begon te galoperen omdat ze het niet bij kon houden bleef hij toch in draf. Vroeger was ie er dan geheid vandoor gegaan. Ook onder het mom...maar mij haal je niet in. Nu liet ie zich passeren en bleef in draf. Denk dat dat veel te maken heeft met respect en vertrouwen in mij, zodat ie niet meteen het eerste en beste instinct najaagd.
Helaas gaat het niet altijd zo, maar door grondwerk en veel oefenen op ORS (ook buiten) voel ik me erg veilig met mijn touwhalster. Eigenlijk hetzelfde gevoel als Frans heeft, dat je je veiliger voelt als je paard een touwhalster om heeft ipv dat ie een bit in zijn mond heeft.
Als je er eenmaal overheen bent dat je bit geen rem of stuur is dan gaat er een wereld voor je open

Groetjes Maaike

janet weggemans schreef op dinsdag, 9 november 2004, 23:01:





Zet de feiten op een rijtje:
1) Met een constante: het gaat altijd over paarden die dag en nacht in een wei staan.
2) ze raden je aan extra kwaliteitsvoeding te geven
3) en je paard binnen te zetten
4) het is niet besmettelijk

Maar als je naar mogelijke oorzaken kijkt, kan je paard het net zo goed oplopen tijdens 1 uurtje in de wei....

Oftewel, een modern broodje aap verhaal om mensen hun paard toch maar op stal te laten zetten?

Frans Veldman schreef op dinsdag, 9 november 2004, 22:53:


Ik denk dat je die GPS even moet laten ijken. Als ie 60 Km per uur kan lopen in draf dan was ie niet te koop geweest. De allerbeste paarden komen met een lichte sulky direct na de start in de buurt van de 56/58 km per uur en ik denk dat jij er op zat?
Als zijn naam met een K begint dan moet hij nu 11 jaar zijn. Klopt dat?Als het met een C begint is ie 19.
Ik zal morgen eens in de boeken naar hem zoeken. De naam komt me onbekend voor, maar dat zegt niet alles.
Groet
Hans

Hoi,
Niet om Trudy te pesten hoor , maar vond net nog een stukje in het boek "aangespannen paard" over bitten. Lees hieronder wat ze in dit boek schrijven.

Het aantal soorten bitten is buitengewoon groot. Maar nog vele keren groter is het aantal paarden dat hierdoor onnodig pijn heeft geleden en daarmee de meest afschuwelijke verwondingen in de mond en dan nog hoofdzakelijk de onderkaak, heeft opgelopen.
Dat de lagen van de onderkaak (dat deel waar zich geen tanden of kiezen bevinden) zeer gevoelig zijn door het feit, dat deze ter plaatse slechts bestaat uit slijmvlies over beenvlies, is nog steeds niet tot een aantal zogenaamde paardenliefhebbers doorgedrongen. Vele keren per jaar moet ik (de schrijver van dat boek dus) dit helaas constateren. Een paard wordt dan om de een of andere reden bestraft door het een paar flinke rukken in de mond te geven. Dat het arme dier op dat moment hetzelfde voelt als wanneer men u tegen het scheenbeen zou schoppen, wordt helaas maar al te weinig beseft.

Door de hevige pijnen, welke een paard in de mond kan hebben, kunnen zich allerlei strubbelingen gaan voordoen, waarvan men de oorzaak niet in de mond zal gaan zoeken. Toch is het belangrijk om wat zich ook voordoet allereerst de mond te onderzoeken. een rode plek op een der of beide lagen zal u dan veelal laten zien, dat het kwaad reeds is geschied.
Op zijn minst is het beenweefsel beschadigd, maar wat helaas maar al te vaak voorkomt, er kan ook een splinter van het kaakbeen zijn afgebroken.

Alles het gevolg van een onoordeelkundig gebruik van het bit.

Groeten,
Ingrid

Daar is het dus een DIScussieforum voor...IK blijf er bij GEEN HETE HANGIJZERS voor de dieren... EN als ze gaan schuren en krabben?????Kijk wat JIJZELF niet goed doet....Misschien wil ze wel toestemming van jou om gedekt te worden??(door dat hengstje)je weet maar nooit he