Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 16 januari 2009, 12:15:


Iemand laten komen met een thermografische camera en die laten bekijken of en bij welke arbeid het been opwarmt.
Als ze er bij wandelen aan de hand geen last blijkt te hebben, een kort drafje, geeft dat geen reactie dan erop zitten en het stappen over het harde langzaam uitbreiden. Nooit even proberen of het gaat in een zandbak he!

Helene E schreef op vrijdag 16 januari 2009, 12:11:


Klik maar links, onder "Spirithorses", dan kom je op mijn homepage.
Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 15 januari 2009, 8:55:


Ik zorg wel voor het dessert,dat kan ik wel een beetje, denk ik.

jan.

van lennep schreef op vrijdag 16 januari 2009, 12:50:


Als je effe van de vlakke weg komt draagt zowiezo alles, denk ik.

jan.

van lennep schreef op vrijdag 16 januari 2009, 12:40:


Dat dagboek bijhouden is een heel goed idee. Ik heb dat bij Froukje ook gedaan en kwam er zo achter dat ze moeilijker ging lopen naarmate de omstandigheden droger werden.

Waar je bij Maike denk ik wel voor moet oppassen is dat je niet al je aandacht op de hoeven en het bekappen vestigt. Naar wat ik van hem begrijp is er veel meer mis in zijn hele lijf en ook dat heeft zijn weerslag op de hoeven. Dan kan je nog zo je best doen met bekappen, dat gaat het probleem niet oplossen. (Ook dat heb ik geleerd van Froukje).

Maar alles bij elkaar getelt, kan je niet meer doen dan je best. En dat doe je!

Els.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 16 januari 2009, 13:33:


Esther, is er eigenlijk aan de scheefheid van Maike gewerkt, of is dat onomkeerbaar? Het was iets in zijn hals dacht ik?

jan seykens schreef op vrijdag 16 januari 2009, 13:09:


NU krijg ik honger......

ik schop dit bericht nog even omhoog,ik kom nog even verder klagen.

van de week ben ik 4 dagen niet bij mn paard geweest omdat ik echt strontziek was en met koorts op bed lag,was geen probleem,mn paard zou verzorgd worden door de stalhouder.
kom ik weer op stal,staat mn paard weer zonder voer en de box is al 4 dagen niet gemest.

de stalhouder heeft een poging gedaan om mn paard buiten te zetten,maar ze vind het omdoen van het halster nog wel eens verevelend,helemaal bij vreemde en dan draait ze haar hoofd wat weg,verder niks.
stalhouder heeft haar toen een klap voor haar hoofd gegeven en sindsdien mocht de stalhouder niet meer in de box komen van mijn paard,zodra de stalhouder er aan kwam gaat ze met haar kont naar de deur staan.
paard is nu dus tot rotknol veroordeelt en stond gister ook weer zonder hooi.
ik kreeg nu ook van de stalhouder te horen dat mn paard ook vervelend was als het hooinet opgehangen werd,ze ging er dan namelijk alvast van eten waardoor de stalhouder er niet goed meer bij kon.
ze heeft toen ook een klap voor dr knar gehad waardoor ze haar hoofd behoorlijk hard gestoten heeft en daardoor 2 kale plekken boven haar ogen heeft.
ik ben blij dat de stalhouder me dit allemaal eerlijk verteld,en ben ook maar niet al te boos geworden (hoewel ik kookte van binnen) omdat ik bang ben dat me dan niks meer verteld wordt.
ik ga dit weekend weer kijken op een andere stal,neem een lange vragenlijst mee want ik wil zeker weten dat dit dan wel wat is voor ons.
ik vind het van de zotte dat de stalhouder op niks af mijn paard gaat lopen slaan.
ze luisterd perfekt,als je erbij moet en je zegt terug dan gaat ze achteruit,met het omdoen van haar halster had de slahouder wat geduld kunnen tonen,het is verdomme een jong paard!
nee ik heb het aardig bekeken hier.
de voordelen die ik nu nog op kan noemen op deze stal worden steeds minder,en steeds minder belangrijk.

slahouder moet uiteraard zijn stalhouder,hoewel het in dit bericht wel een toepasselijke verspreking is.

Michiel schreef op vrijdag 16 januari 2009, 11:58:


Okay, Michiel, ik begrijp jou punt denk ik wel. Vrede zit in de mensen zelf.

Maar als je je wilt of moet uiten zit er wel een verschil in of je dat doet in een grote groep mensen of in je eigen omgeving.

In een grote groep mensen heb je je aan bepaalde fatsoensregels te houden, anders gaat iedereen elkaar binnen de kortste keren te lijf. En trouwens, nu ik dit zo schrijf, ook in je thuissituatie zijn er regels waaraan je je hoort te houden. Anders wordt het ook een zootje.

Natuurlijk mag een ieder zich uiten, maar doe dat dan niet in een grote groep mensen, wat een forum uiteindelijk is.

Els.

van lennep schreef op vrijdag 16 januari 2009, 12:45:



het zijn niet allemaal onafhankelijke onderdelen esther, integendeel
alle delen werken samen voor het geheel
de omklappende en weggroeiende steunsels zal je snelst vinden
bij platte brede hoeven,
daarbij wordt de druk door het bovenlichaam van bovenuit
te sterk zijdelings "wegverdeeld",
zijdelingse druk naar buiten toe, betekent uitwaaierende flares
en zijdelings wegschuivende steunsels
waarschijnlijk wel met een brede platte straal,
je zou het kunnen wijten aan een te weinig sterke komplete hoefwand,
die dus teweinig sterk is om die zijdelings druk op te vangen,
ga je dan die flares wegraspen, dan verdunt de wand nog meer,
en gaan de hoeven nog meer open...
(als je 't mij vraagt.... )

veb schreef op vrijdag 16 januari 2009, 13:46:


Hallo, Veb,

Dacht dat je expres slahouder schreef..... Wel toepasselijk, treurig.

Jouw verhaal komt me bekend voor, ik heb dit ook enige malen meegemaakt. Meppen omdat een paard het niet begrijpt of het gewoon wat eng vindt schijnt heel normaal te zijn bij de meeste stallingen. Er is geen geduld, ga je respectvol met je paard om, krijg je snel de naam een watje te zijn. Een paard moet luisteren en dat mep je erin. En dan die rottige voer kwestie - de een propte er 6 kg krachtvoer per dag in, bij de ander kreeg ze een plakje hooi en moest zich daar maar mee redden. En steeds bij elk spatje regen snel op stal, degene die een geschoren paard had bestemde de hele boel, iedereen moest zich maar aanpassen. Bij prachtig mooi weer in een stinkende, ondergescheten stal, omdat meneer geen zin had die van mij buiten te zetten. Hij deed haar zo ruw het halster aan, dat ze steeds wegtrok, voor straf bleef ze dan maar binnen, terwijl de rest wel buiten was. Mijn stalhouders vertelden me nauwelijks wat, ik moest maar gissen waarom mijn paard plotseling bang was voor de gekste dingen. Mijn paard is een schat, altijd al geweest. Ze is ontzettend meegaand en leert snel. Gek genoeg vonden de stalhouders haar altijd dom en gevaarlijk. Bij mijn paard bereik je niets met harde hand, dan gaat ze volledig op slot. Ik was blij toen ik mijn paard mee naar huis kon nemen, eindelijk van het gezeur af.

Sterkte, ik hoop dat je snel wat vindt, het is moeilijk.

Monique

Dus nu zondag is het zover, een winter-play-day in Geel-België.

Op een echte normal manege (met alles erop en eraan) gaan we ons eens lekker bezighouden, in de overdekte piste, met NH of spelen met je paard met allerlei verschillende opdrachten. De opdrachten zijn allen verzonnen door Inge en mij.

Alle info vind je ook nog hier: www.kompleto.be

Dus ik zou zeggen: allen daarheen....

Groeten,
Liesbet

Peter Donck schreef op vrijdag 16 januari 2009, 14:09:


Ik denk dat je gelijk hebt over het 'wegverdelen' en de neiging om te flaren.
Ik heb de voeten een paar keer gezien, maar toen ze regelmatig bijghouden waren zag je geen flares.
Het is ook niet zo dat Nb flares van buitenaf wegraspt , want in dat geval zou je gelijk hebben over dat de hoefwand dunner zou worden, maar het enige wat we doen is zorgen dat de flare niet meer draagt, zodat hij niet bij elke stap weer losgetrapt wordt. hij krijgt zo dus de kans van hogerop in de hoefwand door het groeien ervan weer tot onder bij de zool vast te groeien.
Natuurlijk vraagt dat om zeer regelmatig onderhoud, als je te laat bent is je werk voor niets.

Ik wil wel antwoorden , maar dat gaat mijn baas niet leuk vinden...
Moet naar mijn werk.

Gr Esther