In mei, drie dagen na een woeste galoppade voor de wagen over het keiharde kleiland, liep Froukje behoorlijk kreupel. Of eigenlijk gevoelig op alle vier de benen en op RV kreupel. Ze had de periode daarvoor, vanaf sept. 2006 prima gelopen en ging zelfs zonder problemen in galop over het asfalt.
Vanaf deze eerste kreupelheid is ze niet meer goed geweest. Telkens als we dachten dat het beter ging en ze of uit zichzelf weer begon te draven en galopperen of we haar weer aan de hand meenamen langs de weg, ging het na een dag of drie mis. Ze liep dan veelal alsof ze bevangen was, ze stond aan de andere kant juist onderstandig met de voorbenen, ze kreupelde op RV. Van alles geprobeerd, magnesium gevoerd, hoeven anders bekapt, heel veel gemaild met forumleden, maar niets bracht uitkomst.
Als ik met een hamertje op haar hoeven tikte, bleek telkens de zool van de voorhoeven heel gevoelig, op de buitenzijde reageerde Frouk totaal niet.
Tijdens de BBQ bij Piet, heel veel gehoord en gezien, maar niemand die mij kon vertellen wat ik met Froukje aanmoest. (Kon ik natuurlijk ook niet verwachten.) Wel kwam daar een kadaverhoef tevoorschijn met een prachtig glanzende buitenhoefwand en dat is iets wat Bij Froukje vooral ’s zomers ontbreekt.
Daarom bij thuiskomst daar op gaan googelen en na een aantal dagen van zoeken de volgende mail verstuurd:
--
Ben driftig aan het zoeken geweest op i-net naar oorzaken van de ruwe buitenhoefwand van Froukje, maar kan daar eigenlijk niets over vinden.
Waar ik inmiddels wel achter ben is dat het "glazuurlaagje" op hoeven gevormd wordt door keratine. Keratine is een eiwit en zorgt voor de elastisiteit en de vochtigheidsgraad van de hoef.
In het geval van Witte Lijn Ziekte is er sprake van een bacterie/schimmel symbiose die de keratine "opeet". Er kan sprake zijn van een zeer agressieve infectie, maar er zijn ook veel mildere bacterieën/schimmels.
Keratine zorgt ook voor glans en waterdichtheid van de vacht. Dat is in ieder geval bij Froukje prima in orde, ze glanst als een spiegeltje, ondanks al behoorlijk lang winterhaar en zit vol appeltjes.
Goed, waar ik nu aan zit te denken.
Er zit duidelijk geen/weinig keratine in de hoefwanden van Froukje. Daardoor drogen de hoefwanden zeer snel uit en nemen ook zeer snel weer vocht op als het even nat is.
Door het gebrek aan keratine is de witte lijn/laminae zwak. Hierdoor zakt het hoefbeen gemakkelijk naar beneden (of eigenlijk kantelt de hoefcapsule, ik weet het, maar zo is het makkelijker te beschrijven) en drukt op de zoollederhuid. De hoef is door het gebrek aan keratine weinig elastisch en als ze dus ook nog eens droog zijn is er weinig hoefmechanisme en zal de zool niet veel zakken bij belasting. Dit geeft extra irritatie aan de zoollederhuid. Als het nat is nemen de hoeven als een spons water op en worden week. Hierdoor neemt het hoefmechanisme toe (maar eigenlijk ook niet op de goede manier, een spons is slap en niet elastisch) en wordt de druk op de zoollederhuid minder.
Frouk maakt zelf duidelijk voldoende keratine aan gezien haar vacht. Het zou dus zo kunnen zijn dat er een niet zo heel agressieve bacterie/schimmel actief is in de hoeven, die daar wel de keratine aantast.
Dan zou ik het best aanpakken alsof ze Witte Lijn Ziekte heeft. Dus (volgens Ramey):
1. Dieet aanpassen. Zo weinig mogelijk suikers. Dat is moeilijk bij Froukje door haar slecht werkende dikke darm, maar ik ben al aan het proberen de slobber te minderen en te vervangen voor zemelen, gekookte lijnzaad en bietenpulp 's avonds en haver 's ochtends. (De haver reageren de darmen erg goed op, weet dat dat ook niet ideaal is, maar lijkt me alleszins beter dan de slobber-mash die ze nu (op advies van de veearts) krijgt en waar ook bixjes e.d. inzitten.) Eventueel magnesium geven om het verwerken van de suikers te vergemakkelijken. (Dat krijgt ze al.)
2. Meer beweging. Dus hoefschoenen aanschaffen. Zal vanavond de hoeven opmeten met hulp van John en ze meteen bestellen.
3. Behandelen met Clean-Trax. Dat is al besteld, maar duurt nog even omdat het nog uit de V.S. moet komen.
4. Natuurlijk Bekappen.
Ik hoop dat ik zo op de goede weg ben. Ben nergens helemaal zeker van, maar de symptomen lijken er wel erg op.
Ik heb hier en daar gelezen dat de symptomen van Witte Lijn Ziekte heel veel kunnen lijken op die van
hoefbevangenheid.
Ik heb alle foto's van Froukjes hoeven nog eens bekeken en waar ze niet nat zijn kan je duidelijk zien dat ze in de winter meer glazuur buitenom heeft dan in de zomer. Vanaf mei zie je vanaf de voorzijde een afbraak. Dit zou ook verklaarbaar zijn door een bacterie/schimmel infectie, want die voelen zich goed als het warmer is. Dus misschien 's winters te koud, Frouk maakt weer zelf keratine aan, het wordt warmer en de schimmels/bacterieën vreten de keratine weer op.
Lijkt mij dat het verhaal zo van alle kanten sluit. En nu maar hopen...
---
9 september vond ik bij het bekappen “oud” bloed in de zool en de witte lijn van de voorhoeven. Achter kan ik dat niet zien omdat daar de zolen donker zijn. Dit zou mijn idee van een onsteking in de zoollederhuid bevestigen, daar dat ongeveer vier maanden na de eerste kreupelheid was.
De clean-trax liep op zich wachten en Froukje begon weer steeds beter te lopen. Half september begonnen haar in de bak (zachte ondergrond) te longeren. De eerste keren was ze erg stijf, maar dat werd allengs beter. Donderdag 27 september was het prachtig weer en heb ik haar meegenomen voor een wandeling langs de weg. Froukje vond het heerlijk. Ze liep aan het touw voor me uit en taalde zelfs niet naar het heerlijke malse gras in de berm. Vrijdag heeft ze een dagje rust gehad en zaterdag heb ik haar nog een keer gelongeerd. Ze liep prima. Daarom besloten er zondags maar een op te gaan zitten in de bak.
Nou, mooi niet! Zondagochtend liep ze hartstikke kreupel op beide voorbenen, rv veel erger dan lv. Het was dit maal zo erg dat mijn oude dame er bij ging liggen om de boel te ontlasten. Haar dus maar uit de kletsnatte wei gehaald en in de bak gezet, waar ze droog kon liggen. Ze was heel beroerd, kon amper lopen, lag veel te veel, at weinig, een heel zielig paard. Maandag was ze wel weer wat actiever, maar nog steeds heel erg kreupel. Ook bleef ze veel meer dan normaal liggen. Dinsdagavond viel me opeens op dat haar been rv boven de kogel dikker was. Onmiddelijk gaf ik mezelf de schuld dat ik alleen maar aan haar hoeven had gedacht en niet goed had opgelet. Woensdag had ik daar geen tijd voor (moest ouders naar Schiphol brengen), maar donderdag de veearts laten komen. Inmiddels een mail van Christel Provaas gehad, dat de verdikking in het been ook op een hoefzweer kon wijzen.
De veearts kwam aan het eind van de middag. Ze kon niet meer doen dan vaststellen dat het been dik was (maar niet pijnlijk), dat Froukje op beide zolen voor gevoelig was en dat er in beide voorbenen pulsaties waren. Haar advies: Pijnstillers, het een week aankijken en als het niet verbeterde een scan van de pees maken en foto's van de hoeven. Nu liep Froukje zo kreupel dat ik er absoluut niet over peinsde haar in de trailer te zetten en naar de kliniek te rijden. Pijnstillers was ik ook geen voorstander van, want als het een peesblessure was, zou Froukje alleen maar meer gaan lopen en de boel misschien alleen maar verergeren. Dus uiteindelijk schoot ik met de veearts helemaal niets op.
Vrijdag bleef Froukje onveranderd kreupelen. Zaterdagmorgen leek het nog wel weer erger te zijn geworden. Hoewel de veearts had gezegd dat ik met een peesblessure beter niet kon weken, twijfelde ik nog steeds heel erg of het wel een peesblessure was. Daarom hebben we Froukje zaterdag toch maar in de inmiddels gearriveerde Clean-Trax gezet. Was een hele bevalling, drie kwartier weken en dan nog drie kwartier in het plastic. Vooral bij de achterbenen had Frouk er helemaal tabak van. Toen de achterbenen in het plastic zaten hebben we haar daarom maar los gelaten. En je kunt je onze verbazing haast niet voorstellen; Froukje liep gewoon weg. Met grote passen, nog steeds licht kreupel, maar niet meer dat verschrikkelijke strompelen.
Verder in Froukje II.
Warboel
