Christel Provaas schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 20:01:


Wel eigenlijk perfekt zoals op,het filmpje de echte rodeo dus Vicky haar merrietje durft dit ook te doen, galopwissel en boink (ik ben daar niet van gedient da wisselenbok) reden druk van benen ,verandert merrie zegt Noway *josé* nu ga je der af . Vicky heeft een ferme vaste zit en blijft tot nu toe goed zitten dus bok word stilaan zeldzaam .
IN het bos aanzetten tot galop en de kont is ferm uitslaan doen ze dus ook in de weide , yihaaaa loooooooppppeen bokje , heb ik geen enkel probleem mee
MAAR zo'n reeks kop in de grond ,rug zo bol als een ei heeft maar één reden . JE GAAT ERAF NU !!!! De redenen hiervoor zijn volgens mij altijd diegene die ik aangegeven heb ! Specifiek over het filmpje van ANky viel het mij op dat de eerste drie galopsprongen inderdaad uit schrik waren maar toen bokte hij nog niet !!Anky viel naar achteren , voledig geicht kwam op het bit en toen zei paard DAAAG Anky ik ben hier niet mee akkoord

Monique Meijer schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 19:51:


Ik duim en ik duim Monique!! Het klinkt veelbelovend, ik hoop echt dat Indy herstelt!!

riafri schreef op maandag 15 oktober 2007, 20:24:


Hallo,

Dan heb je toch een goed gevoel, maar toch het idee. Het meest dierbare bezit die zo afgevoerd wordt. Knap hoor dat je er zelf bij was. Ik hoef daar gelukkig nog niet over na te denken, maar toch je weet het maar nooit. Het blijft moeilijk.

Groetjes,
Jeanet

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 20:09:


Ik heb al een beetje gejuicht....... :) Je mag meejuichen, hoor!

Ja, hoe komt zoiets daar...... Het zadel kan daar niet drukken, de plek ligt pal naast de ruggewervels, mijn zadel geeft daar geen druk, de wervels liggen vrij.

Het zal wel een raadsel blijven....

Monique

eddy DRUPPEL schreef op maandag 15 oktober 2007, 23:37:


Ik wil dit topic voor eens en altijd uit de wereld hebben. De laatste tijd is het enkel maar ruzie maken en humor en relativeringsvermogen is nergens meer te vinden. Ik zal proberen nog een keer uit te leggen wat me zo stoort aan dit soort reltopics.
A: Waarom dit topic, wat is het doel?
B: Waarom zijn de mensen die reageren en kritische vragen hierover stellen en om bewijs vragen gelijk de mensen die zich aangesproken zouden voelen?

Ik weet van mezelf dat ik niet om een PN boycot roep op fora, maar ik reageer wel simpelweg op het feit dat ik niet van virtuele schandpalen houd. De suggestie dat de mensen die het felst reageren dan wat te verbergen hebben is ook ronduit min en houdt een directe beschuldiging in
Als er al iemand is die dubbel spel speelt, wat ik me niet echt voor kan stellen waarom geen link zodat het voor iedereen controleerbaar is?
Ik denk zelfs dat er geen link is!! Kortom ik geloof het verhaal niet eens.
Bij de wet is het trouwens verboden om smaad en laster via internet te verspreiden, is dat de reden waarom er geen link wordt doorgegeven?
IEDEREEN die hier schrijft is nu een verdachte door dit soort berichten en dat is de reden waarom ik reageer en het me vreselijk hoog zit. Om dan gelijk de naam van een topic te veranderen in kindergarten getuigt ook niet van enige goede smaak, maar meer van paternalistisch gedrag en is persoonsgericht en heeft niets met argumenteren te maken.

Monique Meijer schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 20:36:

Ik ben benieuwd hoe het nu verder gaat. Of ze meer gaat bewegen uit zichzelf, of ze verder zal verbeteren, sterker worden, of ze zal vragen om weer eens een wandeling te maken... ik hoop dat het herstel doorzet!

charlot van r schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 18:58:

en terwijl

tja ik vind dat jullie stelling te eenzeidig is! hebben jullie

Euh , rijd zes a zeven uur/dag op evenveel verschillende paarden die ofwel net zadelmak zijn ofwel geklasseerd als probleempaard ! Dus ik denk dat mijn boktesten redelijk uitgebreid qua aanbod en diversiteit waren in de loop der jaren
en trouwens je spreekt jezelf regelmatig tegen oa hier :

Ons paard had in begin dat we bitloos reden te truk gevonden

Een paard dat zijn hoofd tussen de benen steekt "verschiet" niet ,verre van !

en je geeft hetzelf aan door te zeggen :

Nu na een paar keer haar gebok

Dus ineens "verschiet" ze van niks meer dus ?

Zoals hier al ten overvloede is aan beurt gekomen met de stelling : een paard is niet gemaakt om op te zitten ! Sommige paarden kunnen dit zeer duidelijk kenbaar maken de enige die dan "verschiet" is diegene op de rug niet de eigenaar van de rug hoor !!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 20:17:


Idd Bohème durft nogal wel eens een "joepedake" te maken. Eigenlijk komt dat neer op een "Doe-het-maar-zelf! IK vind het niet leuk!" Het straffe is dat die "joepedakes" nooit buiten op een ontspannen ritje voorkomen. Ook al vraag ik af en toe eens een paar passen schouderbinnen, of wijken etc.(dus ook wel een beetje werken)

Ga je in de piste meer doen dan effe relax rondstappen aan lange teugel, dan komen de joepedakes. Het is nogal een karaktervol beestje en laat heel duidelijk merken wanneer ze zin heeft en wanneer niet. De piste is meestal een 'Njet', tenzij we wat balkjes gaan lopen/springen(vindt ze vééééél leuker). Heb me ook al vaak afgevraagd of het geen uiting was van 'een onderliggend probleem' maar aangezien het enorme zwart/wit verschil met buitenritten/piste twijfel ik er sterk aan.

Oefff Monique , wat laat Indy je af en toe heen en weer slingeren met je gevoelens...Moeilijk lijkt me.
Maar wat ontzettend fijn dat het weer beter met haar gaat!!
Ze is vrolijk! Ik denk dat dat je grootste geschenk zou kunnen zijn?!

Gr Esther

Die van mij zal wel de uitzondering op de regel zijn.....
Begin deze zomer nog.....
Rustige galop (redelijk rustige... op bochtig paadje wat we minstens wekelijks deden. Ineens vliegt een hele troep mussen uit een lage struik op. Player schrikt, gooit er de rem op, ik verlies mijn evenwicht niet... en toch geeft ze me daar een katapult van een bok - uit het niets- en ik vloog...
ff toch , draai rond mn as in de lucht en knal neer op de grond, niet meer wetende wat de heen en wat de terugweg was....
Bokken van het verschieten dus.....
ze bokt anders niet, nooit , ok, echt bijna nooit. Wel gat in de lucht van plezier maar dat is anders, of eens uithalen als er een paard te dicht in haar kont nadert in de galop, dat durft ze ook zeker wel. Beetje bitchy...

Spirithorses schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 13:11:


Nog even een uitleg bij mijn favorite link van hierboven.
De eerste indruk kan soetsappig zijn, omdat de oude dame
die je daar tegenkomt iedereen aanspreekt met sweetheart, dear friend, etc.
Baseer hier niet je mening op.

De 2de indruk is heel vaak harteloos en gemeen: Er is immers een keiharde confrontatie waarbij iemand die thework doet, áltijd tot het inzicht komt dat alleen hij zélf de oorzaak is van zijn eigen ellende, en alleen maar altijd. Ook bij moord, kanker, mishandeling, etc. Zowel de indruk van zoetsappigheid en de harteloosheid is een opervlakkige kijk.

Wat het wel is, dat kun je beluisteren via die site en via YouTube. Als je er wat mee kunt is het fantastisch ! The end of suffering and mutch more. Waarbij het niets uit maakt of je belangstelling therapeutisch is of spiritueel. Als jer niets mee kunt is het ook niets, zo simpel is dat.

Liefs Michiel

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 16:58:


Awel, Ik heb er eens over nagedacht en volgens mij, kan je wel eens gelijk hebben. Zo bokken als in dat filmpje is niet alleen van't verschieten. Misschien dat hij wel schrok, maar dat is dan eerder aanleiding dan oorzaak.
Ik kan mij trouwens een soortgelijke stelling van jou herinneren, maar dan over steigeren? (Kan da?)
Ik denk dat er een nuance in zit waardoor het verwarrend wordt. Ik kan mij bijvoorbeeld wel indenken dat een paard schrikt. En door de reactie van de ruiter hierop, namelijk paard proberen tegen te houden, het paard genoodzaakt wordt een andere uitweg te zoeken. Zo zal mijn paard bijvoorbeeld wel eerst steigeren als ze schrikt, maar dat zal dan waarschijnlijk zijn omdat ik iets doe. (Of juist niets doe, maar ze uit vroegere ervaringen wel weet dat ik haar niet ga laten weglopen.) Ze kan niet weg, dus gaat ze omhoog? Een ander paard zal dan misschien bokken?
Dus: onderscheid tussen aanleiding en oorzaak
Aanleiding het schrikken, maar de oorzaak toch een andere irritatie.

Pête is geen bokker, maar de keren dat ik mij kan herinneren dat ze bokt, gaat steeds om irritatie/pijn. (En dan kan die wreed smerig uit de hoek komen)
Zo heeft die bijvoorbeeld toen ze vorige winter op werkkamp was, een paar dagen idioot gedaan. Schrikken om te schrikken en er dan met haar hoofd tussen haar benen stuiterend van tussen schieten. Maar voor een oorzaak moet je dan ook niet ver zoeken. Het was daar niet bepaald een luilekkervakantie voor haar. En dan wilde ze je er echt af.
En als ik bijvoorbeeld m'n benen niet stil genoeg houd naar mevrouw haar goesting, of te vaak (en niet consequent) gebruik,......ja dan mag ik ook een bok verwachten. Gaan de oortjes plat, begint ze met haar staart te zwiepen en dan 1 bok. Nou ja eigen schuld dikke bult, de waarschuwing heb ik dan al gehad. Maar dat is dan geen rodeo.
Dat is een "Helaba-stop-daar-eens-mee-bok"

Michiel schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 22:15:


www.thework.org

Of deze waarbij een vrouw uit Israël haar angst voor de oorlog onderzoekt:

http://www.youtube.com/watch?v=2o3ve8wewUU deel 1
http://www.youtube.com/watch?v=zluEofndnJ0 deel 2

De inzichten uit dit gesprek zijn ook toepasbaar op de angst vooraf aan een paard rijrit. Uiteindelijk is het immers de angst voor pijn en dood.

Groetjes, Michiel

Dream schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 11:52:


Echte tips niet: maar ik herken dit perfect. Hoe dat bij mij was:

Eerst volg je lessen in een manège. Je bent hypernerveus vanaf de 2de keer. Na 5 minuten rijden was de stress wel weg.
Na enkele maanden zakte de stress als ik wist op welk paard ik moest, maar gedaan was het niet. Na nog eens enkele maanden was het zo goed als over.

Dan koop je een paard (ex manegepaard). Dan moet je voor de eerste keer alleen in de binnenbak. Vreselijke stress. Na enkele maanden betert dit. Het verslechterde weer van de ene dag op de andere toen hij mij eraf bokte (schrik van een zonnestraal die ik niet opmerkte). Dat duurt dan weer een tijd.

Dan maak je je eerste buitenrit. Vreselijke stress. Na een uur was't over voor mij, maar onze Nexor had blijkbaar nog nooit een bos aan de binnenkant gezien (zo zeiden achteraf mijn begeleiders), dus die was nog een uur nerveus. Geen goede combinatie hoor.

Dan komt er een 2de paard. Terug van voor af aan beginnen, maar reeds na enkele weken was het vertrouwen er.
Dan de eerste buitenrit alleen samen met mijn echtgenoot (we zijn allebei even goed/slecht).Weer stress.
Na enkele weken vertrouwen.

Vorig jaar in december val ik ernstig: voor het paard neergekomen en is over me heen gelopen, raakt mijn hoofd -van mijn tok schoot niets over- en mijn dij (mooie hoefafdruk. (hersenschudding en kneuzingen, voor de rest gelukkig niets en eind januari was ik terug de oude)
Vertrouwen kompleet weg. Terug enkel in de binnenbak.
In maart ging het weer beter.
Nu nog steeds.
Maar als ik een tijd niet op wandel ben geweest ben terug licht nerveus.

Wat bij mij helpt:
- ne goeie kriek drinken
-zingen en babbelen totdat ik erop zit.

Het werkt en kost niet veel dus...

Eindelijk een oplossing voor het probleem: Hoe rantsoeneer je grotere hooibalen? Wij ontwierpen en bouwden een hooibaal dispenser.

Lees meer op:
http://www.paardnatuurlijk.nl/onderzoek/dispenser.htm