@nita schreef op Sat, 14 Aug 2004 17:53:43:


> De pijn zal pas weer 'prioriteiteit' hebben als de vluchtrespons
Ik heb gezocht naar wat anderen hierover zeiden, bedoelde je hier op het forum? Heb ik iets gemist dus?


Kan dat oversprong gedrag zijn en was dat een taxushaag?

Piet

Hoi,

Gisteren wat grappigs meegemaakt. Ik weet niet of jullie ook wel eens de aandacht van je paard testen; ik dus wel. Kijken of ze opletten.

Normaal staat Isabella in de uitloop en mag ze 2x per dag een aantal uur de wei op. Achteraan staat lang gras dus daar rent ze direct naar toe zodra ik het hek open zet. (is inleiding dit).

Gisteren gooide ik een appel de wei op, maar helaas hij rolde verder door dan ik had gehoopt zodat hij totaal uit de baan kwam te liggen van open hek naar lang gras.
Toen ik het hek openzette draafde ze in rap tempo naar het lange gras en draafde die appel zo voorbij die ca. 15 meter verderop lang. Hemelsbreed was ze ook al weer 10 meter voorbij die appel gedraafd, toen ze ineens, alsof ze aan een touw vastzat, stopte en keerde (waarbij ze zelfs half viel, dus ze ging echt ineens uit volle draf linksomkeert).
Vervolgens draaft ze in een rechte lijn linea recta naar die appel toe (neus bij de grond). Vreet die appel in een paar happen op, keert weer razendsnel om en gaat in volle galop verder richting lange gras.

Wat grappig was dit om te zien. Maar zette me ook aan het denken. Had ze die appel nu ineens geroken, of gezien?

Ik denk geroken in eerste instantie, want ze is hem voorbij gelopen. Later zal ze hem ook wel gezien hebben.

Maar dit ga ik dus "onderzoeken". Vandaag zet ik eerst de wei open zonder appel oid, kijken of ze eerst op onderzoek uitgaat of er nog wat lekkers ligt, of dat ze gewoon de wei op draaft zonder te kijken.
Dan de volgende keer leg ik een tennisbal neer, op dezelfde plek, dus uit de route. Kijken wat ze dan doet.
Dan nog een keer een tennisbal in de route. En de volgende keer weer een appel buiten de route.

Zo heb ik vaker van die kleine mini-onderzoekjes, maar deze vond ik wel aardig om te vermelden hier.

Groeten,
Ingrid

josien schreef op zaterdag, 14 augustus 2004, 21:10:


Jazeker was ik daarvan onder de indruk en best mogelijk dat dit een terugval kent, dat weet ik nu nog niet.
Hoewel het ook zo is dat ik , met mn eigenwijze hoofd, want er wordt altijd gezegd dit niet te doen, verschillende oefeningen door elkaar doe, dus veel herhaal en een klein beetje uitbreidt. Juist omdat ik zie dat hij van bepaalde dingen opgewonden kan raken, las ik er wel eens een rustiger oefening tussen.
Maar wat ik me meer afvraag is of dit nu voor alle plaatsen op zijn lichaam geldt, nu hij blijkbaar het principe van.....hoe noem je dat.... tegemoetkomen aan druk?.....kent? We gaan dat es proberen :)
Piet

hallo, bedankt voor het meedenken, ik heb hem inmiddels al een keer in de emmer met water/bleek gehad, er wordt mij ook koolzaadstro geadviseerd, daar schijnt een soort olie in te zitten wat beter voor de hoeven is gr. joke

Ik "zit" sinds kort op deze site en had toen een een vraag gesteld over mok bij mijn arabier. Verder dan dit kwam ik (nog) niet. Wel lees ik de meeste berichten van jullie, sommigen zijn me te moeilijk en zeggen mij niets maar wie weet in de toekomst....
Wat ik kwijt wilde dat ik het allemaal erg interessant vind; het delen van ervaringen, de vraagstellingen en de antwoorden daar weer op. Zoveel mensen, zoveel meningen. Ik leer en groei en hoop dat dit ook weer doorvloeit naar mijn paardjes! Leuk!!! Allemaal een heerlijk zondag toegewenst.

Gr Caroline

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 15 augustus 2004, 9:42:

Hoi,
Net al deze "test" gehad. Ik zette het hek open en ze STAPT de wei op, oortjes gespitst, gaat over in een sukkeldrafje en inspecteert grondig haar omgeving (had ik ook wel verwacht). Ze loopt zo een rondje, waarbij ze het plekje waar gisteren de appel lag (jawel, hetzelfde plekje) grondiger onderzoekt en draaft vervolgens wat verder. Blijft allert, totdat ze voor haar gevoel zeker is dat er echt niets ligt en ging vervolgens ineens in galop verder.

Grappig; exact zoals ik verwacht had.

Maar wat nu; moet ik straks al die tennisbal neerleggen, of eerst even kijken of ze de volgende keer normaal doordraaft/galoppeert (dus allertheid weg)? Ik denk zelf het laatste.

Groeten,
Ingrid

Piet schreef op zondag, 15 augustus 2004, 9:43:


Het is wel leuk omdat Parelli juis het tegenovergestelde wil. Ben er alleen nog niet bij me zelf eens of hier geen nadelen aanzitten in de omgang.

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 15 augustus 2004, 10:38:


Leuk hë die dingen. Ik zal ook kiezen voor het laatsteJe kunt zelfs later de appels gaan verstoppen. Dus ergens onder waar ze ze echt niet kunnen zien. Wel zo dat ze wel kunnen vinden in het begin anders is de lol er snel vanaf.

josien schreef op zondag, 15 augustus 2004, 10:41:


Ja ik weet ook nog niet goed hoe ik het moet benoemen, tegemoet komen aan druk is het eigenlijk niet, want ik oefen geen druk uit, tenminste niet in die zin waar we het over hebben als we het hebben over wijken voor druk , denk ik toch. Het is in de praktijk het volgen van mijn hand met zijn lichaam, maar wat is daar de juiste benaming voor?
Piet

Hallo Esther,
Ondanks dat je schrijft er niet mee in aanraking te zijn gekomen, toch zou je waarschijnlijk de goede beslissing genomen hebben. Je moet denk ik ook de persoonlijke ruimte behouden. Met nog een aantal tips in de volgende reacties denk ik dat ik begrijp wat er aan de hand is. Nu nog proberen het leiderschap naar mij toe te trekken. Er is nog veel werk aan de winkel. We hebben Arlando pas 2 maanden. Ondanks dat hij in die eerste drie jaar bij de fokker als een lief betrouwbare hengst is opgevoed moeten wij nu aan het werk om dat voort te zetten. Wel een uitdaging. Ik laat weten hoe het mee gaat.

Groetjes Saskia Esther schreef op zaterdag, 14 augustus 2004, 16:10:

Linda schreef op zaterdag, 14 augustus 2004, 20:02:


Hoi.

Goed uitgelegd, Linda. :)

Het achterblijvende paard moet dus leren even alleen te zijn.
Men kan oefenen daarin.
Het andere paard mee de wei uitnemen en de tijd van weg zijn langzaam opbouwen.
Ook kan het goed zijn, het achterblijvende paard in het begin in de gaten te houden, zodat hij niet aanleert uit te breken en er achteraan te gaan.

Wij hebben bij de acht paarden, èèn dame, een fjording.
Blijft ze alleen achter, breekt ze uit.
Wilt ze mee, gaat ze onder het draad door..........stroom of niet.
Krijgt ze honger en ziet ze ergens anders meer gras, is zij degene die er wel even heen zal gaan.

Alles gaat redelijk goed zolang er ruim gras en een andere fjord bij is.
Nou is het niet mijn paard, maar bij het uit de wei halen van andere paarden, gebruik ik ook een lang touw en geef aan dat ze weg moet blijven......buiten onze ruimte.