Dream schreef op vrijdag 12 oktober 2007, 21:36:


Hallo,

Wij zijn misschien ook van plan om een buitenbak/paddock met houtsnippers te nemen. Wat zijn de nadelen en voordelen hiervan?

Groetjes,
Jeanet

Spirithorses schreef op zaterdag 13 oktober 2007, 23:45:


Hallo,

Tja heb gisteren ook een brief gekregen over deze uitvaartverzekering. Even rustig voor gaan zitten of dit iets voor ons is. Gaat toch weer extra geld kosten kan dit net zo goed op de spaarrekening zetten om dit te bekostigen. Ze kijken naar de stokmaat van het paard/pony of kleine pony en naar de leeftijd van het paard. Hoe jonger hoe goedkoper de verzekering is en natuurlijk hoe kleiner.
Ik had al wel gelezen dat niet alles gedekt is.

Groetjes,
Jeanet

Vorige week moest ik Indy beslist bekappen, het was drie weken geleden voor het laatst gebeurd en haar hoeven waren erg aan onderhoud toe. Indy was echter erg wankel en kon maar enkele seconden haar hoeven omhoog houden. Na 1,5 uur met steeds weer pauzes om haar te laten bijkomen, hield ik het voor gezien. Het grofste werk was gedaan, dan de hoeven maar niet zo mooi afronden. Indy was doodop en sjokje met een slepende wankelende gang naar het weiland. Ik voelde me gebroken, bah, zo wankel was ze nog niet geweest.

Toen ik woensdag ochtend voordat ik aan het werk ging nog even bij haar ging staan, rook ik een ontzettend vieze ontbindingslucht. Het bleek uit haar rug te komen. Indy was op die plek echter helemaal niet gevoelig, ze liep zelf beter en zekerder dan anders. Ik wilde eigenlijk de dierenarts roepen, maar wat als ze in het weiland op een of ander stukje van bijvoorbeeld een dood konijn heeft gelegen? Indy heeft er altijd al een gewoonte van gemaakt in mest te gaan liggen of in een half vergane fazant te rollen. Brrrrr....

Omdat Indy geen tekenen gaf van ongemak of zelfs pijn ben ik maar aan het werk gegaan. 's Avonds weer thuis aangekomen kwam Indy op VIER benen aan gallopperen (normaal komt ze op drie benen aan strompelen). Ik erg verbaasd. De ontbindingslucht was er nog steeds, op haar rug achter de schoft was een sponsachtige plek ontstaan die die lucht verspreidde. Indy was erg vrolijk en bewegelijk, en had er geen last van. Toen ik na een uur nog een keer controleerde en de dierenarts wilde bellen, was de plek veel kleiner geworden. Ik heb met onze buurman overlegd wat te doen. Bleek dat ze die dag tot zijn verbazing aardig goed gelopen had, ze had zelfs uit zich zelf gedraafd. Omdat het er sterk op leek dat haar lichaam iets aan het opruimen was en daar schijnbaar heel goed zelf in slaagde heb ik mijn dierenarts niet meer gebeld. Prima als het zonder chemie ook lukt.

Ik heb Indy gisteren en vandaag voorzichtig gelongeerd en wat blijkt? Mevrouw kan weer draven. Ze loopt zelfs af en toe een rondje bijna zuiver. De plek op haar rug is er nog steeds, echter veel kleiner en stinkt niet meer.

Maandag bel ik mijn dierenarts om hier met hem over te praten. Ik zou graag een bloedonderzoek laten doen, wellicht kan hij wat vocht uit de plek op haar rug halen. Misschien hebben we de blokkade gevonden in de vorm van een gezwel o.i.d. die de ataxie veroorzaakt.

Misschien mag Indy toch bij dat hele kleine percentage behoren die weer gezond worden?

Monique

Monique Meijer schreef op zondag 14 oktober 2007, 12:13:


Ik ga duimen Monique, ik had de hele week al lopen denken aan Indy en vroeg me af hoe het met haar was. Het zou geweldig zijn als ze herstelt!
Ik hoop dat de oorzaak de rare plek was die iets blokkeerde . Hou je ons op de hoogte?

Groeten Es