Peter Donck schreef op maandag 8 oktober 2007, 13:39:


Ik weet niet of ik je verkeerd begrijp. maar het buitenachterbeen is de stuwende, daarna krijg je de diagonaal, en dat is dan het binnenachterbeen, die het dragende been is!

Anita Cats schreef op maandag 8 oktober 2007, 15:21:


klopt
galop is drietakt : linkergalop = 1-LV, 2-RV+LA, 3-RA
waarbij 1 diagonaal gelijktijdig wordt neergezet (2-RV+LA)
en 1 diagonaal niet-gelijktijdig
het is de niet-gelijktijdige diagonaal die telt/ stuwt
en waar we op inspelen

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 oktober 2007, 12:39:



Goh, Ik ben eigenlijk wel verbaasd dat de reacties hier toch redelijk eensgezind zijn.
De dingen die hier geschreven worden kan ik mij zelf ook wel in vinden. Zo verkeerd is dat aanspringen op buitenbeen dan blijkbaar toch niet.

Dat paard moet 'aanspringen' en niet in galop mag 'vallen', kan ik alleen maar akkoord mee gaan, Eddy. Dat is dus ook de reden waarom ik haar laat aangaloperen vanuit een verzamelde stap.
We hebben hier niet zoveel goede galopweggetjes en Pête weet dus maar al te goed waar ze mag galoperen. Zodra we zo'n landweggetje in slagen, weet ze al hoe laat het is. Ik doe dan wel eens wat wachtoefeningetjes. Na een paar passen weer terug naar stap of zo'n weggetje helemaal in stap of draf nemen. Maar paard is natuurlijk ook niet dom
Aanspringen vanuit stap lukt mij in een piste trouwens niet. Dan moet ik haar echt actief aan het draven hebben, wil ik een iet of wat aanvaardbare overgang rijden. Komt omdat ze dan een stuk impuls mist, denk ik. Wat er buiten wel is. (Daarom dus dat verschil tussen buiten en in een piste.)

Wat Anita dan zegt, van die onspanning vind ik dan weer een moeilijke. Wat bedoel je daar dan juist mee?
Als ze weet dat ze wel eens zal mogen galoperen, dan is ze anders ja. Ik zou dat wel spanning noemen. Maar het is nou ook niet dat ze er als een gek vandoor gaat. Wel 3 keer zo gevoelig op inbreng van mijn kant, en eigenlijk kan ik er wel redelijk aan rijden dan. Krijg haar veel verzamelder en soepeler als ze zo is. dat is dan toch niet verkeerd denk ik?

Aanspringen zelf is dan eigenlijk ook geen probleem. De hulpen kent ze. En mijn intentie is vaak al genoeg voor haar. (Buiten dan toch) Wat misschien dan weer een nadeel is? (Omdat ze misschien niet genoeg wacht op mij en daardoor verkeerd aanspringt?)

Het zal dan waarschijnlijk toch aan de stelling liggen zeker? (Nu is dat rechts natuurlijk ook weer moeilijker, omdat ik vooral op die kant moet opletten dat ik binnenteugel er niet teveel bijneem)
Slangevoltes rijden en stellingen wisselen doe ik eigenlijk vaak. Probeer ook haar schouders eens naar binnen te zetten of te wijken enzo. Ik probeer eigenlijk continu hier mee bezig te zijn, omdat ik weet dat paard zich nogal gemakkelijk scheef durft zetten.
Maar waarschijnlijk doe ik dat te weinig bij het aanspringen zelf? Zal het eens proberen.

Ans

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 oktober 2007, 14:01:



Ik doe het ook vooral omwille van haar uithouding.
Kracht krijg je toch vooral dmv de overgangen, toch? Een correcte overgang draf-galop of stap-galop vergt toch kracht?

Es schreef op zondag 7 oktober 2007, 17:14:


Niemand iets????????

Ans Jondral schreef op maandag 8 oktober 2007, 16:00:

en ik had et nog wel zo simpel uitgelegd
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Ans Jondral schreef op maandag 8 oktober 2007, 16:05:


Correct. Alleen is het daadwerkelijke moment van kracht gebruiken bij stap-galop-overgangen maar kort, want voor je alles weer 'bij elkaar geschraapt' hebt voor nog een keer zo'n oefening, ben je vaak een half rondje verder.
Effectiever -wanneer je doel is om kracht in de achterhand te trainen- is het om overgangen zoals stap-halt-achterwaarts-draf-verzamelde draf (aantreden)-stukje naar voren schakelen-stap-verzamelde stap etc. te rijden. Dan heb je méér overgangen in datzelfde tijdsbestek en ze worden er lekker scherp van.

Galop maakt de rugspieren los (bovenop) en draf rekt de laterale spieren op. Heb je allebei nodig. Helemaal leuk is het om in de galop te gaan schakelen.

Ons paard slaapt dus eigenlijk ver nooit, languit. zo staan slapen op haar benen wel hoor. maar languit nee.

Vroeger zag ik aan haar manen en vacht dat ze dat in de stal doet. Maar het is zeker al een jaar geleden dat ze dat nog gedaan heeft.
Nu verder slaapt ze niet in het gras ook, want dan graast ze! en als ze van het gras is, zou ze haar rollen. maar slapen nee. Ze voelt haar denk ik dus niet veilig... Jammer wel!

Piet schreef op maandag 8 oktober 2007, 14:58:

'Das Gezetz der Transformation der Knochen', (1892)waarin Wolff een 'wet' postuleerde die stelde dat de vorm van de interne structuur van het bot een afspiegeling is van de mechanische belasting dat dit bot ooit ondervonden heeft. Sindsdien hebben veel studies met intacte dieren en mensen (in vivo) de relatie tussen structuur of sterkte en mechanische belasting aangetoond.

Piet schreef op maandag 8 oktober 2007, 16:25:


Ja, had het gelezen hoor, Piet. Maar zo simpel als jij dat vindt, vind ik dat dan weer niet.
Ze kent de cue voor aanspringen. Met name dan het feit dat ik m'n buitenbeen naar achter leg. (En nog wat andere dingetjes natuurlijk) Daar zit ze dan ook op te wachten. Normaal gezien, in een piste differentieert ze wel tussen links en rechts (respectievelijk rechter en linker been etc...), waarschijnlijk ook omwille van de stelling. (Wat in een piste ook makkelijker is)
Maar buiten is die differentiatie blijkbaar niets waard. En betekenen mijn hulpen voor bijvoorbeeld 'rechtergalop' voor haar simpelweg 'galop'. Zover ben ik mee.
Dus je wilt dat ook op cue, zover ben ik ook mee.
Dan ga je proberen dat ze het correcte aanbied om dat te belonen. En daar zit dus het probleem. Ze biedt dat uit zichzelf niet aan.
Als ik haar 20 keer laat aanspringen, springt ze 20 keer links aan. Dan krijg je dat spelletje van aanspringen en terugnemen. En eindig ik met een gefrustreerd paard dat eigenlijk alleen maar ff haar benen wil strekken, maar niet mag en die niet weet wat ze nou mis doet. 3 of 4 keer terug nemen ça va, maar ik kan dat niet blijven doen.
Ik moet het haar dus makkelijker maken, om het juist te doen. En dat is toch wat de meesten anderen het hier over hebben?
Als ze dan wel juist aanspringt, kan ik dat inderdaad belonen bv met mijn stem en dmv haar te laten lopen.
Dat bedoel je toch?
Maar ik moet natuurlijk eerst iets hebben om te belonen, vooraleer ik het kan belonen.

Zie je ik luister wel
Ans

Eva Saegerman schreef op maandag 8 oktober 2007, 9:43:


nee ma zo op de BBQ dat waren gehaktbolletjes, en dat zie je niet meer zo erg dat dat vlees is. dus het is geen flauw excuus .

Maar ik walgde er vroeger van, we kweekten altijd een varkentje en plots werd het dan geslacht. wij mochten niet kijken, mja nieuwsgierig dat ik was... vreselijk. ook de konijtjes, en de kipjes die ik verwende...

zelf zou ik er niet voor kiezen om vlees met been op te eten!
Mja.

ook zal ik nooit van men leven paard opeten. Dat is gewoon mijn prinicipe. ik heb het ook eens rondgevraagd in mijn klas, en er zijn maar weinigen die paard kunnen opeten! dus ik ben er niet alleen in . Mijn beste vriendin, die had ook een paard, nu er was thuis wat gebeurd, en wete wat ze gedaan hebben, haar paard naar slachthuis gedaan. gruwelijk zo'n zaken. Dus nee voor mij geen paardenvlees. Jullie mogen het met plezier opeten.

Ans Jondral schreef op maandag 8 oktober 2007, 16:59:


Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Piet schreef op maandag 8 oktober 2007, 14:58:


Ik begrijp uit het rapport dat er sprake is van nieuwe beenvorming op PIII en op de botten in de achterbenen. Niet in de gewrichten. Zou het hier een beslagen paard betreffen? IJzervrij helpt volgens mij altijd, maar of dit paard geschikt is voor sportieve hoogstandjes, ik weet het ook niet. Maar ik zie liever geen enkel paard beschikbaar voor dat soort vermaak, laten mensen zelf maar hun best doen als ze zo nodig willen. Dat is natuurlijk een andere discussie.