Na nu een aantal lange wandelingen met een zadel op zijn rug gemaakt te hebben, waarbij ik ontdekt heb dat het inmiddels een redelijk cool paard (voor de dingen die hij kent en da's al veul) geworden is. Hoewel traktors en 2 knallende Harley's achter elkaar heel andere dingen zijn als ik achter hem loop ipv hij achter mij, ben ik aan het nadenken hoe ik gewicht op zijn rug kan clikkeren en hem kan wennen aan dingen als benen aan zijn lijf. Neckreining moet geen punt zijn, dat kent hij al van zijn derde.
Ik las ergens dat iemand een oude broek vol zaagsel propt en aan het zadel vastbindt. Lijkt me wel een leuk idee. Zo zou je ook langzaam maar zeker meer gewicht in die broek kunnen doen.
Met kleine stapjes, dus eerst die pijpen half gevuld, of desnoods eerst zonder vulling op het zadel leggen en dan steeds iets meer gewicht erin met zwabberbenen. Dan een oud overhemd eraan naaien, met iets erin dat het ook een beetje overeind blijft en van boven af volproppen

Het moet zo voor te bereiden zijn dat hij zonder ook maar een bok te geven of er vandoor te willen gaan straks een lichtgewicht ruiter op zijn rug accepteert.
Dan vraag ik later die lichtgewicht ruiter wel een rugzak met een paar keien erin te dragen van een kilootje of ....

We zijn er natuurlijk nog lang niet. (Ik heb ook geen tijdspad, want we hebben de rest van mijn leven de tijd), ik verzin tussenstap na tussenstap en verdeel die weer in tussenstapjes, maar ik denk dat we een goede poging doen om als eerste in Nederland een volkomen groen trauma paard via clikkertraining naar een fijn luisterend, sociaal rijpaard te transformeren. Een half jaar geleden had ik nog niet geloofd dat het bij hem mogelijk was en focuste veel meer op leuke dingen die je met een paard kunt doen.
Als iemand nog een ander idee heeft in dit stadium als voorbereiding op met zo weinig mogelijk stress hem te gaan berijden, of nadelen ziet, hoor ik het graag!
Piet
"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"