Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:36:
Zie je dan bij Amy en Izzy geen verschil in ruimte van de gang bij het lopen over harde versus zachte ondergrond?

Peter Donck schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:30:

Nee, ik geloof niet dat het mindere ervarenheid is die een paard de slechte route doet nemen. Een paard van 15 die in de bergen is opgegroeid zal gerust wat handigheid in het voortbewegen ontwikkeld hebben.
Het zal met keuzes te maken hebben. Niet dat ik het snap dan hoor. Wegglijden is minder erg dan...?

van lennep schreef op vrijdag 5 oktober 2007, 1:10:


Hier sluit ik me bij aan
Van Harte Peter.!
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Esther schreef op donderdag 4 oktober 2007, 23:50:


voedselarm

4bozzza schreef op vrijdag 5 oktober 2007, 8:23:

voedselarm en weinig soorten plantegiens en diertiens.

Christel Provaas schreef :


Nauwelijks. Die klotsen zo'n beetje overal overheen.
Zijn niet van het type die gauw de berm zou opzoeken.
Maar dat neemt niet weg dat ze 'losser' en iets comfortabeler lopen op het zachte. Dat verschil voel je echt wel onder je en ik gun ze dat ook.

Als wij galops maken is dat eigenlijk uitsluitend en noodgedwongen over harde ondergrond.
Ik voel me daar allang niet meer altijd lekker bij dus moeten we rekening houden met de paarden en niet te lange galops maken en rustig galloperen.
Ik kijk daarbij dus echt welke paarden ik op dat moment bij me heb en pas mijn rit daarop aan. Op de langere ritten kunnen dus ook alleen maar paarden mee met heel goede hoeven dus het duurt zowiezo al minimaal een jaar voordat een paard überhaupt mee gaat op de meer-uurse ritten.
Blootvoetse gastpaarden van anderen komen na een uurtje of twee haast altijd in de problemen, zelfs endurancepaarden , omdat die heel andere ondergrond gewend zijn, of afwisselend terrein met veel zachte stukken, ik kan dat heel goed vergelijken.

Om je een idee te geven: Amie is nog nooit langer dan een tweetal uurtjes meegeweest, ook al heeft zij goede hoeven, ze is nog net niet klaar voor de echt zware ondergrond want ze is hier pas een aantal maanden.
Zou ik dit proces forceren en haar nu al langer meenemen krijg ik het gegarandeerd op mijn boterham in de vorm van stijfheid, sloomheid op het harde en niet-blij-zijn. Ik heb wel geleerd in de afgelopen jaren dat ik daar heel erg rekening mee moet houden. Daraom ook zeg ik tegen iedereen: "Loopt je paard in dat eerste jaar al prima, denk niet dat je er al doorheen bent en vraag toch niet teveel, want er kan een terugslag komen, die hoeven moeten nou eenmaal wennen en dat heeft zijn tijd nodig en het laat zich op geen enkele manier forceren".

Zoals je weet is onze Haflinger Stef pas teruggekomen na twee jaar weg te zijn geweest en zijn hoeven hebben in die twee jaar een flinke optater gekregen. Ik weet hoe hij was toen hij hier wegging, wij hadden hem indertijd van de hoefijzers afgehaald en na twee jaar was hij net zo ver dat hij met een rijder op zijn rug een uur op buitenrit meekon.
Hij is in tussentijd ook natuurlijk bekapt (door Simon) en zijn hoeven zagen er best goed uit, maar doordat hij niet veel gereden werd en niet veel op het harde kwam, toch zeer regelmatig op stal stond, zijn we nu weer terug in het zonder-rijder-wandelstadium: Blokje om met de veulens.
Hij trekt het gewoon niet. Zo kunnen hoeven dus ook achteruit gaan, ondanks dat ze er best heel oké uitzien nu. Daarom zeg ik ook dat levensomstandigheden in mijn ogen belangrijker zijn dan de hoefvorm.
En het frappante is dat Ijslander Eining, Stefs maatje, wél gewoon meekan, even oud is, evenlang ijzers gehad heeft, zelfde omstandigheden Waaraan ligt het dan?

Ik weet in elk geval één ding: Alle paarden die van-huis-uit veel hebben mogen bewegen en natuurlijker gehouden werden (24/7 buiten) gaan redelijk snel en moeiteloos door alle processen en ik durf inmiddels wel te beweren dat zo'n beetje alle paarden die op stal gestaan hebben, ook alleen maar 's nachts , zeker in het nadeel zijn bij het gezond worden van de hoeven want ze bewegen toch zeker 12 van de 24 uur niet.

Dat is inmiddels onze belangrijkste graadmeter bij het slagen van Natuurlijk Bekappen.

Groet, Pien (eigenlijk wel goed om zo mijn eigen paarden eens te analyseren).

Hallo Trea,

Het is weer een jaar geleden, dat ik diep in dit verhaal zat, maar ik zal het proberen even terug te halen.

Alleen op glucose meten is niet voldoende. Omdat het glucose niveau best normaal kan zijn. Dit, omdat als het lichaam enorm veel insuline aanmaakt, er vaak afdoende opgenomen wordt door de cellen om de suikers om te zetten.

Als ik het goed heb, moet je dus naar de verhouding glucose - insuline kijken. De hoeveelheid insuline is extreem hoog bij een normaal of iets bovengemiddeld bloedsuikergehalte. Het lichaam kan alleen veel te weinig met die insuline.

Hoop, dat je hier wat aan hebt.

Groet Angèle

trea hoex schreef op donderdag 4 oktober 2007, 15:45:

Spirithorses schreef op vrijdag 5 oktober 2007, 0:14:


Van mij ook gefeliciteerd
een gedichtje, maar niet te veel
meer kun je niet verlangen
ik ga logeren op een groot kasteel
met half onthoofde Henk dolend in de gangen
geen ridder dus uit roeseleare, krakend, knarsend en verroest
omdat proost niet rijmt zeg ik maar proest

4bozzza schreef op vrijdag 5 oktober 2007, 8:25:


Dus precies wat ik schreef Een paardenwei wordt voedselarm. Maar soms door niet bemesten te voedselarm omdat de mineralen opgegeten worden door grazen en niet meer toegevoegd door bemesting. Voedselarm betekent niet dat er geen voeding meer in mag zitten. Ik zie dat vaak in paardenweitjes,, daar staat dan enkel nog zuring en JKK bijv. De lekkere grassen zijn dan allang opgegeten en zo'n wei heeft dan niets meer met verscheidenheid aan grassen en planten te maken.

Esther schreef op vrijdag 5 oktober 2007, 9:26:


Met december in het verschiet,
lukt me toch het rijmen niet.
Het wordt knullig en dat je kan het toch niet maken,
met woorden in de knoop te geraken.
Daarom kort en het kan beter,
Ook mijn felicitaties aan Peter.

Els.

Spirithorses schreef op vrijdag 5 oktober 2007, 0:14:


Ook van mij, gefeliciteerd, Peter!

Böske

Antibio heeft geen zin, zeker niet als het abces al open is. Zorgen dat het goed kan leeglopen, de genezing gaat dan verder vanzelf. Sodabad helpt abces open houden. Ontstekingsremmer niet zinvol.
Vaak worden ontsteking en infectie door elkaar gehaald. Niet alle infecties gaan gepaard met ontsteking en lang niet alle ontstekingen worden veroorzaakt door infectie. Bij een abces is er altijd sprake van infectie door bacterie of virus.
Lees nog eens op hoefnatuurlijk hoe met een hoefzweer om te gaan. Mijn ervaring: niks doen, gaat vanzelf over al breekt je hart soms wanneer een paard zo veel pijn heeft.

joop schreef op vrijdag 5 oktober 2007, 10:14:

.>

Ik vond antibio ook super onlogisch om te geven wanneer het eenmaal open is, maar ik probeerde in dit geval niet eigenwijs te zijn en raad op te volgen vd vets bij Pompadour...........die zeiden dat, als ik ermee begon voordat het open brak, het hele proces geabsorbeerd zou worden en na stoppen met de antibio, alles weer nog heftiger op gang zou komen. Vandaar. Dus nu ga ik gewoon door zoals ik doe, het moet sowieso open blijven zodat de rotzooi eruit kan. Ze likt er trouwens zelf veel aan, krijgt dus die rommel binnen, 't zal wel geen kwaad kunnen maar vind het wel onsmakelijk..........

Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2007, 11:24:

Ik heb je verhaal over Puck met veel intresse gelezen, wat fijn dat ze nu zonder problemen met andere paarden in de wei kan.
Is ze nu nog gevoelig op een ongelijke ondergrond, of gaat dat nu ook goed?
En ja dit zet me wel aan het denken,dit verhaal van Puck kan ook net zo goed voor mijn merrie Sunny gelden.
Zij loopt al vanaf 3 jaar gevoelig en is met enige regelmaat stram en onregelmatig een dikke manenkam en overgewicht, ook heeft zij twee ongelijke voeten een plat voetje met iets snavel en een steil smal voetje.
Het werd op een gegeven moment zo ongelijk dat ik begon te vrezen voor haar gewrichten en pezen, ook op ongelijke bodem lopen (met steentjes)
was niet fijn.
De smid zij dat ze een dunne zachte zool heeft en dat ze daardoor zo'n last had van de ongelijke bodem
Ze heeft dus 8 jaar zonder ijzers gelopen, maar dit ging niet meer.
Nu heeft ze sinds twee jaar voor een aluminium ijzer met een leren zool en vulling , ben er niet echt gelukkig mee maar het helpt.
De hoeven krijgen weer enige normale vorm en ze heeft geen pijn bij het staan en lopen op grind en steentjes.
Ook met het voer ben ik bezig geweest,dierenarts erbij, die was bang voor Mastietus (weet niet of je het zo schrijft) in ieder geval flink flink aan het googelen geslagen, div voedingsdeskundigen gesproken en de merrie van de biks en structuurmix afgehaald ( ivm de suiker) en verder gaan voeren met een suikerarme granenmix. Max 1 kilo per dag dus veel kreeg ze niet en dan afgepast natuurkuil.
Het ging wel beter (minder stram), maar ze bleef wat sloom niet echt voorwaarts dus de fout gemaakt om haver te gaan bijvoeren, gevolg nog slomer, stijf en weer een dikke manenkam.
Nu staat ze op de magnesium ( gelezen op deze site) en dit lijkt te helpen afwachten maar!

Nog wel even een vraagje?
Je hebt het over verpakt voordroog hooi wat is dat?
groetjes

Caatje schreef :


Oké, oké.... Bij deze: http://www.paardnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=404
Hoop dat de link werkt en anders moeten jullie maar even zoeken rechts.
Ik zal ook wat foto's van Izzy en Winner plaatsen in een nieuw album.

Groet, Pien