Elzaliene Proost schreef op donderdag 20 september 2007, 21:26:


Heb hem al weg gehaald! Heb een zeer goed thuis voor hem gevonden!

Da's al een hele opluchting, zal nog niet meevallen als hij straks echt weg is... ( Is mijn maatje... Maar het is echt beter zo. Hij krijgt echt te weinig afleiding en hersentraining zoals het er nu voorstaat.

Esther schreef op donderdag 20 september 2007, 22:57:


Beterschap Simon! Het zal lang duren om te herstellen, maar gelukkig niets ergers!

Groetjes Karin

Coralie schreef op donderdag 20 september 2007, 23:10:


ik heb ze al 1 gaatje langer gemaakt. Maar ik val altijd na een beetje terug ik mijn oude gewoontes, spanning is er weer. miss eerste een tijdje zonder beugels rijden?

trea hoex schreef op donderdag 20 september 2007, 9:24:


Bij paarden die geen insulineresistentie vertonen heeft magnesium geen merkbaar beter effect. (Ok, na filtering, want ook magnesium heeft een peperkoek-effect: we krijgen zo nu en dan bedankbriefjes van mensen die ons bedanken omdat door het magnesium de vacht mooier is geworden, het paard is opgehouden met hoesten, gemakkelijker de trailer ingaat, en dat is gewoon allemaal onzin maar toevalligheid die dan aan het magnesium wordt toegeschreven, net als bij zoveel middelen).

Bij paarden die wel insunlineresistentie vertonen is het tamelijk snel dunner worden van de manenkam het meest opvallende resultaat. Dat is wat we keer op keer van allerlei mensen te horen krijgen. Als ze dan met magnesium stoppen wordt de manenkam helaas vaak ook weer vrij snel dikker.


Je voert in dit geval geen magnesium bij omdat er een tekort is, maar omdat een overschot aan magnesium de gevoeligheid van de cellen voor insuline vergroot. Met minder insuline heeft je paard dan toch hetzelfde effect. Ook bij mensen met ouderdomsdiabetes (die nog niet hoeven te spuiten) wordt vaak magnesium voorgeschreven omdat daardoor de overige medicatie minder zwaar hoeft te zijn.

De overige effecten van het magnesium zijn subjectiever en lastiger te meten. Er is net weer een onderzoek gedaan door prof. Pollit waarbij onomstotelijk is vastgesteld dat hoefbevangenheid niet direct het gevolg is van suiker (of fructaan) maar van de eigen insuline, die omhoog wordt gestuwd door de suiker (en fructaan). Met magnesium hoeft het paard minder insuline aan te maken waardoor de kans op hoefbevangenheid afneemt (en ook dat is al lang bekend, maar nu weten we waarom dat zo is). Maar achteraf kom je, als je paard niet hoefbevangen is geweest, nooit te weten dat je paard wel hoefbevangen zou zijn geraakt zonder magnesium.

Zomereczeem. Er wordt veel wazigs hierover geschreven op internet. De grote gemene deler die ons steeds meer opvalt is dat het wel degelijk met de koolhydraatstofwisseling te maken heeft. Allerlei maatregelen om de hoeveelheid insuline te verlagen (geen krachtvoer meer, geen suikerhoudend voedsel, magnesium, geen stalarrest meer) hebben *op termijn* een vermindering van de zomereczeem tot gevolg. Maar ook dat is erg lastig te correleren, want natuurlijk zijn altijd ook net de weersomstandigheden veranderd, etc.
Overigens is Baladeika nog steeds zomereczeemvrij. We zijn nu in het stadium gekomen dat "men" niet meer gelooft dat dit paard ooit zomereczeem had. Hadden we destijds maar meer foto's gemaakt van de korsten, de wc-borstel staart, de afgeschuurde manen, maar ja, van een niet zo'n fotogeniek paard maak je geen foto's toch?


Inderdaad. We raden dan ook altijd aan om een tijdje te stoppen met het magnesium en dan te kijken wat er gebeurt. Desnoods meerdere malen, tot het echt duidelijk is dat het betreffende paard baat heeft bij magnesium.

Groeten,
Frans

Elzaliene Proost schreef op donderdag 20 september 2007, 23:30:


of nogal wat zuigkracht

Cedric Coucke schreef op woensdag 12 september 2007, 12:51:


Ik heb je hier een mailtje over gestuurd, maar geen antwoord van jou. Was het wel aangekomen?

Groeten,
Frans

Isabel van der Made schreef op donderdag 20 september 2007, 22:16:


Dat is schrikken! Simon, hoop dat je snel weer beter bent!
Monique

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 21 september 2007, 0:45:


Ja precies dus, net als wat ik hierboven zei, dan snappen wij elkaar!

Caatje schreef op donderdag 20 september 2007, 13:53:


iemand nog andere sugesties behalve Eddy met diagonaal naar de reling rijden? Dat ga ik trouwens eerst te voet proberen........;;verder iemand?

vagebond schreef op donderdag 20 september 2007, 18:53:


Ongeveer hetzelfde als bij Froukje. Die loopt vanaf mei niet goed (heel wisselend van heel gevoelig/kreupel tot een beetje onregelmatig) en pas een paar weken terug verbreedde de witte lijn. Twee weken terug ontdekte ik bij het bekappen bloed in de zool en de witte lijn bij beide voorbenen.
Inmiddels zit ik ook te denken aan een schimmelinfectie, mede omdat de buitenkant van haar hoeven 's zomers ontzettend ruw is, er zit geen "glazuurlaagje" op. 's Winters komt dat glazuurlaagje weer enigszins terug, maar op de foto's die ik regelmatig van haar hoeven maak, kan je zien dat de hoeven vanaf april weer steeds kaler worden. De hoeven zijn dus (denk ik) 's zomers niet beschermd tegen uitdrogen.
Mijn idee hierover: Het glazuurlaagje bestaat uit keratine. De schimmels/bacterieën die actief zijn bij Witte Lijn Ziekte leven van keratine. Schimmels/bacterieën zijn bij warmte actiever dan bij kou, daardoor het verschil zomer/winter.
De schimmels/bacterieën tasten de keratine in de hoef aan, waardoor de verbinding met het hoefbeen slechter wordt. Hoefbeen drukt op de zoollederhuid, hoeven drogen uit en worden minder flexibel, zoollederhuid komt klem tussen hoefbeen en zool en raakt eerst geïrriteerd en als het te lang duurt ontstoken.
Het is allemaal op basis van veronderstelling, maar de symptomen die Froukje laat zien, passen exact in dit verhaal. Daarom heb ik Clean-Trax besteld en wil ik proberen of dit voor Froukje de oplossing is. Ik kan alleen maar hopen.
Woensdag galoppeerde ze, gister overdag liep ze prima, gisteravond weer minder... Het is gewoon zo moeilijk.

Voor Christel: Dan zou het bloed in de witte lijn misschien ook kunnen komen door de periode rust na de kliniekopname? Als dat al eerder het geval is geweest, is dat misschien de oorzaak? Het zal wel niet meer te achterhalen zijn, helaas. Puzzelen...

Groetjes, Els.

Monique Meijer schreef op vrijdag 21 september 2007, 8:21:


Ook van mij, sterkte! Én pas weer aan de slag als je écht beter bent, anders loop je alleen maar risico dat alles veel langer duurt, of dat je er een chronisch pijntje aan over houdt!

Els.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 21 september 2007, 8:57:


Heel erg veel beterschap en sterkte de komende periode!

Geertje

charlot van r schreef op vrijdag 21 september 2007, 7:39:


Ik denk dat het wel logisch is dat je terug valt in je oude gewoontes, aangezien al tijden zo zit. Maar zie het als iets positiefs dat je toch al hebt ontdekt hoe je eventueel anders zou kunnen zitten! Dan kun je daar mee verder werken dan steeds te bedenken waarom je weer terugvalt in je oude zit.
Ik zat vroeger ook wel met buiten gedraaide voeten en het heeft wel doorzettingsvermogen gekost (gewoon omdat je toch steeds op je nieuwe zit moet letten) om anders te gaan zitten. Maar het is toch redelijk gelukt denk ik, dus dan zal het jou ook lukken :).

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 21 september 2007, 0:58:


Wat een besluit ineens. Ik heb de advertentie niet gezien hoor, maar wat gaat er nu met hem gebeuren als ik vragen mag? En hoe gaat het trouwens met de bulten/wonden die hij had?
Sterkte met je beslissing!

Caatje schreef op vrijdag 21 september 2007, 8:43:


Sorry Caatje , ik reageerde eigenlijk meer op het hoofdlaag aanleren van Esther, dan op jouw vraag.
Hoofd laag is natuurlijk altijd een 'kalm' teken, maar dat helpt je niet de brug over langs de reling.
Ik zou dit op zijn rug oefenen. (maar ja dan moet hij eerst leren dat hij iets moet doen voor een beloning.) te voet is weer een andere situatie dan op zijn rug. Ik zou een paar keer oefenen op hele stille momenten en iedere keer als hij maar een cm dichter bij de wand zou komen markeren en belonen. Door steeds mijn grens dichter bij de reling te leggen went hij eraan.
Als ik niet kon klikkeren deed ik het waarschijnlijk zo: bij het opgaan van de brug zo dicht mogelijk naar de reling rijden. Wijkt hij, dan omdraaien en opnieuw doen. Iedere keer een stapje dichterbij vragen en weer omdraaien, proberen zo ruim mogelijk te keren.
Je mist dan de bekrachtiging van de beloning, maar door het naderen en keren zal hij ook wel leren op een andere plaats te lopen dan in het midden.

Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"