Een hengst was toch juist niet bijzonderder dan een merrie of ruin, wordt ons hier altijd voorgehouden?
Bitloos is toch juist rielekster dan met bit?

Waarom moet iemand dat buitenritje dan spectaculair vinden? Je vindt het toch niet stiekem tóch een beetje eng?

Isabel van der Made schreef op woensdag 19 september 2007, 21:08:


Alles kan op een andere manier uitgelegd en begrepen worden....

Nick Altena schreef op woensdag 19 september 2007, 21:12:

Hij is in het verleden bij mijn paarden ook een paar keer geweest. Prima ervaring mee. Hij deed ook de paarden op de dorpsmanege, ze liepen weg met hem, hij heeft veel goed werk verricht en nooit bange paarden. Nu komt er iemand die er niet zo ver voor hoeft te rijden.

Op het gevaar af weer een hele discussie op te rakelen die verzandt in een oeverloos offtopic verhaal....

Ik kwam dat wendingen rijden tegen en ik vond dat toch wel interessant. Jammer dat daar niet wat dieper op wordt ingegaan want ik heb daar namelijk nog wel wat moeite mee, ik rijd altijd eieren in plaats van voltes! Hoe groter de volte, hoe misvormder de cirkel.

Het hulpmiddel wat ik nu gebruik is, goden bewaar me, een zweep. Die heb ik in mijn binnenhand recht langs de schoft omlaag en deze heeft alleen maar de functie om een beetje tegen de schouder te drukken zodat de pony niet over de schouder naar binnen valt.

Dit moet uiteindelijk wel verbeteren, maar misschien, heel misschien zijn er mensen die hier een andere oplossing voor hebben.

Ik hoor het graag!

Lachen!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 19 september 2007, 20:57:


Hmm, nou.. zoals je zelf altijd zegt.. het BLIJFT een fotomoment hè? Die slechte poses op jouw eigen rij-foto's zijn allemaal nét slechte momenten, dus waarom zouden dit niet allemaal nét allemaal goede momenten zijn? Het heeft geen enkele zin dus om over een foto te discussiëren.. toch, Eddy??

En verder vind ik het nogal ontwijk-gedrag wat je nu vertoont. Het zal de meesten boeien dat het een A-viertje is, is me heel erg welkom na alle one-liners die je normaal neerflanst. Denk je dat wij nooit boeken lezen soms? Heb net Steinbrecht achter de kiezen, dus ik kan jouw A-viertje prima aan denk ik.

en sinds wanneer ben jij vies van forumdiscussies? In de hele schuimdiscussie ben jij het meeste aan het woord dacht ik zo.
Of ben je bang dat JOUW manier van afwenden soms ook nadelen kan hebben?

Arabesk schreef op woensdag 19 september 2007, 19:18:


Is hier een redelijke discussie over geweest, we kwamen tot de zelfde conclusie
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Myriam schreef op woensdag 19 september 2007, 19:40:


Ik sta heel erg open om iets te leren en vooral als het 50 euro per uur kost.
Conrad gaat er op voorhand vanuit dat iedereen die longeert rondslingert en daar heb ik moeite mee, vooral omdat hij mij nog nooit heeft zien longeren, en ik slinger absoluut niet rond.
Hij heeft wel heel handige tips voor hele simpele dingen, daar leer je veel van. Maar hij hanteert een vastomlijnde methode. Mijn paard werd er eigenlijk alleen maar stakeriger van. Dat is nu weer over.

Maar dit is slechts mijn ervaring, hoewel iemand anders van mijn stal ook moeite met hem had.
En dan dat capje. Ieder z'n ding.
groetjes

marianne laenen schreef op woensdag 19 september 2007, 21:02:


O voor de duidelijkheid, wij Noordelingen lynchen niet, dat vinden wij barbaars, wij vreten alleen missionarissen, dat doen we bij Dokkum. Pastoors lusten we niet.

Edith Hartog schreef op woensdag 19 september 2007, 21:38:


KLENG!!! Daar ga je Edith! De laatste kans op uitleg van de methode die door slechts twee personen wordt beoefend, is verkeken vrees ik. Zweepje he.

Ik, als niet lesgevende maar wel les krijgende, niet-professionele en absoluut onderontwikkelde ruiter maar zonder enige kapsones, rijd een volte als volgt:
Ik draai mijn lichaam (heupen én schouders) en kijk naar een kwart verder dan het punt op de cirkel waar ik mij bevind. Ik bekijk de lijn die ik wil rijden. Ik zorg dat ik goed in het midden blijf zitten om de rug niet te frustreren en houd vooral mijn binnenbeen lang met een fladderenkel. De buitenteugel is de 'reling' waarlangs de volte verloopt.

Als het niet goed gaat: Valt het paard over de buitenschouder, knijp ik even in de buitenteugel -paardenhoofd even een fractie naar buiten- om hem terug op twee schouders te zetten en neem zodra hij daarop nageeft meteen weer gelijke druk/contact, dit was immers mijn basis.
Valt het paard op de binnenschouder, stel ik hem even naar binnen dmv een kneepje in de binnenteugel en daarna weer recht aan twee teugels. Tis eigenlijk een lichte zigzag waarmee je hem van eenzijdige schouderbelasting afhaalt. Die zigzag kan steeds minimaler en onzichtbaarder worden naarmate het paard het begrijpt en meer in balans loopt.

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 19 september 2007, 21:44:

Apache werd er ook extreem stakerig van. Is nu gelukkig ook voorbij. Eerst een paar maanden met rust gelaten en vanaf deze week galopeert hij vanuit stilstand! Wat een kerel!
Elk paard is anders. Niet elk paard past in hetzelfde keurslijf.

Marianne

Vandaag zag ik dat Buck een fractie rood had in een verbrede witte lijn. Dat moet als een teken van 'iets' richting bevangenheid opgevat worden, maar hij heeft aldoor prima gelopen, ik heb niets gemerkt.
Wat ik mij nu afvraag, is hoe lang het duurt voordat een trauma (zoals antibiotica, uitbreken, de voerton plunderen) dat bevangenheid tot gevolg heeft, zichtbaar wordt aan de onderkant van de hoef, op het uiteinde van de witte lijn dus. Weet iemand van de hoefdeskundigen dat misschien?

Edith Hartog schreef op woensdag 19 september 2007, 21:38:


Wat heel belangrijk is, is dat je kijkt waar je heen wilt!,
Dus niet naar de grond, maar naar de volgende letter, of eerst nog de middenlijn!
Je zit is heel belangrijk, zit je wel op je binnenzitbeenknobbel.
)Maak je binnenbeen lang)
Je houding is heel belangrijk, zit recht boven je paard.
Anders zou je hem onbewust een andere kant op kunnen sturen.
Controle vragen stellen aan jezelf.
Ga je lichaam bij langs, zit ik ontspannen, kin omhoog, en werk alles zo af.
Ik weet niet in hoevere je paard getraind is, maar buigen om je binnenbeen heen, zou uiteindelijk moeten, om de cirkel mooi rond te rijden.
Wijken voor de kuit is daar een mooie Voor oefening voor.
Gaat je paard al opzij voor de druk aan 1 kant.
Volte groter en kleiner maken ook een hele mooie oefening.
Zorg ervoor dat je een open binnenteugel hebt.

Ik geef dit antwoord, omdat ik dat zo geleerd heb, )dresuurmatig)
Ik ben benieuwd of ik nu comentaar krijg, of dat mensen met ons samen willen `Werken`!
Of misschien wel zeggen dat het overeen komt!

Groetjes Anita

Anita Cats schreef op woensdag 19 september 2007, 22:02:


Ja, en goed visualiseren helpt ook, je 'inner tape' en vooruitdenken. Maar ja, mijn merrie heeft gewoon moeite met lengtebuiging. Heb een afspraak met de osteo.

Christel Provaas schreef op woensdag 19 september 2007, 21:54:


Hoi Christel,

Dank voor je uitleg. Ik ga dat laten lezen en uitproberen zaterdag als ik les heb.
Maar wat nou als je bitloos een ronde volte wilt maken? Dat kan dan toch niet? Tenzij je de teugels zo strak aangenomen hebt maar dan is de hele clou weg. Met mijn bitloze hoofdstel zwabberen m'n teugels altijd wat totdat je een signaal naar links of rechts geeft en dan ben je altijd te laat. Vandaar ook dat zweepie. Mijn pony begrijpt er anders ook geen hol meer van en nu gaat het aardig goed maar ik kan niet oeverloos zo blijven rijden want het is geen harden om iedere keer dat ding over te pakken.

Groeten van Edith