Michiel schreef op zondag 16 september 2007, 11:06:
> Wat ook altijd zo mooi en goed werkt in het begin om
> opdringerigheid
> af te leren. Is in je ene open hand het voedsel neer te leggen
> en dan je
> andere hand te laten aantikken. En hier een aantal keren mee
> te oefenen
> zodat hij heel beleeft blijft wachten, ook al is het voedsel
> kort onder zijn neus.
Durfde ik gisteren nog even niet aan om te doen omdat ik het gevoel had dat dan nog een stapje te ver zou zijn. Maar ga het zeker proberen.
> Dat mondklikje dat je nu gekozen hebt, is alleen handig als je
> dit nergens
> anders voor gebruikt. Bij mij is het mondklikje bijvoorbeeld
> het gaspendaal,
> waarop mijn paard in elke gang versneld. Waarom niet gewoon de
> Y E S ?
> Of de X ? Die zijn er speciaal voor uitgevonden.
Y E S of de X ligt me niet lekker in de mond, waarom weet ik niet.
Heb idd aan dit punt gedacht. Ik maak dan ook een soort 'holle kl-a-k' terwijl wanneer ik aandrijf een meerdere sissenden klikjes achter elkaar maak.
Er zit dus verschil in. Heb voor mezelf het gevoel dat dit duidelijk moet zijn.
> Ook voor het toehappen heb ik een woord én lichaamstaal. De
> lichaamstaal die je nu gebruikt is het naar voren bewegen van
> je
> gestrekte arm. Onder zadel en al wandelend gebruik ik meestal
> gras eten als beloning na de Y es. Gras is er immers altijd,
> behalve in de bak. Non verbaal is mijn toehap signaal daarom de
> teugels, leidtouw of
> armen naar de grond laten vallen. Verbaal is er bij mijn weten
> nog niet
> een echt handig woord voor. Ik gebruik gamaargrazen en dat
> werkt ook.
Goed idee, alleen is de vraag of er ooit op Winsor kan worden gereden nog steeds open. Ben daar helemaal niet mee bezig. Trek eerst anderhalf jaar uit voor puur grondwerk.. daarna (of tijdens het zich ontwikkelen) zien we wel verder. Wat ik wel doe is hem laten wennen aan allerlei dingen. Zo heeft hij kennis gemaakt met de longeerlijn (heb die overal over hem heengehangen op een veilige manier) + plus een schabrakje wat hij op z'n rug heeft gehad. Ook heb ik hem over een oude plaid (deken) laten stappen. Stapje voor stapje (en niet langer dan 10 min.)