Peter Donck schreef op zaterdag 1 september 2007, 9:17:


Is dat een hindernis dan? Even een mailtje naar een kennis en klaar.
´Ja, maar...´ wees creatief.

hc

Aafke schreef op zaterdag 1 september 2007, 9:31:


Ik doe ook stap, draf, galopje, maar mijn merrie zweet bijna nooit, behalve in april toen ze nog in haar wintervacht stond.
Heeft ze het benauwd misschien? Is pony zeker weten helemaal gezond?
Kan best dat de één meer zweet dan de ander, maar even nastappen dat de spieren afkoelen en nadien een half uurtje een zweetdeken op, kan ze de rest van de tijd toch wel weer zonder lijkt mij.
Dat ze nat is van het werk, heeft minder met de weersomstandigheden 's nachts te maken denk ik. Dat zijn twee verschillende dingen.
groetjes

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 11:40:


Dankbaar, hè, zo'n manegepaardje. Het grote verschil doet 't hem. Nou maar hopen dat het zo blijft. Mischien krijgt ze zoveel zelfvertrouwen dat ze op een dag praatjes krijgt...ben benieuwd.
Ik heb het hier ook gezien bij een 20-jarige, 10 jaar op de manege, weggegaan wegens artrose. Paard had alle luiken dichtgegooid.
Jaar later, meneer is aan het spelen met de jonge dingen, trekt een puntlip, glimoogjes van plezier, en maar steigeren in het spel, ze dachten dat hij dat niet meer kon....
En hij ging zijn baasjes uitproberen JoepiiieieieieieYes!
groetjes

Eva Saegerman schreef op zaterdag 1 september 2007, 0:36:


Ik snap je ook niet helemaal Eva.
De ruiter heeft inderdaad moeite met evenwicht en onafhankelijk zitten is er niet echt bij. Maar ik snap niet waarom je daar ziek van zou moeten worden.
Het zou allemaal subtieler mogen, maar echt ruw zie ik de ruiter nergens worden. En het paard loopt bijna de hele tijd vlot en met de oortjes naar voor. Of mis ik hier iets?
Volgens mij is dit gewoon een vrij onervaren ruiter en als je dan nog rekening houdt met eventuele competitiestress (bij paard en ruiter) vind ik het niet eens zo verkeerd.

Paardrijden = tegennatuurlijk. Punt.
Het doel van paardrijden in onze westerse maatschappij is vrijetijdsbesteding.
In dát licht is:

´De hoofdzaak van het endurance rijden is het zo snel mogelijk afleggen van een uitgezette route. Daarbij geldt niet alleen de snelste tijd, ook het paard moet bij de veterinaire eindcontrole in een uitstekende conditie zijn. Daarom geldt in de endurance:
"To Finish is To Win". Het is een van de vormen van paardensport, waar hoge prestaties door paard en ruiter worden geleverd zonder dat daarbij prijzengeld een rol speelt.´

Helemaal niet zo verkeerd.Mooie routes, in gestructureerd georganiseerd verband kunnen een goede motivering zijn voor ruiters om hun paard fit te rijden. Dát is nog diervriendelijk ook.

Wanneer menselijke ambitie het ´zo snel mogelijk´ dieronvriendelijk over de limiet van dat dier jaagt, is dát het probleem. Niet het op zich prima idee.
Als jij wel ´To Finish is To Win´ als beleving hebt, is er alles VOOR om lekkere routes te gaan rijden.
Of je dat op hoefijzers wil, ´licht´rijdend, of op een wippend zadel is eigen verantwoordelijkheid en niet die van de organisator.

Waar in míjn ogen vraagtekens komen is bij groep 3 en meer. Paarden zijn niet gevolueerd om >80 km aan een stukkie af te lggen en al helemaal niet op snelheid, laat staan met een forse last op de rug.
Dat is dus inherent voorbij de paardgerichte grenzen.
Blijft dat je als individu niet gedwóngen bent die afstanden af te leggen.
Wederom ligt de keuze niet bij de organisatie maar bij het individu.

Ja, ik heb inherent kritiek op het bieden van de mogelijkheid tot kiezen van >80 kilometer. Ik heb nog meer kritiek op degenen die dat kiezen, want díe zijn verantwoordelijk voor hun eigen keuze.
Ik begrijp het heel goed. Ik ben zelf zeer competatief, een racer in hart en nieren. Als het licht op groen ging was ik de eerste rondes niet toerekeningsvatbaar. Het is niet voor niets dat ik de nodige gerepareerde gewrichten en nieuwe lagers heb. Ik kies daarom echter bewust voor het NIET deelnemen aan competitie met een paard.

Onder de streep is er met endurance (klasse 1 en 2) op zich NIETS mis. Hooguit wat met de ruiters en dat is sport noch organisatie aan te wrijven.
De aard van het menselijke beest (bewuste woordkeuze) vraagt helaas om aanpassing van ´zo snel mogelijk´.....

hc

Huertecilla schreef op zaterdag 1 september 2007, 9:43:


Stuur anders Johan Miesen zelf een mail. Wel zo correct en is nog leuk ook voor hem.

hc

Ans Jondral schreef op zaterdag 1 september 2007, 10:05:


Ik zie een mens die het heel erg nog allemaal aan het leren is en dapper voortgaat, al kun je weinig de mist in met dat labyrintje...wat daar de bedoeling van is weet ik niet zo. Voor de rest, ik zie een beginner die voor de eerste keer een B-proefje doet die nog maar een jaartje les heeft en dan meteen parelli.
Maar een zitlesje zou geen kwaad kunnen.