e m kraak schreef op zondag, 1 augustus 2004, 15:35:
> e m kraak schreef op zaterdag, 31 juli 2004, 21:30:
>
>> het ook is", en de "1-teugel-stop" zoals besproken met Nick (als
>> ombuiging van vluchtgedrag in rust --> "snoepje" = target!).
>
> Sorry, dit heb ik verward opgeschreven.
> Het moet natuurlijk zijn:
> 1-teugel-stop door stemcommando; dan is knie de target, en
> snoepje de eventuele beloning.... duh
Ik dacht al....wat hek nou toch weer voor rare dingen gezegd

> Bij mij heet het "snoepje" vanwege dat het perfect past zonder
> iets nieuws te hoeven aanleren. "snoepje" = concept. Concept =
> iets dat in uiteenlopende onstandigheden altijd behoort te
> werken.
> Nick noemt het meen ik anders. Kan ook.
Nick noemt het beesie gewoon bij de naam...waarop het beesie geleerd heeft degene die het roept met, als het even kan, 2 ogen aan te kijken...
Das bewust zo aangeleerd omdat....wij bijvoorbeeld onderweg door een van onze mederuiters nogwel eens de vraag krijgen of we een 'SNOEPJE' willen?

De naam van een paard roepen doen we eigenlijk altijd al als we de aandacht van dit dier willen vragen.....vandaar die keus...
> Hoe simpel ook, heb ik er er paar weken over zitten dubben of
> mijn omzetting wel correct was zoals je je misschien herinnert.
> Vooral als je iets zelf bedenkt moet je
> dubbel-dubbel-controleren of je geen blinde vlek hebt voor iets,
> of een aspect vergeten. Wanneer je neg- en pos-enforcers
> combineert, en shaping/moulding, imitatie... bijv. bij gangen,
> wordt het best subtiel. Ik kan dat niet zonder van te voren heel
> precies uitgezocht te hebben wat ik nu eigenlijk wil en wat de
> meest logische weg daar naartoe is want dat is iedere keer toch
> weer anders. Maar wel bijzonder boeiend om te doen (vind ik)
> hoewel er juist minder "doen" aan te pas komt naarmate het beter
> bedacht is.
Ook ik heb er bijzonder lang over na gedacht op welke manier het het paard te leren.Jazeker , ook de manier zoals hier op deze stie beschreven....en of dit voor mij de juiste was...
De
one rein stop vond ik na lang denken toch niet voor mij de meest geschikte omdat lang niet elke ruiter deze stop kent.
Er komt niet zo heel snel een ander op mijn paard maar stel je voor dat een ander jouw paard naar huis zou moeten stappen omdat je zelf niet meer in staat bent dit te doen?
Het roepen van het paard zijn naam leek me dan het meest simpele...
maar ja...om het aan te leren...zeker met dat snoepje als beloning omdat daar toch (ook hier) een hoop mensen op tegen zijn.
Ik vind echter dat je een snoepbeloning zeker kunt gebruiken wanneer je eigen positie (rang) tenopzichte van het paard hoger is.
Hempfling heeft het hier ook over in zijn boek zoals ik pas gelezen heb..
Als voorbeeld...ooit een paard bij een meerdere in rang het gras uit de mond zien halen?? Of om hem/haar van de voerplaats weg te krijgen??
IK niet, wel andersom en uitzonderingen daar gelaten als het bijvoorbeeld om een machtspositie gaat van een jong henst of zo...
Als je duidelijk de hogere rang hebt voor je paard en je aan een paar simpele regeltjes houd is het volgens mij niet fout om je paard met voer(snoep) te belonen....en zo iets (nmm. erg snel) aan te leren...
>
> Ponies leren overigens ook weer dóór te leren, worden als het
> ware vaardiger in "leren",
Het zijn ook net mensen he, als wij niks meer doen met ons hersenpannetje gaat het ook steeds moeilijker, dus blijven leren....
OOK gelezen in Hempfling...oefen iets nieuws 2 weken lang en stop er dan mee....2 weken lang....Als je dan na die 2 weken de oefening herhaalt blijkt het ineens veel beter te werken...het is al haast een...reflex geworden.
Het paard heeft het geestelijk verwerkt en herkend het na die 2 weken rust meteen...
>en het leermeester zíjn bevestigd
> volgens sommige onderzoekers de acceptatie van je leiderspositie
> ook weer. Lijkt me niet onlogisch omdat je de attentie
> vasthoudt.
> Egon.
Lijkt mij ook logisch..
Nick