Zolangzamerhand lijkt het onmogelijk te worden voor een kind om te leren paardrijden, als we de maatstaven van dit forum hanteren.

Maneges zijn uit den boze.

Eigen pony mag niet, want als je een pony koopt voor je kind, dan wordt kind op gegeven dag te groot, en verkopen is uit den boze.

Meteen een groot paard kopen, waar kind op zijn of haar 10e niets mee kan, maar misschien dan wel 8 jaar later. Wat leert een kind daarvan?

Niet met paarden om laten gaan? Leert ook niemand wat van.

Wie het weet, ik hoor graag een antwoord.

Ik vind Nick hier de grote overwinnaar.
Die kiest hier voor zijn dochter.

Bovendien kiest ie óók nog ervoor om het paard hier op deze site te koop te zetten zodat het paard goede kans heeft op een fijn tehuis. Daarmee loopt ie het risico om uitgekafferd te worden maar daar heeft hij (gelukkig) schijt aan.

Een paard koop je voor het leven? Dat is zo krom als het maar zijn kan. Als je voor het altaar staat doe je die belofte ook.
En wat zei jij in één van je laatste berichtjes Eddy?? Als Hilde 1,95 hoog en 100kg zwaar wordt komt er waarschijnlijk een echtscheiding?? Ben jij dan een haar beter? Je zou je vrouw "wegdoen" omdat ze er niet meer appetijtelijk uitziet? Hoe vind je dat dan?

van lennep schreef op vrijdag 17 augustus 2007, 17:17:>

Hai Esther,
Sherina heeft gisteren uit eigen vrije beweging, onbelast lekker rond lopen galloperen, dus dat lijkt me een duidelijk teken dat ze in elk geval minder pijn heeft. De splints zijn dik en hard, niet warm maar als je erin knijpt gevoelig, maar verder lijkt ze er in niet echt veel last van te hebben. Je stelregel lijkt me een logische en goede inderdaad. We masseren met tijgerbalsem die warm wordt, misschien dus beter om dat achterwege te laten...?
Lees jouw berichten altijd graag, groetjes! anna

Gwenda schreef op woensdag 22 augustus 2007, 0:17:


Bij zo'n oude pony gaat alles wat langzamer. De omschakeling naar ander voer zou ik dan ook zeer geleidelijk doen, want de 'rek' raakt uit de darmen, dus aanpassing gaat moeizamer. Ook de opname van voedingsstoffen gaat minder goed dan bij een jong paard, oude paarden worden allemaal eerder mager dan dik.
Ook zou ik het eerste seizoen een deken bij de hand houden en goed opletten wanneer ze het koud heeft. Gaat ze naar de schuilstal? Mag ze erin van de andere paarden? Kan ze droog liggen? Staat ze makkelijk op? Als je twijfelt: inpakken die oude dame, want laten lijden uit naam van paardgerichtheid is alleen maar oogklepperig.

Ik heb ooit een oude ex-manegepony, een welsh, bij Buck gehad als gezelschapspony en word nu nog gefrustreerd als ik terugdenk aan mijn rigide aanpak indertijd van géén deken. Dit beestje was graatmager (ik stopte er wel flink wat slobber in want de tanden waren zo afgesleten dat ze moeilijk hooi maalde), had cushing en heeft het nog 2,5 jaar gered. Ze stond op het laatst alleen nog maar in de stal omdat ze het koud had.
Door het ontbreken van vet is het moeilijker om zich warm te houden en heeft zo'n pony een achterstand op dikkere, jongere dieren.

Gwenda schreef op woensdag 22 augustus 2007, 0:17:


Als ze echt staat te rillen dan zou ik gewoon een regendeken omdoen.
Maar waar ik eigenlijk in eerste instantie benieuwd naar ben is of haar vacht goed waterdicht is? Om het nu al koud te hebben met regen vind ik eigenlijk vreemd. Ik heb hetzelfde bij de hand gehoud met een oudere graatmagere merrie, ik heb het zo lang mogelijk aangekeken en uiteindelijk was een deken niet nodig toen haar vacht zijn werk weer ging doen. Toen ze hier kwam was de vacht niet goed, open plekken overal op haar lijf en een doffe vacht waar de haren zo afbraken. De regen liep niet van haar vacht af ook die ondervacht werd nat. Toen ze wat opknapte ging die vacht zijn werk wel weer zijn werk doen en was een deken niet nodig.

Es