van lennep schreef op maandag 20 augustus 2007, 14:18:


Oke, dat is normaal. Alleen is het volgens mij maar moeilijk om iemand bij mij in de buurt te vinden. Piet had het er over de Simon niet in mijn regio kapt. Weet je misschien nog iemand.

Spirithorses schreef op zaterdag 18 augustus 2007, 23:25:


Nee, natuurlijk niet. Dat weet ik pas wanneer ik/wij ermee begonnen zijn.


Je hebt een reactie op de geplaatste advertentie (de 2 haflingers)

Vr. gr.
Aafke

Patricia ter Haar schreef op maandag 20 augustus 2007, 14:31:

OK. Basis bijbrengen? Wat bedoel je daar mee?
Wàt exact wil je haar leren, voordat je haar zadelmak gaat maken?

Gelukkig dat ze niet alle energie kwijt is of paardje was dood!
Tot hoeveel energie moet ze dan kwijt? Hoe meet jij de resterende energie? En waarom moet jij haar helpen haar energie kwijt te geraken, kan ze dat zelf niet dan?

OK dat je wilt dat ze (meer) in balans gaat lopen ter voorkoming van de gekende problemen. Is het niet in balans lopen net geen gevolg van oa verkeerde belasting ten gevolge van verkeerd en te vroeg longeren?
Als je paard loslaat lopen in de wei, en hij daarbij zijn eigen evenwicht ontwikkelt, is dat niet voldoende dan?

Dus wat doe je? Lekker "longeren" om haar energie kwijt te geraken waardoor je paardlief dus nog een betere conditie laat krijgen, en de volgende keer nog meer moet longeren om die groter geworden energie teniet te doen? En waarom is het niet prettig dan op de weg? Kan je haar moeilijk bij je houden? Misschien eerst aan je eigen leiden werken en dan de weg op? Enfin, ik ben misschien aan het mierenneuken maar ik baal echt van longeren als methode om een paard "moe te maken" omdat ruiter er anders geen weg mee kan! Erger is nog een paard longeren in de piste of de wei, ipv lekker laten lopen, om de wei of piste "niet kapot te lopen"
Dat is niet het beste voor je paard willen, maar voor jezelf.

Komt dan wel eens omhoog of loopt te dansen aan de lijn.

OK, dit antwoord had ik nog niet gelezen.
Stel dat het klopt dat jij je paard even longeert en die dan rustiger is omdat ze "haar energie kwijt is".
Is ze dan ineens niet meer bang van dat iets dat haar anders had doen steigeren?

Groet van de "horses advocate"

Eva Saegerman schreef op maandag 20 augustus 2007, 15:03:

Ik denk dat je het allemaal nu wel wat negatief bekijkt.
Mijn paardje wil graag wat meer doen dan alleen maar in de wei staan. Ook al is ze maar 3 jaar. Uiteraard breidt ik de tijd van longeren niet uit. 15 minuten is meer dan genoeg. Ik doe wel gehoorzaam spelletjes met haar en ze ziet mij echt als leider. Alleen door de vele nieuwe dingen die ze mee maakt op straat wordt ze drukker. Steigeren doet ze meer uit speelsheid. Ik corrigeer haar en dan loopt ze gewoon door.
Ik wil haar meer in balans krijgen omdat ik het belangrijk vind voor haar rest van het leven. Daarom wil ik dat er iemand met kennis naar kijkt. Hopelijk gaat het lukken.

Daar meende je dus niets van, zelfs niet voor een zeer klein miniscuul deeltje. Je wilt niet eens 'in zee' met me als ik niet aan jouw voorwaarden voldoe. Geeft niet, is je goed recht! Misschien eerst nadenken dan voordat je zomaar dit soort 'kreten' op een forum plaatst.

Piet schreef op maandag 20 augustus 2007, 8:03:


Eveneens geen idee wie er komen, maar is er iemand die ons in Middelburg kan komen oppikken? We zijn daar dan waarschijnlijk, zonder auto.
Graag even bericht via pb want anders wordt het zo'n oninteressant topic.

Alvast bedankt!
Ilona & Frans

Aafke schreef op maandag 20 augustus 2007, 16:04:


En tóch meen ik het wel !!!!
Ik ben al heel lang op zoek naar iemand die het TweedeKans Paarden gebeuren van mij wilt overnemen. Het woordt teveel om zelf te blijven doen.
Maar inderdaad: Dan wel op mijn manier, soort van zelfstandig dependance onder onze naam, in filosofie geheel verbonden aan Spirithorses, al wil ik me er dan zelf niet meer mee bemoeien. En dat heeft niks met verdiensten te maken, degene die het gaat overnemen mag zelf zijn verdiensten houden, daar gaat het mij helemaal niet om. Mij gaat het er alleen maar om een breed netwerk op te zetten en contacten te leggen om die knollen te kunnen helpen. Nu wijs ik meer paarden af dan me lief is omdat ik er de plek en de tijd niet meer voor heb.

Had je niet gedacht he....

Pien

Spirithorses schreef op maandag 20 augustus 2007, 17:42:


Ohhh.. het leven zit vol verrassingen. En soms is een bepaalde heftigheid niet verkeerd. Eerlijkheid voorop, daarom ook mijn reacties puur zo als 'ik' ben. En ach wie weet... zouden we misschien juist daardoor wel eens goede partners kunnen worden.

Had je niet gedacht he....

Aafke

Patricia ter Haar schreef :


Dus ze verkiest het lopen in een rondje aan een touw boven spelen met haar vriendjes op de weide? Wauw! Zo'n paard zou ik ook wel willen
Hoe weet jij dat eigenlijk dat ze dat zo graag wil?

Pien

Spirithorses schreef op maandag 20 augustus 2007, 17:52:


Raar dat jullie alleen maar aandacht hebben voor het longeren.
Mijn paard kiest uiteraard het longeren niet boven het in de wei lopen.
Maar wil wel meer doen. Dat zie ik aan haar. Haar ogen glanzen meer en staat mijn aan te kijken van heerlijk!

Zo vind ik het ook fijn om een stukje hard te lopen en voel ik mij voldaan als ik weer thuis kom. Dat gevoel krijg ik ook bij haar.

Longeren vind ik de basis voor het africhten van een paard. Ik weet niet of jullie alleen maar paarden/pony's hebben om in de wei te zetten. Of doen jullie er toch iets mee?

Maar even iets anders. Hebben jullie nog wat tips omtrent hoe ik de situatie met de verschil van pas lengte kan verbeteren?

Patricia ter Haar schreef op maandag 20 augustus 2007, 14:37:


www.natuurlijkbekapper.nl

Michiel schreef op maandag 20 augustus 2007, 12:29:


Je gaat wel op basis van aanames gelijk naar een conclusie Michiel.
Bv. Buceaphalus sneuvelde met 25-26 en was toen nog niet aan pensioen toe. Tijdelijk beslag zal daar geen invloed op hebben.

Heb het Sgt. Elderkin ondertussen gevraagd.
Alle paarden die bij het officiële oprichten van de Greys' in '76 binnenkwamen, waren in '84 toen hij wegging nog in actieve dienst. Enkele daarvan waren bij de 'test' in de jaren ervoor al bij de eenheid.
Ze zijn er nooit één aan blessures verloren. Kreupelheid was een non-probleem. Wat hij beiden vrij normaal vond trouwens. Wat hém verbaasde is dat ze nooit een verwonding door strikken of klemmen hadden.
Vorig jaar kreeg hij een brief van de dochter van een overleden soldaat dat deze zijn eigen merrie en nog 2 paarden had gekocht bij het opheffen van de eenheid en dat deze nog ongeveer 10 jaar bij hen waren en waarop zij en haar broers paard hebben leren rijden. Zij schreef hem omdat ze een kist met memorabilia op zolder had gevonden.

Het enige niet incidentele potentiële probleem waren 'drukplekken'. Dat verminderde met McClellans op een sjabrak doch de combinatie van lange tijd veel belasting en veel vocht vroeg aandacht op lange trips.
De gewichtsnormen waren rigide. Een soldaat die wat aankwam moest op dieet of werd overgeplaatst. De limiet voor de totale last was in principe 200 lbs. Ze hadden ook geen helm mee, alleen een floppie ding tegen de zon.
De manier van denken over bepakking was ook heel origineel.

Op veel punten een schoolvoorbeeld wat paardgerichtheid betreft Michiel juist om deze zéér goed en kompleet opgeleide paarden een láng leven fit = inzetklaar te houden.
Dat schreef ik overigens al.

hc