Nils Vellinga schreef op maandag 30 juli 2007, 0:43:


Dan zal ik wellicht een heel dom paard hebben, hij loopt er telkens weer in!

vagebond schreef op zondag 29 juli 2007, 20:16:



Ha, dat laatste is moooi! Komt misschien niet van de magnesium, maar misschien heb je hem ook van het gras gehaald? Weet niet meer of hij daar opstond?
Onze Willem was van het voorjaar bevangen van het gras. Meteen eraf gehaald en na een dag liep hij alweer goed.

En over de eerdere vraag of Froukje op ijzers 's zomers anders liep... Daar heb ik zelf ook al over na zitten denken. De enige keer dat ze ooit gekreupeld heeft was aan het einde van de zomer (was trouwens ook rechtsvoor) tijdens een trekproef voor de IBOP.
Verder was ze 's zomers altijd moeilijker te rijden, maar dan geef je al gauw de schuld aan het weer of meer energie in het gras. Ze bokte dan veel vaker en werkte niet erg mee. Het zou dus wel kunnen, maar ik weet het niet zeker.
Ze is er zowiezo erg op vooruitgegaan wat dressuurmatig rijden betreft nu ze zonder ijzers loopt. Haar achterhoeven zijn nu mooi recht en het hoefbeen is niet meer verzakt, waardoor ze veel gemakkelijker stelling geeft. Dat is natuurlijk ook iets waardoor ze sjagrijniger kan zijn geweest. Bovendien reden we 's zomers meer les dan 's winters, dan was het weer of de bak vaak te slecht.

Als ik toen alles geweten had wat ik nu weet, dan had ik er natuurlijk meer aandacht aan besteed. Froukje werd altijd gezien als een moeilijke, nukkige knol, terwijl nu ik haar met meer respect behandel ze een stuk opgeknapt is. Maar dat nukkige kan ook heel goed door zere voeten zijn veroorzaakt...

Groetjes, Els.

HannahFroukje schreef op maandag 30 juli 2007, 12:17:


Het zou misschien ook kunnen zijn dat het botvlies beschadigd is? Weet niet waar de wond precies zat?
Ik heb dat zelf eens door een verwonding op mijn scheen gehad, was een paard opgesprongen. Daar heb ik jarenlang een bult gehad, maar op een gegeven moment was hij toch weg.

Els.

Gisteren nam ik Cadiz mee voor een buitenritje bij een vriendin, waar mijn paarden ook logeren als ik weg ben. Hij kent het daar dus, hoewel hij er nooit een buitenrit heeft gemaakt.
De vriendin ging 'hangen' omdat mijn zadel wel eens wil verschuiven met opstappen, dit gebeurt altijd zo, en toen ik zat wou Cadiz wegstappen en zakte daarbij even extreem door zijn rechtervoorbeen. Hij liep nog een paar stappen naar de poort van de grote schuur, we waren binnen opgestapt- en ineens zakten zijn 4 benen onder hem vandaan en lag hij op zijn buik. Ik kon zo afstappen wat ik dus deed. Hij stond meteen weer op, geen snelle adem, geen uiterlijke stress, geen slapte, geen gebibber, hij keek hoogstens wat afwezig.

Ik heb even met hem gestapt, hij liep normaal. Toen ben ik er weer opgestapt om te testen hoe dat nu ging. Hij bleef deze keer gewoon staan en we begonnen aan ons ritje, kijken hoe het ging en anders zouden we omdraaien. Hij leek de eerste minuten wat instabiel, maar zeker weten doe ik het niet, je zit er dan al afwachtender op natuurlijk. Alles bleef normaa, hij wou net als anders de koppositie, dus we gingen een stukje draven over een schelpenpaadje. Dit was een nieuw geluid voor hem en het insprireerde hem tot machtig gangwerk. Ook geen probleem met balans dus! Verderop kwam er een breed galopgraspad, ook geen probleem. Later hebben we een heel stuk door het lage water van het IJsselmeer gestapt en gedraafd, hij vond het prachtig en vertoonde geen spoor van zwakte. Thuisgekomen stortte hij zich op zijn voer en beet ouderwets in het rond toen ik hem in de wei zette.

Wat het nu geweest is... het is mij een compleet raadsel. Ik zou niet weten wie ik hiervoor om raad moest vragen.

Ik denk zelf nog het meest in de richting van singeldwang, maar weet niet hoe zulks precies in zijn werk gaat, iemand?
Cadiz heeft er vroeger last van gehad, -tis een neurootje- maar uitte dat alleen voor de scherpe kijker: zijn achterbenen kropen milimeter voor milimeter onder zijn lichaam en zijn billen stonden in tweeën door spierspanning. Maar ogenschijnlijk "deed" hij niets. Zou het kunnen dat hij zomaar terugvalt in een omgeving waarin ik nooit opgestapt ben, met een grote fries vlakbij (hij heeft erg respect voor paarden die groter zijn dan hij) en zonder zijn normale buitenritkameraden om steun uit te halen?

Of kan er 'iets' in zijn rug getriggerd zijn door het opstappen? Is dat dan meteen weer goed gaan zitten -anders zou hij niet zo lekker gelopen hebben.
Voor de zekerheid heb ik de osteopaat gebeld, want ik wil wel IETS doen.

Iemand nog suggesties?

Els Kleverlaan schreef op maandag 30 juli 2007, 13:15:

Hier idem boven mijn enkel, aan de buitenkant. Aanvankelijk leek het alsof de harde verdikking bleef zitten, maar veelvuldig masseren heeft hem doen slinken en uiteindelijk helemaal verdwijnen. Dit heeft wel een paar jaar geduurd, alles bij elkaar.

Huertecilla schreef op maandag 30 juli 2007, 10:56:


Strict genomen is dit wel zo. Echter in de praktijk is er ook een context aanwezig waarbinen dergelijke al dan niet persoonlijke beoordelingen gedaan worden en die mede betekenis geven aan een opmerking.
Bijv ik vind strandgangers bruin als opmerking in de aanwezigheid van een Nick die bruin is heeft een ander al dan niet persoonlijk effect op deze Nick dan dezelfde opmerking in aanwezigheid van een Nick die wit is.
Juist het onpersoonlijke van een beoordelende opmerking kan door de context waarin hij gemaakt wordt, als heel persoonlijk opgevat worden, misschien nog wel persoonlijker dan wanneer de opmerking rechtstreeks persoonlijk gemaakt zou zijn..
Dat is mijn ervaring.

Michiel schreef op maandag 30 juli 2007, 12:12:


Er bestaat een heel leuk boek / je kan ook cursussen volgen: Geweldloze communicatie van Marshall B Rosenberg. Kun je ontdekken wat er achter /onder al het oordelen zit.:.. behoefte aan respect - behoefte aan autonomie.... dan zijn veel woorden en verwijten (uitspraken verwijten noemen is trouwens ook een oordeel! haha) onnodig.
Groet Myriam

Michiel schreef op maandag 30 juli 2007, 12:12:


Lees je dát?
Ik schrijf meen ik helder dat ik denk dat het dezelfde intolerantie is die anderen het woord 'sekte' heeft doen uiten, de vermeend hogere moraal van pseudos en paras.
Ik schrijf dat ik die agressie een illustratie vind voor mijn mening dat naturals zichzelf benadelen in hun ontwikkeling, de wet van de remmende voorsprong van de hogere moraal.

Het fundamentele verschil tussen persoonlijk beledigen en je een algemene opmerking persoonlijk aantrekken is erg eenvoudig.
Het eerste is bewust op de tenen van een specifiek persoon proberen te gaan staan in de hoop dat dit pijnlijk is.
Het tweede is zelf lange tenen hebben.
De overeenstemming is dat beiden niet zo positief zijn.

@Eddy
Ik ben benieuwd en oprecht leergierig naar jouw eventuele toekomstige gratis publicaties.

hc

He, wat een schrik zeg.

Kan het ook een kleine hersenbloeding zijn, een kleine tijdelijke uitval.. of zoiets dergelijks..?

HannahFroukje schreef op maandag 30 juli 2007, 12:17:


misschien heb je meer effect met arnica zalf, mits er geen wondjes meer zijn. Arnica werkt dieper op het onderliggende weefsel in. En als je iets kan vinden met symphytum erin, des te beter! Succes ermee!

Ans Jondral schreef op zondag 29 juli 2007, 18:53:


Ik kan er helemaal naast zitten, maar kan het misschien zijn dat er 'n stukje van het gene waar Péte zich aan verwond heeft achter gebleven is in de wond.
Ik schrijf het daarom, omdat bij Bo maanden na het ongeluk waar hij op diverse plekken in z'n borst gehecht was en intussen ook mooi genezen was. Ook ineens 'n grote harde bult kreeg, bleek nog 'n achter gebleven stukje glas te zitten. Groetjes Rini

Monique Meijer schreef op vrijdag 20 juli 2007, 19:08:


mijn haflinger heeft ook 2 ongelijke hoeven,de hielen zijn mooi laag nu maar toch zie je verschil,ze is nu 9 jaar en denk niet dat het nog verandert,ik bekap haar hoeven gewoon op de bekap manier en ga er geen andere vormen van maken.
misschien dat de plattehoef nog wat smaller word maar denk het niet,als ik jou was zou ik niets aan de vorm veranderen als je paardje er geen last van heeft.

gr.linda

Christel Provaas schreef op maandag 30 juli 2007, 13:29:


Gezien het goede vervolg zou het ook heel goed iets onschuldigs
kunnen zijn. Zo ja dan denk ik aan een moment van zwakte,
(zoals we allemaal wel eens hebben na het eten of na het slapen)
gekoppeld aan een pijntje een spiertje dat even raar zit, of zoiets.
Het neer zakken is dan wijken voor de extra druk.
Jur zakte een keer door zijn voorbeen tijdens het bekappen.
Die hoef bleek niet gevoelig te zijn.
We hebben die dag niet gereden en er verder niets meer van gemerkt.

Groetjes, Michiel

inmiddels heb ik dit lekkere monster jesper genaamd al weer 4 jaar. toen ik hem kreeg was hij net 3 jaar oud. erg kopschuw, bang voor mannen dus waarscheinlijk niet zo leuk behandeld. ik kwam van de manege en had weinig ervaring. gelukkig vond jesper mij erg leuk dus alles ging eigenlijk voorspoedig. hij was met alles erg braaf en alles ging voor de wind. wel is hij altijd erg energiek en enthousiast. altijd de grens opzoeken van het harder mogen en een bokje na het schrikken. maar in prenciepe goed onder controle te houden.
toen hij net 6 was werd hij erg opstandig. ik moet erbij vermelden dat ik toen erg veel ben verhuisd. waarscheinlijk heeft dit ook niet veel goeds gedaan. toen der tijd stond ik op een stal waar hij het achteraf niet naar zijn zin had. zelfs wandelen ging niet meer. hij liep voorledig over me heen, stijgerde naar me en deed precies waar hij zin in had. van plaats ik hem uit liet liet hij mij uit.
omdat ik op dat moment met mijn handen in het haar zat. heb ik petra vlasblom van 2moons laten komen. zij heeft mij vreslijk goed geholpen ik heb veel van haar geleerd. (onderandere grondwerk en het lijderschap) het lijden vanaf de grond ging eigenlijk vanaf toen veel beter. ik ben naar een andere stal gegaan en de problemen verdwenen spontaan. 3 maanden lang is het super goed gegaan en had ik mijn oude jespie weer terug. nu lopen de problemen weer op. zolang ik op de grond met hem bezig ben is hij super braaf. (volgt keurig) lijn in een boogje. stopt wanneer ik stop volgt me volledig. als hij een wilde bui heeft wil hij nog wel eens aan mij voorbij proberen te gaan maar zodra ik hem dan weer corriceer volgt hij weer. grondwerk gaat ook goed maar zodra ik opstap begint de ellende weer. of hij zet geen stap en keert om of hij gaat rennen bokken springen met zijn hoofd draaien. simpel gezegt doet hij precies waar hij zin in heeft.
help!! heeft iemand goed advies?
ik hoor het graag
groetjes zoe

Huertecilla schreef op maandag 30 juli 2007, 13:47:


Een paard dat niet zonder ijzers kan, wordt door de natural niet meer bereden of veel minder, zodat het blootvoets kan blijven. Dit vurig verwoorden mag jij intollerantie noemen ik zie het anders.

Elk paard op elk nivo kan zonder bit gereden worden, dit vurig verwoorden mag jij intollerantie noemen ik zie het anders.

Evenzo met de zweep als aanwijsstok, het is nog steeds niet bewezen
dat de zweep onmisbaar is, mooi dat er mensen zijn zoals Josien, Pien en Eddy die anderen leren zonder. Dit vurig verwoorden mag jij intollerantie noemen ik zie het anders. Josien laat het aan de klant over, dat kan ook.


Pas een jaartje of vier ben ik met paarden bezig, ik ben nu 52.
Door het natural zijn, ben ik minder ver in technisch kunnen, dan
als ik gelest had op een manege. Nu is al mijn energie gaan zitten in
de omgang met paarden en goede zit lessen. Pas sinds een half jaartje
kom ik toe aan het technische, de schouder binnenwaarts, ernaast en onder zadel leer ik nu voor het eerst. Ik heb niet het gevoel dat ik geremd ben geworden door een hogere moraal. Als ik die jaren op een manege gelest had had ik achterstanden op een ander gebied gehad. Tessel had al
wedstrijden gereden en leuke sprongetjes gemaakt met 11 jaren maar durfde nog geen paard uit de wei te halen, of een been op te tillen. Ze vond paarden eng, behalve als ze er op zat.

Groetjes, Michiel