Loes Scheres schreef op zaterdag 28 juli 2007, 21:33:


Hier is het momenteel een luchtvochtigheid van 100%. Je staat alleen maar en ineens drijf je weg...
Tis overal wat deez zomer..
Maarrrrr geen brandgevaar

Karin schreef op vrijdag 27 juli 2007, 19:58:


Iedereen is uiteraard welkom om mee te gaan en te constateren dat wij op de door jouw omschreven manier te werk gaan.

gr. Hans Arendse

Wil schreef op zondag 29 juli 2007, 1:08:


Mijn paarden zijn zowat allesbestendig. Ik heb ze alleen een keer in 'paniek' gezien van een onweersbui met grote hagelstenen. 'Paniek' tussen aanhalingstekens want ze konden simpelweg nergens heen om de pijn te ontwijken. Ik ben er bij gaan staan onder de bomen en ze waren op slag rustig. Niet erg slim tijdens onweer, maar alles is een keuze.

Onze paarden staan op kale stenen wei en alleen de zomerwei is na het hooien een paar weken brandgevaarlijk.
Brand in de houtwallen is wel heel vervelend doch de páárden kan ik vrij makkelijk veilig zetten en dan alleen laten voor bluswerk.

Paardjes maken op het moment korte metten met mijn zoutvoorraad.
Als ik het in de waterkuipen mik eten ze het gewoon uit mijn hand! Het smaakt inderdaad gewoon prima kan ik bevestigen.
Dit

zijn wat minder mooie brokken maar handig grote brokken. Uiteraard geef ik die niet zó maar veel minder. Er zijn ook als Brussels kant afgezette randjes doch die sneuvelen in de zak gelijk.
Bor is nu oud genoeg om het te begríjpen dus hij mag mee als ik binnenkort weer wat ga 'oogsten'.

hc

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 28 juli 2007, 19:03:


Het is nooit de bedoeling geweest van hoefschoenen om die 24 uur aan te laten. Hoefschoenen zijn er om ongetrainde voeten die je toch beweging over straat wilt geven te beschermen, zoals in de overgangsperiode wanneer de ijzers eraf zijn gehaald.
Ook dan zullen de hoefwanden groeien, (als dat het probleem is) Zie de foto's van het paard van Esther van Lennep.
Als een voet verziekt is dan is het ook nog geen taak voor de NatuurlijkBekapper alleen. Dan is de hulp van een professional volkomen logisch,wenselijk en terecht, totdat de voet weer redelijk normaal is. Daar is hij voor. Hoewel ik ook daar al weer over aangevallen werd, heb ik nooit anders gezegd en we raden dat inderdaad elke cursist aan.
Maar dat is heel wat anders dan ik in mijn eerdere posts heb uitgelegd.

Piet
.

marjolijn schreef op zaterdag 28 juli 2007, 13:27:


Hoi Marjolijn.
op de website www.natuurlijkbekapper.nl kunnen vragen / adviezen worden ingewonnen. Niet via een forum, daar hebben we bewust voor gekozen. Vragen worden via een intern forum bij de leden neergelegd, en zonodig wordt iemand in de nabijheid van de vraagsteller/stelster geinformeerd.
info@natuurlijkbekapper.nl is het emailadres.

gr. Hans Arendse
voorzitter vereniging natuurlijke bekappers.

Hans Arendse schreef op zondag 29 juli 2007, 10:08:


Ooooooooo ik had die site nog nooit gezien. Bedankt Hans!
Wat een prettige verassing toen ik hem opende, daar twee van mijn práchtige paardjes te zien! Mooooooooi!
De site mag er ook wezen trouwens.

Groetjes, Trea

Cedric Coucke schreef op zaterdag 28 juli 2007, 19:14:


Ik doe mee en Sluis vind ik wel o.k. Moet ik iets eet/drinkbaars meenemen? Misschien een picknickkleed, wat voor plek is er in Sluis? Ik ben benieuwd of ik aan ieders neus iedereen herken! Tussen 20 en 28 augustus kan ik wel. Ik wil wel eens horen hoe het in Dubai is.
groetjes Clarissa

Wil schreef op zaterdag 28 juli 2007, 20:32:


Het is inderdaad nooit mijn ding geweest. Je bent jezelf en jouw ervaringen en ik heb het geluk gehad erg vroeg een diergerichte invloed met die paplepel ingegoten te hebben gekregen.
Ik kreeg wat later bijvoorbeeld ook vrijwel geen zakgeld maar wel in mijn beleving toen onbeperkt 'budget' voor bibliotheken en boeken. Ook dát is zowat in mijn genen verankerd.

Toen ik de leeftijd van Bor nu had, mocht ik eens met de in die tijd behóórlijk alternatieve juf van de kleuterschool mee naar de paardenmarkt in een ZH-dorp. Dat heeft érg veel indruk gemaakt.
Ik steek daarom tijd en moeite in mijn paardrijdende nichtjes en Bor vindt het natuurlijk alleen maar práchtig als voorbeeld te mogen laten zien wat ik bedoel
http://www.mijnalbum.nl/Album=ILTTRRJU
De verschillende paardjes zet ik in al naar gelang wat ik wel doen opdat het ook voor hen een nuttige les is.
Ook leerzaam voor mij trouwens want wat ze zijn gláshelder in laten merken dat ze de gastjes netaan tolereren omdat het vérder leuk is.
Win-win-win mbt verschillende leerdoelen bij dríe doelgroepen dus.

Zoonlief Bor lag vanmorgen in bed te lezen in een boek wat ik in 1990 geschreven heb over honden trainen en -sport+-spellen.
Ik weet nog goed dat het niet makkelijk was het concept 'je krijgt wat je beloont' en 'positief trainen' in acceptabel taal te gieten voor een wereld die helemaal in de ban was van het slipkettinkje van Gauss.

hc

Wil schreef op zondag 29 juli 2007, 1:08:



Dachten wij ook vorige week.. "zouden we dat vuur wel aansteken in de weide..wat als er paniek uitbreekt en ze door de draad gaan.."

Ik kan helaas de foto niet vinden, maar ik heb na het aansteken van het vuur een foto genomen van mijn vriend die een immense stapel gedroogde varens (kuch, wat een rook zeg) en takken staat op te banden op de wei, met de paardjes vol interesse naast het kampvuur.
Het zijn echt beelden zoals je die wel eens ziet als de politie training houdt met de paarden, allemaal schimmen in de mist.
Geen spoor van ongerustheid echter..(tot onze verbazing)
Een paard in vrijheid dat zelf kan beslissen een eindje verderop te gaan is een heel ander dier als eentje die zich opgesloten voelt. Als ik met mijn ruin in de richting van zo'n vuur zou willen rijden hing ik zonder twijfel in de dichtsbijzijnde boom. Loslopend komt hij een kijkje nemen, zoekt iets te eten in de zakken van mijn vriend en gaat er met zijn kont naartoe lopen grazen.

Over echte bosbrand heb ik in Australië wel wat verhalen gehoord. Paarden weten blijkbaar goed in te schatten hoe ze het vuur uit de weg kunnen gaan of hoe ze voor kunnen blijven. Maar ze moeten uiteraard wel weg kunnen. De ongelukken gebeuren wanneer ze op hun vluchtroute wegen over gaan of omheiningen springen. De meeste ranches op brandgevaarlijke plekken hebben een veilige vluchtroute bedacht zodat het vee en de paarden niet in de weg komen van het bluswerk of van de route waarover mensen weg kunnen. Misschien moet je dat in Portugal ook maar eens bekijken als het een brandgevaarlijke plaats blijkt te zijn, "wat als.." ik denk dat ik zelf toch geruster zou slapen met een noodplan in de kast

Groetjes,
Elke

Hans Arendse schreef op zondag 29 juli 2007, 10:08:


Natuurlijk..... geen openbaar forum, waarin iedereen vragen kan stellen en opmerkingen kan maken.
Gewoon een extra selling point, die vragen toch? De dichtstbijzijnde kan er meteen heen, weer een nieuw klantje!
Stel je voor dat ik op zo'n forum net zo'n reclamebericht voor het NatuurlijkBekappen als begrip en zelfstandig naamwoord maak als jij hier?
Ik zou rap geband worden!
Ik meen te kunnen stellen dat
de vereniging natuurlijke bekappers helemaal niets met het NatuurlijkBekappen van www.hoefnatuurlijk.nl heeft, buiten heel erg makkelijk reclame te kunnen maken voor de eigen toko.
Aan alle kanten staan hier links naar en verhaaltjes over professionals, op de "Profsite" wordt met geen woord gerept over NatuurlijkBekappen anders dan het "natuurlijk bekappen" van de leden zelf, niet in de statuten, niet in het huishoudelijk reglement.
Daarmee is de zaak heel duidelijk. we komen eens in de zoveel tijd, we snijden meestal niet in de zool, we snijden niet echt in de straal, we passen geen permanent hoefbeslag toe. ( we verzinnen wel wat anders)
Kortom, we zijn gewoon bekappers en dat zelfdoen? Staat dat in de statuten dan?
De site is heel wat eerlijker dan de indruk die hier constant gewekt wordt.

ElkeW schreef op zondag 29 juli 2007, 10:52:


Dat is in algemene zin een cruciale les die jij vorig jaar geleerd hebt!


Waarbij het 'wat als er geen druk op het gemeentewater zit' erg belangrijk moet zijn.
Je hoeft verder niet veel water of ander blusspul te hebben, maar wel SNEL beschikbaar, dus dichtbij.
Water, blussers maar ook een woilach of zelfs zand is uitstékend blusspul.

hc

ninapean schreef op zaterdag 28 juli 2007, 22:21:


Bedankt, knuffels kan ie wel gebruiken ja! Ach gossie, vanmorgen het verband eraf gehaald. Ik ga er nu vanuit dat ie toch bevangen is, allebei de voorbenen hebben dezelfde pulsaties. Wel gek, hij stond al haast niet meer op t gras en als ie er even op stond, dan met een korf om. Gelukkig kan ik nu experimenteren met de magnesium. Ben wel weer benieuwd hoe dit weer gaat aflopen. Tsjesus, wat ik hier al niet meemaak met die knollen.

trea hoex schreef op zondag 29 juli 2007, 9:12:


Haha... zo te lezen heeft Loes het veel zwaarder als wij...
Denk Trea, dat ik dan toch liever voor de regen kies...

Tis ook niet alles... maar allez....

En Renee? Gaat de bijeenkomst nu nog door bij jouw in de tuin? Moeten als we dit willen allemaal wel spijkers met koppen gaan slaan want Cedric komt al bijna naar het natte België!!! Ik zit met vriend van 18 t/m 23 augustus in onze boerderij in de Duitse Eifel. Maar als de bijeenkomst in die tijd is kan ik misschien best op en neer rijden naar Brabant...

vagebond schreef op zondag 29 juli 2007, 12:05:


Froukje (een fjord van 22) loopt ook al een aantal weken niet goed. Heel onduidelijk waar het nu eigenlijk door komt. Dacht eerst ook aan een hoefzweer, ze liep kreupel op rechtsvoor. Eerst alleen op het beton, toen ook op het land. Ook begon ze tijdens het lopen te steken met allebei haar voorbenen, alsof ze bevangen was. Maar ze stond niet bevangen, wel met de achterbenen iets onder de massa, maar ook met haar voorbenen richting buik, dus niet naar voren gestoken.
Ik heb haar toen bekapt alsof ze bevangen was, dus de hielen zo laag mogelijk en de toon afgerond tot in de witte lijn. Drie dagen daarna liep ze nog beroerder. Was echt om de tranen in je ogen te krijgen. De straal van het rechtervoorbeen ingekort tot net onder de hoefwand, dat haalde niets uit, dus daar zat de pijn niet.
Toen met een hamertje op de hoef geklopt. Buitenom geen reactie; op de straal gemept, geen reactie; op de zool, en daar trok ze haar been weg. Bij allebei de voorbenen lijkt de zool gevoelig, bij de achterbenen reageert ze niet op het hamertikken.
Ze staat nu sinds twee weken aan de magnesium en langzaam maar zeker wordt het beter. Inmiddels probeert ze weer te draven op het land en in het zand, maar dat gaat nog heel onregelmatig en niet van harte. Op het beton loopt ze nog heel wisselend, maar i.i.g. stukken beter dan twee weken terug, toen strompelde ze echt. Ik kan Froukje niet van het gras halen, omdat ze hooi niet goed (meer) verdraagt en er verstopt van raakt.
Aan de hoeven zie of voel ik niets, ook de witte lijn ziet er niet verkeerd uit.

Hoop dat bij jou pony de magnesium ook helpt, weet hoe beroerd het is je beestje te zien strompelen en niet te weten wat je moet doen.

Volhouden maar!

Els.