Monique Meijer schreef op donderdag 19 juli 2007, 15:51:
> Esther schreef op donderdag 12 juli 2007, 20:57:
>
>> Monique Meijer schreef op donderdag 12 juli 2007, 20:48:
> avond enthousiast als we thuiskomen.
> Bah, ik vind het zo oneerlijk. Ze heeft al zoveel moeten
> meemaken en nu dit ook nog.....
> Monique
Je gaat het leren door het te accepteren, je ziet nu al dat je even moet aankondigen dat ze poot moet geven bijvoorbeeld. Het kan best erger worden, dan leer je truukjes zoals haar langs een muur te zetten als ze voet moet geven, daar heeft ze steun aan. Het belangrijkste is dat ze vrolijk is en haar oortjes naar voren heeft. Bij Ör moetsen we haar ook langs een muur zetten en een paar mensen moesten haar tegenhouden bij een voet geven als ze bekapt moest worden. Dat was heel goed te doen toen ze nog zin had in leven. Toen ze er ook zo vreselijk ziek bij werd en echt depressief en geen interesse meer had en niets meer lukte om haar een waardig bestaan te geven dan houdt het op. Indy is nog lang niet zo ver, haar verdere lijf en organen functioneren. Je doet het super Monique!
Laat Indy maar draven als ze dat graag wilt. Het is oneerlijk, maar Indy heeft een eigenaar die daadwerkelijk is begaan. Daar heb ik respect voor.
Es
Warboel
