Spirithorses schreef op woensdag 20 juni 2007, 8:43:


sja mijn paard is bij mij aangekomen met een 1000blz dikke gebruiksaanwijzing zullen we zeggen... dan moet je ergens beginnen om paniekreacties af te leren hè...

Malenka schreef op dinsdag 19 juni 2007, 18:06:


Ik ben vorig jaar naar de ruin gaan kijken. Hij had toen een open wonde aan zijn achterbeen. Genas blijkbaar moeilijk.
Voor alle duidelijkheid : ik ben ABSOLUUUUT geen specialist, dus ik kan ernaast zitten ... mijn indruk was dat de ruin heel dominant is, maar wel open staat om samen met jou te werken. De eigenares is een lieve dame die het wat moeilijk heeft om voor hem te zorgen en leiding aan hem te geven. Hij werd toen nog bereden. Op wandeling was hij OK, in de bak waren er problemen ... leiding ... mmm ...
Wij hebben er toen voor gekozen om de ruin niet te adopteren omdat het ons eerste paard zou zijn en we onszelf toen nog niet in staat achten om een "probleempaard" te corrigeren. "Probleempaard" is volgens mij wat sterk uitgedrukt, maar jullie weten wel wat ik bedoel ...

Yolanda Kuitert schreef op dinsdag 19 juni 2007, 19:17:


leuk!

Spirithorses schreef op woensdag 20 juni 2007, 9:23:


Ja maar Pien, jeuk is jeuk, paarden gaan desnoods op hun kont zitten om toch te kunnen schuren. Ze vinden wel een manier. Ik heb Ör toen ze kwam echt op haar kont door de wei zien schuiven, ze had er zelfs af en toe een schok van het draad voor over om tegen een paal te kunnen schuren.
Als je zelf jeuk hebt weet je ook wel dat je beter niet kunt krabben, maar toch doe je het.

Esther schreef op woensdag 20 juni 2007, 9:53:


Dat heb ik met de shetlander op de wei hier gezien. Die ging constant rollen toen hij bij de stal werd weggehaald. Of inderdaad op zijn kont zitten. Dat doet Stella gelukkig nog niet. Het is alleen de stal. De weidepalen tot dusver ook nog niet.

Margot

Marcia schreef op dinsdag 19 juni 2007, 19:08:


Ik heb ook zo'n leuke "kruidje roer me niet" queenietje dat gaat lopen als ik de spuit al bij me heb. net het zelfde als de tuinslang. Ik heb geprobeerd om negatief te belonen, gewoon gaan spuiten, niet nadenken maar doen, korte metten mee maken, zoals pien zegt, en alle druk weghalen als ze stilstaat:
touw los, spuit weg en stap achteruit.

In het begin leek dit te lukken en na 10 minuten "liet ze het gebeuren"
MAAR Queenie had nog steeds niet geleerd dat zo'n spuit wel leuk kan zijn ook, een spelletje, he pien "spelletje"
Hoofd omhoog, oren plat enz, maar ze liet zich doen.

Heel wat mensen zijn hiér tevreden over: paard blift staan, maar mijn verwachtingen liggen elders.

Ik wil dat queenie er ook iets aan heeft. Het jammere aan negatief belonen vind ik nog steeds dat je de "aversie-prikkel" eerst toevoegt om later, bij goed gedrag te kunnen wegnemen en de spuit daarom dus een negatieve prikkel of cue blijft.

Als je gaat clickeren op de spuit maak je van die spuit een pos prikkel en dat is het resultaat dat ik wil bekomen.

Het duurt veel langer dan bij neg belonen, je moet je uiterst concentreren en timen (zelfde bij neg belonen trouwen), maar je paard heeft weer een voorwerp leren kennen die hem al doet kwispelen van plezier als hij het nog maar ziet.

Jammer dat paarden niet kwispelen of spinnen als een poes

Ik wil wel opmerken dat er zéker paarden zullen zijn die angst voor de spuit krijgen door de manier waarop het aangeboden wordt.
Bij die paarden lijkt het me beter niet te veel aandacht te geven aan "ga je bang zijn van de spuit"? "Hier, kijk er maar eens naar", enz

Niet dwingen en overvallen natuurlijk maar gewoon doen.

Ik zou het eerst proberen met negatief belonen maar vanzodra je paard de spuit toch maar niets blijft vinden, clickeren, maar niet persé starten met clickeren.

Hangt van je paard af, van jezelf, van jullie verhouding, dominantie, enz