Zal je nog laten weten wat de Duitsers van de behandeling vinden (het medische paardenboek wat ik heb is namelijk Duits
Cushing Syndroom is ongeneeslijk. Maar dat betekend niet dat een paard wat hieraan lijdt afgemaakt of tot aan de dood lijden moet!
Met medicatie zijn de symptomen goed in de hand te houden.
Één van de medicaties is Bromocriptine. Dit doet zijn werk maar kan echter koliekachtige darmproblemen veroorzaken, met nog talrijke andere bijwerkingen.
Daarom gebruiken ze in Hannover liever het beter verdraagbare Pergolid. In Duitsland (hoe zit dat in ons land?) is dit medicijn echter alleen voor mensen verkrijgbaar. Bij mensen wordt er de Ziekte van Parkinson mee behandeld.
Dierenartsen kunnen ook Pergolid tabletten (voor mensen) leveren maar deze zijn erg duur. In Hannover maken ze daarom Pergolid zelf aan voor Cushing paarden, waar wel wat ervaring bij komt kijken. (Misschien kan dat in Nederland b.v. Veeartsenijschool Utrecht ook?)
Even over de dosering (dit heb ik van internet):
Dr. Gerhard Assmann: In de Vakliteratuur worden twee zeer verschillende waarden genoemd: een hoge dosis tot aan 0,01 en een lage van 0,002 Milligram per Kilogram lichaamsgewicht per dag. Een 500 Kilo zwaar paard heeft bij de hoge dosering tot 5 mg, bij de lagere dosering daarentegen maar 1 mg Pergolid per dag nodig.
De meeste dierenartsen vinden de hoge dosering nodig. Naar mijn (dr. Gerhard Assmann) mening is de laagste dosering genoeg om in de meeste gevallen werkzaam te zijn, wat de kosten enorm drukt.
Belangrijk: Als de lage dosering na zes tot acht weken niet werkt, zal de hoge dosering ook niet helpen.
Als 2e middel wordt Trilostan genoemd.
Met Sulfur en andere Homeopathische medicijnen kan de afweer van het aan Cushing Syndroom lijdende paard versterkt worden. Homeopathie kan echter niets aan de gevolgen van het Cushing Syndroom doen.
Warboel
