Huertecilla schreef op maandag 18 juni 2007, 13:52:


Ik ben het met je eens HC

Juist omdat we het paard voor ons plezier hebben vind ik ook dat mensen andere keuzes zouden kunnen maken voor hun paard. Immers ze verdienen hun brood er niet (meer) mee.

In een discussie met een endurance ruiter die beweerde dat je boven klasse III echt niet meer zonder ijzers kunt, gaf ik aan dat je dan ook kunt stoppen als de hoeven van je paard het niet aankunnen. Vervolgens ging ze over de emmer; stoppen??? Dat kon haar ambitie niet verwerken

Piet schreef op maandag 18 juni 2007, 13:13:


Wat is daar de relevantie van? en inderdaad dit is nodeloos en persoonlijk met daarbij een naar vooroordeel als bonus.


Wederom vooroordeel en irrelevantie.
'Gelijk' is relatief en altijd te zien in het licht van het vele waarvan je weet dat je het niet weet.
Waarom is jouw uitgangspunt dat dit nagestreefd kán worden??


De kern is Piet dat 'zo goed mogelijk' grijs is.

Verder heb ik de tijd en moeite genomen een site vol met voorlichtend bedoelde informatie te delen.
Daar staat ook te lezen dat ik niet stel dat het 'is' maar wat ik doé.

Kijk Piet als mensen geen paard rijpaard zouden houden, zouden ze ook geen hoefonderhoud hoeven doen. Wélk onderhoud een ruiter moet, laten, doen en wát 'zo goed mogelijk' is, is een diffuus als-dit-dan-zo. Erken het diffuse.

HC

Huertecilla schreef op maandag 18 juni 2007, 14:06:


Diffuus uitlegske

clarissa ruijgrok schreef op maandag 18 juni 2007, 12:12:

Misschien moet je dan dus doorzoeken, en niet

Ja, maar hoe kom ik er achter wat het is?

Groetjes,
Böske

Zal je nog laten weten wat de Duitsers van de behandeling vinden (het medische paardenboek wat ik heb is namelijk Duits

Cushing Syndroom is ongeneeslijk. Maar dat betekend niet dat een paard wat hieraan lijdt afgemaakt of tot aan de dood lijden moet!
Met medicatie zijn de symptomen goed in de hand te houden.

Één van de medicaties is Bromocriptine. Dit doet zijn werk maar kan echter koliekachtige darmproblemen veroorzaken, met nog talrijke andere bijwerkingen.

Daarom gebruiken ze in Hannover liever het beter verdraagbare Pergolid. In Duitsland (hoe zit dat in ons land?) is dit medicijn echter alleen voor mensen verkrijgbaar. Bij mensen wordt er de Ziekte van Parkinson mee behandeld.

Dierenartsen kunnen ook Pergolid tabletten (voor mensen) leveren maar deze zijn erg duur. In Hannover maken ze daarom Pergolid zelf aan voor Cushing paarden, waar wel wat ervaring bij komt kijken. (Misschien kan dat in Nederland b.v. Veeartsenijschool Utrecht ook?)

Even over de dosering (dit heb ik van internet):
Dr. Gerhard Assmann: In de Vakliteratuur worden twee zeer verschillende waarden genoemd: een hoge dosis tot aan 0,01 en een lage van 0,002 Milligram per Kilogram lichaamsgewicht per dag. Een 500 Kilo zwaar paard heeft bij de hoge dosering tot 5 mg, bij de lagere dosering daarentegen maar 1 mg Pergolid per dag nodig.
De meeste dierenartsen vinden de hoge dosering nodig. Naar mijn (dr. Gerhard Assmann) mening is de laagste dosering genoeg om in de meeste gevallen werkzaam te zijn, wat de kosten enorm drukt.
Belangrijk: Als de lage dosering na zes tot acht weken niet werkt, zal de hoge dosering ook niet helpen.

Als 2e middel wordt Trilostan genoemd.

Met Sulfur en andere Homeopathische medicijnen kan de afweer van het aan Cushing Syndroom lijdende paard versterkt worden. Homeopathie kan echter niets aan de gevolgen van het Cushing Syndroom doen.

Piet schreef op maandag 18 juni 2007, 13:13:


Interessant visie op dierenrechten Piet.

HC

Arabesk schreef op maandag 18 juni 2007, 13:59:


Jij hebt hem.
Overleven is een evolutionair argument, plezier juist een éxtra verplichting.
Maar goed, dit alles bezien vanuit hedendaagse westerse ethiek en ook dat is slechts één perceptie.

HC

Huertecilla schreef op maandag 18 juni 2007, 14:24:


Wat maakt nou dat jij denkt dat het merendeel niets snapt? Dat is hetgene dat mensen triggert, je gaat er vaak vanuit dat andere mensen niet kunnen nadenken en dat jij het ons moet bijbrengen.
Natuurlijk denken mensen wel na over ethiek en welzijn van hun gehouden dieren. Daar maaktieder ook bewuste keuzes in. Iedereen is zich bewust dat paarden houden niets natuurlijks is, maar iedereen probeert het zo goed mogelijk naar eer en geweten te benaderen, waar iedere situatie gewoon weer andere mogelijkheden biedt.