Spirithorses schreef op maandag 18 juni 2007, 11:12:
> Kynshiri schreef op maandag 18 juni 2007, 10:07:
>
>> even een vraag en dat is voor de duidelijkheid niet mijn

En zoals Pien zijn er wel meer hoor Jozefien

Anne (Je weet wel, vroeger van Vorendonk) heeft iets soortgelijks in de buurt van Tienen. (Alé, in ieder geval toch nog de laatste keer dat ik daar geweest ben, vorig jaar ergens) Maar in tegenstelling tot Pien, wel meer op (kleine) kinderen gericht. Tot een paar jaar geleden hing ik daar geregeld rond en hielp soms ook met de lessen en kampen. De dingen die jij beschreef heb ik daar toch nooit meegemaakt. Bij de oudere kinderen lag de nadruk wel iets meer op het rijden. Maar ik heb daar evengoed een 12 jarige jongen gezien die meer dan 3 kwartier bezig was met hoeven uitkrabben van z'n pony. (En niet opgeven, hé) Toen hij de pony eindelijk zover had, dat ie voetjes wilde optillen voor hem, was hij zo blij dat het hem al niet meer kon schelen dat er amper tijd overbleef om nog iets anders te doen.
Er was daar ook een clubje van 5 zesjarigen waar ik mij veel mee bezig hield en die deden niets liever dan poetsen, grondwerkspelletjes, pony's uit de wei gaan halen etc... Als ik die op een kampdag in totaal 20 minuutjes op een pony kreeg, dan was het al veel. Die liepen er veel liever naast.
En de ouders vonden het allemaal fantastisch.
Ik denk dat het ook wel scheelt of die kinderen voordien al op een manege gereden hebben. Bij Anne kwamen veel kinderen (en ouders) die voordien nog niets met paarden te maken hadden (ook omwille van hun leeftijd, zoals bv die 6-jarigen) Die gebruiken dan ook geen traditionele maneges als referentie materiaal.
Kinderen die wel van maneges kwamen bleven soms ook wel lessen op de manege en kwamen dan naar Anne vooral omwille van het contact met de paarden. Die hebben dan ook weer andere verwachtingen.
ans