Kynshiri schreef op maandag 18 juni 2007, 10:07:


Hi, leuke discussie!
Ik zit in een soortgelijke situatie.
Wij hebben een Western NH paardencentrum (ik houd niet zo van het woord manege vanwege zijn negatieve klank) en een belangrijk onderdeel bij ons zijn de dagelijkse lessen.

Ik heb echter geheel andere ervaringen; Hier komen uitsluitend mensen die 'anders' willen rijden dan het traditionele. Voor ons betekent dat zonder bit, zweep, sporen en ijzers rijden, en ik heb een heel vaste structuur in mijn lesopbouw. Zo zijn grondwerklessen bij mij verplicht, je paard zelf uit de weide/paddock halen en (onder begeleiding) opzadelen, elke nieuwe lesser krijgt ook les in het geheel als kuddegedrag, verzorging, hoefonderhoud, tuigonderhoud, grondwerk etc.
Daar wordt heel veel aandacht en tijd aan besteed, ik moet die mensen leren dat dat er ook bijhoort; dat je dat overhebt voor je paard.

Mensen die hun paard alleen als fiets zouden willen gebruiken blijven hier niet lang (als ze al zouden komen). Ik hou bewust mijn groepen klein, beginner en gevorderde rijdt gewoon samen (ieder op zijn eigen nivo), we hebben geen vaste groepen en iedereen helpt en kent mekaar.

Er rijden hier zo'n 6 kinderen (de rest zijn volwassenen) waarvan ik de ouders ook erbij betrek; Ik vind het zeer onpersoonlijk naar mij en de paarden toe wanneer de ouders de kinderen aan de poort laten uitstappen en ze na een uur weer ophalen zonder uit de auto te stappen, daar maak ik een opmerking over. Ouders dienen zelf mee te helpen met opzadelen en bij de les te blijven; het paard verdient ook aandacht achteraf om hem te bedanken dat je op zijn rug hebt mogen rijden. Gewoon omdat ik dat respectvoller naar ons , de kinderen en de paarden toe vind, en dat gaat hier eigenlijk al heel lang prima.

Hier een link naar de opbouw van de lessen, ik heb dit nu verplicht gesteld voor elke nieuwe rijder (de 10 lessencursus, even naar beneden scrollen): http://www.spirithorses.be/cursussen.html

Groet, Pien

clarissa ruijgrok schreef op zondag 17 juni 2007, 22:39:


Ja hoor prima.
Toen ik haar op de manege had staan was ze enorm stijf en gespannen met rijden.
Na 4 jaar (waarbij ze in de zomer de overdag op de weide stond en in de winter ca 3 uur op de paddock liep ze regelmatig kreupel. DA heeft foto's gemaakt en zei dat ze ataxie en hko.htm">hoefkatrol had. Zo erg dat er niet meer op gereden mocht worden... bang dat ik met paard en al zou vallen en hij vroeg zelfs of ze verzekerd was. Ze liep met haar achterbenen een beetje zwiepend. Ze had altijd achter hoefijzers gehad en ze gleed hier altijd enorm op uit.... stollen er onder maar ja die slijten er weer af. Een jaar later ben ik verhuisd en dus kwamen we op een andere stal terecht waar ze meer buiten kwam en haar kwaal was weg "nooit" meer kreupel geweest. Op de vorige stal werd maar een keer in de week gemest en op de nieuwe stal meste ik zelf de stal iedere dag... of het daaraan lag? Of ze voelde zich daar meer op haar gemak.
Sinds vorig jaar juni zijn de ijzers eraf gegaan en ben ik gaan natuurlijk bekappen. Ze is veel soepele geworden ondanks haar 20 jarige leeftijd (ja ik rijd nog steeds op haar) en ze loopt heerlijk zeker!!! Genieten gewoon. Haar billen worden zelfs weer ronder.

Spirithorses schreef op maandag 18 juni 2007, 11:12:


En zoals Pien zijn er wel meer hoor Jozefien
Anne (Je weet wel, vroeger van Vorendonk) heeft iets soortgelijks in de buurt van Tienen. (Alé, in ieder geval toch nog de laatste keer dat ik daar geweest ben, vorig jaar ergens) Maar in tegenstelling tot Pien, wel meer op (kleine) kinderen gericht. Tot een paar jaar geleden hing ik daar geregeld rond en hielp soms ook met de lessen en kampen. De dingen die jij beschreef heb ik daar toch nooit meegemaakt. Bij de oudere kinderen lag de nadruk wel iets meer op het rijden. Maar ik heb daar evengoed een 12 jarige jongen gezien die meer dan 3 kwartier bezig was met hoeven uitkrabben van z'n pony. (En niet opgeven, hé) Toen hij de pony eindelijk zover had, dat ie voetjes wilde optillen voor hem, was hij zo blij dat het hem al niet meer kon schelen dat er amper tijd overbleef om nog iets anders te doen.
Er was daar ook een clubje van 5 zesjarigen waar ik mij veel mee bezig hield en die deden niets liever dan poetsen, grondwerkspelletjes, pony's uit de wei gaan halen etc... Als ik die op een kampdag in totaal 20 minuutjes op een pony kreeg, dan was het al veel. Die liepen er veel liever naast.
En de ouders vonden het allemaal fantastisch.
Ik denk dat het ook wel scheelt of die kinderen voordien al op een manege gereden hebben. Bij Anne kwamen veel kinderen (en ouders) die voordien nog niets met paarden te maken hadden (ook omwille van hun leeftijd, zoals bv die 6-jarigen) Die gebruiken dan ook geen traditionele maneges als referentie materiaal.
Kinderen die wel van maneges kwamen bleven soms ook wel lessen op de manege en kwamen dan naar Anne vooral omwille van het contact met de paarden. Die hebben dan ook weer andere verwachtingen.

ans

trea hoex schreef op zondag 17 juni 2007, 23:44:


Ik kies dan allebei; en iedere dag in de soda of bio, én vervolgens klei erop. Dat het niet goed ging ligt dan niet aan de klei, maar dan was het niet genoeg. Als het zo erg is, moet je wel drastischere maatregelen nemen dan alleen een laagje klei erop. Als je dan geweekt had, wat deed je erna erop?

Kynshiri schreef op maandag 18 juni 2007, 10:07:


Vandaar dat ik een witlijst maak! Voor mensen die willen leren paardrijden, maar dan wel wat bewuster kiezen. En daarom doe ik er een zooitje info bij, waarom je dat dan zou willen. Ik heb aan de wetenschapswinkel gevraagd of er al onderzoek gedaan is naar buitenhuisvesting gekoppeld aan veiligheid. Ik weet dat een buitenpaard veiliger is in de omgang. Kijk, dat willen consumenten wel horen hoor. Jammer dat je die ervaring had, dat mensen zo eigenwijs zijn. Soms moet je dan hard zijn, en zeggen, ga dan maar bij die andere manege lessen, maar hier gebeurt dit niet. Er zijn toch genoeg van die maneges, dus waarom komen ze bij jou, zou je zeggen. Jammer dat men dan jou aan de kop zeurt met dat gebrek aan kennis.... dat is manege-erfenis....

Böske schreef op maandag 18 juni 2007, 0:12:


ja, psyllium geven is alleen om het zand af te voeren om zo erger te voorkomen. De reden waarom je paard zand eet heb je zo niet aangepakt. Extra mineralen geven om het tekort op te vullen zijn misschien wel nodig, maar ook geen oorzaak-aanpak. Het systeem kan een extra beroep doen op de weerstand, maar dan is er iets. Misschien moet je dan dus doorzoeken, en niet tevreden zijn met alleen zandafvoeren en mineralen aanvullen. Er is een reden voor.

'Hello, Peter.

The question you ask is quite deep. If I should consider riding horses from a philosophical-ethical point of view I would have no doubt in stating that we have no right to use the horse. We have done it for thousands of years and there was some kind of justification for it. But nowdays the only justification is our pleasure... which is not the pleasure of the horse.
I believe that the most beautiful sight is that of watching horses playing free in a field. I try to do that. I do not ride my horses any more. They have plenty of freedom and green pastures. I know that they are happy that way, because it is their natural way of living.
This is the way I think and it is the way I behave with horses.
I know it is not always possible. Not all horses are so lucky. If a compromise has to be reached, then the horses must be ridden well, without causing them any pain whatsoever.
I hope to have answered your question. I will be happy to write to you again.

Thank you

Carlo Faillace'

Dhr.Faillace is professor filosofie aan de Universiteit van Rome en is vanuit zijn paardenhóbby zeer betrokken bij paardenwelzijn.

HC

Piet schreef op maandag 18 juni 2007, 8:19:

Tikkie antropodinges om het rijden in de trailer alvast vreselijk voor het paard te vinden, inclusief de voorspelling van 'mijden als de pest'. Het zegt meer over hoe je er zelf tegenaan kijkt...?

Verder alle lof Eva, je hebt zowel een paard als een stel ezels geholpen!