Michiel schreef :
>>
>> Heb je het gelezen Pien? We hebben nog een vraag liggen hé of
>> paarden slechter of beter luisteren als je meegaat met hun
>> vraag. Dit is weer een voorbeeld van beter luisteren. Die
>> voorbeelden zijn zeldzaam omdat meestal strengere aanpak en
>> juist niet instemmen met hun wensen als oplossing geprobeerd
>> wordt. Overigens denk ik dat beide werken hoor, misschien is de
>> afwisseling tussen beide het beste?
Nee, afwisseling hierin zou alleen maar onduidelijkheid geven bij het paard. Paard leert dat hij niet weg hoort te rennen. Dus mag hij niet af en toe wél eens wegrennen. Punt!
En als ie dat tóch probeert mag hij wat langer rennen dan fijn is.
> Lees ik hierna de wegren rampen, met pogingen om langer door te
> gaan, van Els en Elke. Wat is het verschil met Jan zijn goede
> ervaringen?
> Jan ... ?
Dat hij doelbewust zijn hoofd erbij gehouden heeft, net als Elke.
Geen verschil dus. Uiteindelijk kun je dus van een wegrenverhaal een goede ervaring maken, zolang JIJ maar de leiding houdt en neverdenooitniet het paard.
In de eerste 3 seconden ben je waarschijnlijk nog verrast door zo'n actie, maar door gelijk goed te reageren kun je de actie dus ombuigen. Dat noem ik geen meegaan met je paard. Meegaan met je paard hierin zou voor mij zijn : Het paard laten bepalen dat hij wil rennen én het paard laten bepalen dat het nu genoeg geweest is waarna hij mag bepalen dat hij mag stoppen. No way dus!
"Wil jij rennen ? Prima, maar dan op MIJN manier en IK bepaal wanneer jij mag stoppen". We hebben het hier niet over een handgalopje, maar over een felle wegrenactie, waarbij het paard probeert zich aan jouw hulpen te onttrekken. Als je een beetje pech hebt gaat ie ook nog als een debiel lopen bokken, da's niet fijn als je op snelheid bent.
Overigens pas ik dat zelden toe hier in het open veld met al zijn greppels en prikkeldraad, maar ik kan me er wel heel veel bij voorstellen. Ikzelf wil mijn paarden vóór blijven. gebeurt het me toch dan trek ik het paard rigoreus om, nog voordat ie op snelheid is, want dan gaat die nek op slot en heb je een harde dobber. Kwestie van enkele luttele seconden. Weer timing,
consequentie en aanvoelen van je paard dus.
> Ik vermoed dat hij geen echt STOP probleem had, enkel een
> onrustig paard met een sterke voorwaartse drang. Een belangrijk
> verschil en goed om te weten wanneer je wel en niet mee kunt
> gaan met de vraag van een paard. Simpel zoals Jan zegt "Los
> hiervan moeten ze natuurlijk gewoon luisten". Meegaan met
> traagheid, meegaan met een stop, meegaan met de vraag om naar
> huis te gaan, voor al deze dingen geld, dat het NIET meegaan
> redelijk gemakkelijk opgevolgd wordt door het paard. Bij het
> willen rennen, kun je dus prima meegaan, zoalng het paard het
> verzoek tot stappen redelijk gemakkelijk opvolgt telkens als je
> dit vraagt. Om daarna in het meegaan weer een beter luisterend
> paard te verkrijgen.
Probleem van het willen wegrennen is meestal dat je dan te maken hebt met een paard dat 'blind gaat'. Die negeren jouw stopteken nogal eens.
Pien
Warboel
