Okee ehb even snel in het boek van Paard Natuurlijk gelezen bij Insulineresistentie (zo heette het dus )

Als ik de symptomen bij deze merrie op een rijtje zet ga ik meer en meer deze richting uit denken...

Hoefbevangenheid (in ieder geval gehad)
Gewichtsprobleem
Lusteloosheid (niet vooruit te porren)

Hangt nu even af van wat haar werkelijke leeftijd is of het de moeite waard is haar een kans te geven!

Wie denkt er mee? Frans Ilona?

Marcia schreef op woensdag 13 juni 2007, 14:10:


opruimen lijkt me niet te doen. Ik zou even goed kijken naar de lengte van de toppen. Er zal voldoende gras overblijven denk ik dat ze zullen eten.
Als het echt vol ligt kun je het bij elkaar gaan harken, pfffffffffffffff
Als het echt kleine stukjes zijn, zeg maar zoals het uit de grasmaaier van de tuin komt zou ik ze er niet opzetten, maar een paar dagen wachten tot het wat weg is. Selecteren kunnen paarden erg goed hoor, dus als het wat langere stukken zijn dat er ligt zou ik me niet zo veel zorgen maken.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 13 juni 2007, 14:17:

Mooi Eddy, de slachtprijs kon ik zo gauw niet achterhalen! Bedankt.

Okee ehb even snel in het boek van Paard Natuurlijk gelezen bij Insulineresistentie (zo heette het dus )

Als ik de symptomen bij deze merrie op een rijtje zet ga ik meer en meer deze richting uit denken...

Hoefbevangenheid (in ieder geval gehad)
Gewichtsprobleem
Lusteloosheid (niet vooruit te porren)

Hangt nu even af van wat haar werkelijke leeftijd is of het de moeite waard is haar een kans te geven!

Wie denkt er mee? Frans Ilona?

Elzaliene Proost schreef op woensdag 13 juni 2007, 14:26:


Het gaat je heel veel geld kosten. Ik heb ook zoiets gedaan om een paard een kans te geven. Het paard heeft een mooi laatste jaar gehad dat wel.
De dierenartsrekeningen waren wat minder mooi. Maar vooral het verdriet dat we haar niet hebben kunnen redden was erg.
Dat er geld voor dit paard wordt gevraagd vind ik eigenlijk niet te verteren.
Een kans is veel meer waard dan die rottige 750 euro.
Dierenartskosten kunnen snel oplopen tot wel veel meer.

Es

Piet schreef op woensdag 13 juni 2007, 14:11:

Heb je natuurlijk aan de ene kant gelijk in... Ik heb even later nog vermeld onder dit topic dat ik vermoed dat ze insulineresistentie zou kunnen hebben. Lees alles maar even door als je wilt... Dit gaat aan extra kosten Magnesium toedienen worden.

Hoi iedereen,

ik schrijf dit berichtje voor Hanne omdat ze even geen internet heeft.
Het gaat over haar haflingerruin Xanto.
Xanto heeft altijd blootvoets gelopen en liep ook nooit moeilijk op kiezels of andere vervelende steentjes. Nu heeft hij redelijk wat overgewicht en Hanne denkt dat hij misschien tegen de hoefbevangenheid loopt aan te hikken. Zodoende staat hij nu op een korte wei zodat hij wat minder binnenkrijgt en hopelijk niet nog ronder wordt!
Nou liep hij laatst opeens een stuk moeilijker over de kiezels en steentjes. Hij liep heel kort en stopte heel vaak. In de bak en in de wei waar we hem longeren of gewoon vrij laten bewegen loopt hij zonder problemen heel vrolijk rond (stap, draf, galop, kleine sprongetjes).
Nu is het zo dat iemand tegen Hanne heeft gezegd dat ze moet uitkijken om hem niet al te intensief te laten bewegen omdat dan misschien het hoefbeen zou kunnen kantelen (als hij inderdaad tegen hoefbevangenheid aanzit).
Maar ja, als we hem niet meer laten bewegen dan wordt hij alleen maar dikker ...
Hij krijgt nu ook Schindlers mineralen (spelling?) zodat z'n darmflora en wat al niet meer (ik heb er niet zo'n verstand van) wat beter in evenwicht komt, misschien is dat ook belangrijk om te vermelden.

De vraag is nu, wat moeten we doen, hem niet meer longeren (en andere actieve dingen doen) totdat hij weer gemakkelijker loopt of hem blijven trainen zodat 'ie wat afvalt?

Alvast bedankt,

groetjes, Lauren.

Elzaliene Proost schreef op woensdag 13 juni 2007, 14:26:


Insulineresistentie is veelal het gevolg van langdurig veel te veel suiker/zetmeelhoudende stoffen te voeren: melasse, graanproducten, fructaan, etc. Alleen al door een ander dieet, afslanken, meer beweging, worden de problemen minder (net als bij menselijke diabetici). Magnesium blijkt hier ook erg goed bij te helpen. We krijgen van veel mensen te horen dat ze bij paarden met dit soort problemen (hoefbevangenheid, sloom, dikke manenkam, etc.) heel veel succes boeken met deze aanpak en vaak al in zeer korte tijd (enkele weken) forse veranderingen zien.

De grootste uitdaging ligt naar mijn mening niet in het gezonder maken van dit paard, maar in een passende eigenaar te vinden, zonder dat dit ten koste gaat van een ander paard (dat dan weer "overbodig" wordt en bij de slacht terecht komt). Er zijn gewoon meer paarden dan paardenhouders, en hoe je deze stoelendans ook inricht, uiteindelijk blijven er paarden over die geen eigenaar meer kunnen vinden. Elk paard dat je redt betekent dat ervoor in de plaats een ander paard naar de slacht gaat (tenzij je iemand, die niet van plan was een paard te kopen, weet te overtuigen om een paard aan te schaffen).

Esther schreef op woensdag 13 juni 2007, 14:38:

Wat had dit paard Esther?

Stel dat ik gelijk heb met mijn vermoeden Insulineresistentie, dan komt de behandeling volgens Frans en Ilona neer op:

Hoeven natuurlijk bekappen eventueel volgens richtlijn hoefbevangenheid,

Nog meer gewicht laten verliezen door haar ondanks dat ze niet graag zal lopen meer beweging te geven op wat voor manier dan ook,

Komt ze van onbeperkt hooi geven toch nog te veel aan, het hooi in meerdere kleine porties per dag geven, ze moet een voortdurende rustige stroom van voedsel tot zich kunnen nemen.

Magnesium toedienen als kuur. Frans en Ilona verkopen op hun site een Magnesiumsupplement wat hier zeer geschikt voor zou zijn.

Frans Veldman schreef op woensdag 13 juni 2007, 14:47:


Ben ik het mee eens Frans, dat gaf Piet op zijn manier ook al aan...
Frans, de leeftijd van deze merrie is wat vaag, ze zou volgens de eigenares die ik gesproken heb ook ouder dan 16 kunnen zijn...
Stel dat de merrie 20 jaar is. Heeft een behandeling naar jouw idee dan nog zin aangezien het niet te genezen is maar wel met de jaren verergerd?

Elzaliene Proost schreef op woensdag 13 juni 2007, 14:47:


Dit paard had vetnecrose, ze kon geen sel en E opnemen ergens om. De reden weten we niet. Toen ze kwam had ze al veel verkalkte platen vetweefsel, ze was trouwens graatmager, er zat geen spier meer op.
Jonge paarden gaan hier altijd dood aan, het komt enkel voor bij koudbloeden. Haar hoeven verkruimelden letterlijk, en steeds weer had ze zoolkneuzingen. Ook had ze artrose, wat bij het bekappen ook heel moeilijk was, ze kon echt niet op drie benen staan, dus we moesten haar altijd met wat meer mensen ondersteunen. In het begin leek ze echt erg op te knappen, ze zat van top tot teen onder het eczeem ( ze kwam in december) Al die plekken verdwenen ook in de zomer geen centje pijn. Ze mocht voor de jonge paarden zorgen, daar is ze echt van opgebloeid, ze genoot ervan en nam die taak heel serieus. Eind oktober werd ze weer ziek en stopte ze met eten en drinken, ze kreeg toen ook weer eczeem een hele dikke manenkam en weer overal ontstoken vetweefsel. Door het te weinig drinken waren de leverwaarden ook slecht.
Ontstekingsremmers pijnstillers etc kon het proces niet stoppen, ze werd echt depressief en apatisch. Dat was echt niet meer paardwaardig en niet om aan te zien, we hebben in december besloten dat het genoeg was voor haar. Iedere keer weer met bloedprikken waren de waarden slechter, er zat geen verbetering in en ze had pijn.
Het was een gouden paard, ik vind het nog steeds heel erg dat ze het niet heeft gered.

Esther schreef op woensdag 13 juni 2007, 15:03:

Allemensen! Wat een ellende! Dat klinkt nog vele malen hopelozer dan wat deze Haf merrie volgens mij heeft... Wel lief dat jullie haar ondanks alle rottigheid een kans hebben gegeven.

Elzaliene Proost schreef op woensdag 13 juni 2007, 15:08:


deze ellende wisten we niet hoor toen ze kwam. er is nogal wat verzwegen over dit paard, daar wil ik je eigenlijk ook een beetje voor waarschuwen.