ozzy schreef op donderdag 7 juni 2007, 18:02:


Jammer dat er geen reacties komen, had een beetje gehoopt dat iemand het hier zou hebben i.v.m. het gezondheidsaspect(dat beweren zij) voor alles wat leeft en dat het veel verschil kan maken in je bodem e.d.
Ik was namelijk gisteren bij iemand die het een maand of wat had.
Zij voelen zich veel beter en hond zonder exceem kortom alles is veel relaxter daar.
Vond het wel de moeite om er meer van te weten te komen.

Ruinen zijn over het algemeen wat speelser. Ze dagen vaker een ander paard uit om te spelen en ze kunnen in de regel ook lekker wild spelen. Vooral jonge ruinen en hengsten bijten veel. Het maakt daarvoor niet uit of ze nou gecastreerd zijn of niet. Merries doen dit echter over het algemeen wat minder. Ik heb de ervaring dat de meeste ruinen inderdaad niet weten wat ze met een hengstige merrie aan moeten. Maar sommige ruinen dekken maar al te graag. Ik weet niet waar dat vandaan komt... wat het verschil maakt.

Michiel schreef op vrijdag 8 juni 2007, 15:51:


Ideaal, dat zeker. Maar Ik denk dat het niet werkt Michiel.
Als je langer dan een jaar grond huurt van een boer dan val je onder de pachtwet.En niet veel boeren zullen grond verpachten.
Bovendien vinden ze over het algemeen verharding, als het al mag, in hun wei een gruwel. Wie ruimt het weer op en betaalt de kosten als jij "geen zin" meer hebt?
Maar het heeft eigenlijk geen zin om hierover te brainstormen, zolang die pachtwet er is.........
Piet

Huertecilla schreef op vrijdag 8 juni 2007, 16:23:


Ja zo'n paardengemeenschap is ook heel aantrekkelijk en hoeft niet duurder of kan zelfs goedkoper uitvallen, dan ingerichte grond huren bij een boer. Ik ken wat aardige mensen die mischien mee zouden willen doen en mischien is het wat voor mij.

Echter een paarden gemeenschap is wel wezenlijk wat anders en voor een andere doelgroep dan ingericht land huren bij een boer. Simpel om het feit dat het een gespreid bedje is, geschikt voor mensen die maar een paar keer per week bij hun paard zijn en dan niet die tijd willen verboeren Een paardengemeenschap is daarmee wezenlijk wat anders, mischien niet iedereen maar toch een aantal mensen zullen er veel tijd in moeten steken. De zuchten om goed hooi te vinden zijn nog niet verstomt.

Die inrichtingskosten gaat hem vooral in die verharding zitten, als je dat een stratenmaker wilt laten doen, of asvalt willen laten aanleggen, of (iets goedkoper) betonplaten wilt laten leggen. Meer vrijheid op je eigen gehuurde land dan op een grote pension stalling, zou natuurlijk vast gelegt moeten worden in de hele opzet van zo'n bedrijfsplan. Op zondagen mag je niet komen staat daar dan niet in Dat de huurders alle vrijheid krijgen hoe ze omgaan met het terrein, mits het bij opzeggen van de huur maar weer terug gebracht wordt in de oorspronkelijke staat, zoiets.

Groetjes, Michiel

Wil schreef op vrijdag 8 juni 2007, 16:40:


Ik sluit me hier van harte bij aan.
Piet

Malenka schreef op vrijdag 8 juni 2007, 16:49:


Ligt ook niet zo simpel.
Deels hormonaal (niet alleen de afgehakte delen produceerden hormonen, maar ook de bijnieren en hypofyse hebben een deel daarin).
Anderdeels ervaring/voorbeeld/omgeving. De timing hiervan koppelt ook weer terug naar de hormoonspiegel.

Eén en ander maakt ruinen nmm nogal sociaal-ongeleide projectielen, een derde geslacht wordt het ook wel genoemd. Daarom wil ik geen ruinen en hou die ook nog steeds buiten mijn studie, of op zijn minst apart.
Toch krijg ik langzamerhand meer het idee dat de paardsociale wanverhoudingen in de houderij van nog grotere invloed zijn dan het al dan niet sexueel/gedragsmatig verminkt zijn.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey