Peter Donck schreef op vrijdag 8 juni 2007, 15:07:

Zoals ik al meermalen heb geschreven hebben wij een merrie met een kruis op de schouder gebrand ten teken dat ze geënt is tegen de paardepest.

HC

Nu heb ik dus een probleem met Sara, de pony van mijn dochter. Ik weet dat ik wat aan de lange kant ben voor haar maar ik ga af entoe met haar rijden. Nu gaat stap, draf aardig ze is schrik achtig maar dat is ze altijd geweest. Maar zodra we een stukje galoperen gaat ze bokken op het moment dat ze ergens van schrikt. Ja en ik eraf dan natuurlijk. Zo'n ruggetje blijf je toch niet goed op zitten zonder schoft. En bokken kan ze goed die bokt nog hoog. Ga liever niet meer in galop maar houd haar toch helaas niet altijd als er een ander paard bij is intereseer ik haar niet meer.

Letje schreef op vrijdag 8 juni 2007, 13:21:


Paarden met verbeend hoefkraakbeen kunnen inderdaad heel kreupel zijn.
Ik kende een merrie die het had en die is spijtig genoeg enkele weken geleden afgemaakt. Daar was niets meer aan te doen. Zij was met momenten het meest kreupele paard dat ik ooit gezien heb.

Maar wat mij opvalt op die foto's is dat jou pony helemaal anders staat, dan die merrie deed. Ik neem trouwens aan dat je linksvoor bedoeld ipv rechtsvoor? (Vanuit het paard gezien ) Want op je foto's steunt de pony wel op rechtsvoor en ontlast net linksvoor.
In ieder geval plaats die pony dat been schuin naar voor. En dat klopt niet met wat die merrie deed die ik kende. Die plaatste haar slechtste voet NOOIT naar voor maar altijd naar achter. Om zo de achterkant van de hoef te ontlasten. Dat paard kreeg ook echt een bokvoet door de manier waarop ze bewoog. Ze steunde alleen op haar teen.
Jou pony lijkt eerder de voorkant en zijkant van de hoef te ontlasten. (Er van uitgaande dat het probleem in de hoef zit)
En er is nog meer aan een paard dan voeten alleen. Kijk eerst maar eens verder vooraleer je conclusies trekt. (en misschien gekke dingen gaat doen)
Je schreef zelf ook al dat het been dik was. Er zijn 1001 redenen waarom een paard kan manken.

Piet schreef op vrijdag 8 juni 2007, 10:41:


Goed idee! Ik zie dat dit op 3 manieren zou kunnen.
Op 2 soorten heb ik lange tijd gestaan, als bijrijder op een stallingsadres. Waar de paarden altijd buiten stonden, door het heuvelachtig terrein was dit ook swinters geen probleem. Het 2de is mij huidige plek waar we een paard leasen en waar somigen ook hun eigen paard hebben staan. Leasen (gewoon voor langere tijd huren eigenlijk) is goedkoper dan een eigen paard ergens onderbrengen. En daarmee bereik je als boer dus een andere doelgroep. Verhuren is wel bewerkelijker omdat je een grotere zorg hebt voor je eigen paarden.

Misschien nieuw maar mijn ideale boer zou er zo uit zien, dat wordt dan een 3-de mogelijkheid, hopenlijk om te zetten in een goed bedrijfsplan !
Als ik naar me zelf kijk dan zou ik het liefst een hectare grond huren, een stuk grond die al voorbereid is op paarden en waar de eigenaar alleen het grotere machinematig werk voor me doet. Hooi op vooraad heeft, voor water en stroom zorgt en de mest verspreid elke 6 weken als de paarden naar de andere helft gaan. En centraal gelegen 1 of meer rijbakken heeft.

Op die hectare grond wil ik 4 paarden houden, 2 van me zelf en 2 van iemand anders. De inrichting van het terrein luisterd nou. Heggen tegen de wind, en bomen voor schaduw. Een schuilhok als poetsplek en waar de zadels zijn en waar een paard kan staan in noodsituaties. De buitenranden van de hectare is 3 meter verhard, liefst glad (straatstenen of asvalt) zodat de mest daar van af geschoven kan worden. Die buitenranden zijn voor snachts en voor in de winter, kortom ze zijn er om het gras te sparen en de hoeven te harden.

Kijk ik kan ook zelf een hectare grond kopen en het laten inrichten naar wens. De kosten zijn dan echter gigantisch qua grond en inrichting. Als een boer die toch al grond heeft dit voor me zou willen doen, dan betaal ik daar maandelijks voor en heb een heleboel zorgen minder, vanaf nu en hier bekeken. Zo'n ingerichte plek huren waar de boer me helpt met de grote dingen zou voor mij ideaal zijn, veel beter dan alle paarden bij elkaar op een grote stal, en dus veel minder vrij de dingen te doen op mijn manier. Op mijn eigen gehuurde grond maakt niemand/mag niemand bezwaar maken als ik daar een vijver graaf of een kiezelplek maak, ik bedoel maar ... daar moet je bij een stallings adres eens mee aan komen, op sommige plekken wordt er al raar gekeken als je, je paard hooi gaat brengen. Of als je je paard grasvrij wilt houden wordt je voorgoed weg gestuurd, etc. etc. etc. Nee het idee van een ingericht stukje land huren lijkt me vele malen beter. Je hebt dan alleen te maken met je mede huurders, er van uitgaand dat je een kwart huurd per paard en dat er maximaal 4 paarden op staan.

Iemand ideeen hoe dit concept aangepast kan worden naar eigen wens?

Groetjes, Michiel

Ans Jondral schreef op vrijdag 8 juni 2007, 13:07:


Ik heb mijn ruin al 7 jaar. Hij heeft nooit op merries gereageerd. Nu staat hij sinds een paar maanden in een kudde waar onder andere een merrie en een hengst in staan. Hij neemt het gedrag van de hengst wel over. Gaat zich uitsloven voor de merrie en springt erop. Hij is ook heel vroeg gecastreerd dus het kan wel.

Sinds 2 weekjes heb ik er een ijslandermerrie bij. Ze is nu hengstig en loopt de hele dag achter mijn ruin aan. De hengst mag niet in haar buurt komen, ze wil alleen Bully maar. Daar moet hij helemaal niets van hebben. Hij doet hier hetzelfde als Puzzle: bijten. Nu kan hij eindelijk heel gemeen in haar nek bijten zonder dat ze wegloopt. Als hij heel fanatiek aan het grazen is, vindt hij het zelfs erg vervelend.

Ik denk dat een ruin gewoon niet weet wat hij met een merrie aan moet omdat de hormonen er gewoon niet zijn. Bully heeft naar mijn mening toch hengstengedrag bij die andere merrie omdat hij het over neemt van de hengst. Maar dan is het ook niet de merrie die zich opdringt aan hem.

Margot

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 8 juni 2007, 10:11:


ja inderdaad zo ziet hhij eruit