Aan iedereen die mijn Romantique gekend hebben of zijn verhaal hebben gevolgd.
Op 2 mei is Romantique overleden, tengevolge van een kwetsuur, veroorzaakt door een ongeval. Ik heb nog van alles gedaan om hem toch maar terug erbovenop te helpen, tevergeefs.
Hulp kon voor hem niet meer baten. Ik heb een ode aan hem geschreven die ik samen met jullie wil delen.

Aan mijn allerliefste Romantique,

Met heel veel pijn in mijn hart
neem ik afscheid van jou,
mijn beste kameraadje.
Wij samen, jij en ik
hebben er het beste proberen van te maken,
met veel vallen en altijd weer opstaan.
Je hebt veel pijn geleden
maar ik heb je geholpen zoveel ik kon,
met alle mogelijke middelen en medicijnen
om jouw pijn draaglijk te maken.
Soms, heel vaak zelfs, leek het erop dat je er weer helemaal bovenop zou geraken,
ik had daar veel hoop en vertrouwen op,
vooral omdat je zoveel goede momenten kreeg.
Toen je vorig jaar in september weer eens een slechte periode had, besloot ik om de rest van jouw leven rust te gunnen.
Je kreeg je eigen weide, jouw eigen stal waar je in en uit kon lopen, zoveel je maar wou.
Je was er koning te rijk, je werd daar door mij geknuffeld en verzorgd,
soms zat ik gewoon bij je,
gewoon om bij je te zijn, naar je te kijken en je te bewonderen.
Jij en ik, wij hebben daar ook
heel wat tijd samen doorgebracht.
Gewoon bij elkaar zijn, dat was al genoeg om jou gelukkig te maken.
Daar genoot jij zo van.
Toen kwam Adel, daar was jij in het begin niet zo gelukkig mee,
jij dacht waarschijnlijk, onterecht natuurlijk, dat je mij als beste maatje, zou verliezen.
Maar mijn liefde voor jou kon ik toch zomaar niet opzij zetten?
Neen, dat zou ik nooit gekund hebben.
Adel kwam jou niet vervangen, hij kwam alleen de wandelingen vervangen die jij niet meer zou aankunnen.
Wij hebben een hele mooie tijd gehad samen,
ik dacht dat we nog tientallen jaren samen zouden kunnen doorbrengen,
helaas,
het heeft niet mogen zijn.
Mijn verdriet is groot,
ik zag je zo graag,jouw naam staat voor altijd in mij hart gegrift,
jouw mooie, fonkelende ogen,
die mij zo het gevoel gaven
dat we allerbeste maatje waren.
Jou vergeten kan ik niet,
nooit van mijn leven.
Weet dat je in mijn hart
altijd blijft voortbestaan.
Het heeft niet mogen zijn.
Vaarwel mijn allerliefste schat.
Ik mis jou.
XXX
Je Hilde.

van lennep schreef op vrijdag 8 juni 2007, 13:07:


Hierop inhakend:
Gisteren was de osteopaat bij ons om enkele paarden te checken waaronder een jonge Quarter van nu bijna 4 jaar die niet van mij is maar wel bij mij in pension. Super bloedlijnen, wedstrijd gefokt en getraind, etc.

Bij aankoop, 5 maanden geleden was het paard al ingereden en kon zij een voorzichtig begin van de spin, stops en roll-back. Iedereen trots natuurlijk, zó'n goed paard, blablabla....

Het paard is nu ernstig overbelast in de achterhand, rug en bekken zitten vast en problemen in de sprongewrichten. Ze loopt haar typische stijve Quarterloopje ('hoe relaxt, denken mensen dan...."
Hoe kan dat nou he, zo'n Quarter is al zo jong volwassen....

Jaja, qua spieren zit het er allemaal wel, maar het skelet blijft een skelet van een 3 jarige waarop een volwassen mens gaat zitten en dingen vraagt die een jong paard helemaal niet hoort te doen.
Ehm...... ingereden en getraind door een zeer bekende profi westerntrainer, ik zal zijn naam maar niet noemen, voor behoorlijk wat geld verkocht aan eigenaar.

Nog niet eens 4 jaar. En nu al 'op rust' vanwege pees, spier- en skeletproblemen....

Hannie, dit verhaal is geen op zich staand verhaal; het is de dagelijkse waarheid van het te vroeg inrijden van jonge paarden. Dit paard liep op zich niet slecht; ze had al geleerd op de automatische piloot te gaan en haar pijn te verbijten. Nu kan ze misschien nog genezen, maar hoeveel onwetende mensen denken dat het normaal is dat je een paard (en al helemaal een Quarter) op zo'n jonge leeftijd inrijdt ?!

Ik wacht nog effe met mijn tweejarige....

Pien

2 weken geleden kregen wij een opvangpony binnen die heel lang bijna niet heeft kunnen lopen vanwege ernstig overgroeide hoeven. Hij lag wel 80% van de tijd. De eerste bekapping ging er ruim 10 cm af en daarna is hij nog een paar keer korter geraspt, de hoeven zien er uit alsof hij hoefbevangen is (geweest?) of misschien zij ze zo misvormd doordat ze zo lang waren. Na de eerste bekapping liep de pony meteen veel beter en hij ging niet meer liggen. Nu kan deze pony zijn rechtervoorhoef absoluut niet meer gebruiken en hij hinkt dus rond op 3 benen. Ik dacht eerst aan een hoefzweer. Vroegere hoefsmid gebeld: volgens hem wordt de kreupelheid veroorzaakt door verbening van het kraakbeen. Heeft iemand ervaring hiermee? Kan zo'n ernstige kreupelheid door deze aandoening veroorzaakt worden? Wat kan je eraan doen? (foto's in album)

Huertecilla schreef op vrijdag 8 juni 2007, 12:58:


oooooooowwww shiiiiiiiiiiiiiiit !

Hannie schreef :


Dat geldt alleen voor paarden die ervan verdacht worden aanleg voor hoefbevangenheid te hebben. Dan nóg wanneer een paard niet op de weide kan zul je haar toch haar ruimte met soortgenoten moeten geven; dat ben je verplicht aan je paard. Als je paard eenmaal 5 uur op de weide kan hoef je niet verder op te bouwen, het gaat alleen maar om die eerste grasconsumptie, het paard kan nu wel dag en nacht de weide op hoor, tenzij ze hoefbevangenheidssyptomen of aanleg heeft.
Dat zomaar in de groep zetten volgende week is ook geen goed idee, veel beter is het om haar rustig één voor een te laten wennen en zo te kijken of er zich een maatje aandient, daar kun je nu toch al mee beginnen?

Pien

dank voor je reactie Pien.
De groep is maar 4 dus dat valt mee.
Ja dat gras gaan veel verschillende verhalen over. De pensionhouder vertelde dat ze eerst 4 uur op de wei mocht en dan vanaf volgende week 1 uur om de andere dag langer tot 8 uur en dan mag zze er blijven .
Waarom zeggen de mensen dat je het op moet bouwen?
wat is jou motivatie om van 5 uur uit te gaan?
Vind een geweldig idee hoor,
maar meot het nog wel aan mijn mensen groep kunnen verkopen

groetjes
hannie

pirithorses schreef op vrijdag 8 juni 2007, 13:25:

van lennep schreef op vrijdag 8 juni 2007, 11:23:


FLuga ook maar toevoegen...
Ze staat op gras- ik heb geen andere mogelijkheid- Billen weer mooi harig. Langs de manenkam bijgegroeid.. donkere haren = is wel mooi... 3 schuurplekjes. Haren van manen en staart zijn kort, lijken iets bij te groeien.
Wat doe ik.: de manen en staart gedurende een week ingesmeerd met groene leem. Toen was het emmertje (droge leem aan te lengen met water) leeg. Een beschermende laag van "gewone dassenhollen" leem aangebracht.. Een Boett van leem zeg maar.
Ondertussen nog een product (van DA) --naam..?
NU : Liberate shampoo + crême.. belooft ook weer gouden manen!
Als de toestand zo blijft - ik zie haar sporadisch schuren - hoopvol voor nog beter...
ZIE je altijd aan een paard of het stress heeft??? Ik zie hier dag in dag uit een tinker in de wei staan... altijd alleen... ik ZIE niet aan hem of hij stress heeft daarvan - of het opnieuw uitbreken van eczeem het gevolg is bij mijn paard van alle veranderingen in de loop van het laatste jaar... of dieetwijziging.... heb ik het raden naar... en de boer hij ploegde voort! Myriam
Myriam

Spirithorses schreef op vrijdag 8 juni 2007, 13:25:


En ik denk niet dat een paard 's nachts minder gras eet dan overdag. Dat wij 's nachts slapen wil niet zeggen dat paarden dat ook doen. Je moet deze site maar eens goed doorlezen, daar staat zo ontzettend veel informatie op om eens mee te beginnen.
Onze paarden hadden trouwens de hele winter nog geen gras gezien. We hebben ze een week lang 2 uurtjes erop gelaten, daarna een paar daagjes 4 uurtjes en vanaf toen gewoon de hele dag. Geen problemen mee gehad.
Ik kan me voorstellen dat het allemaal aftasten is als je net een nieuw paardje hebt enzo, maar daarom is het ook wel heel erg leuk om er dingen over te lezen denk ik. Het blijft altijd een beetje aftasten en zo af en toe weer dingen veranderen, maar op dit forum zitten echt wel mensen die je er veel over kunnen vertellen en die echt geen onzin praten.
Succes ermee!

Peter Donck schreef op vrijdag 8 juni 2007, 13:24:


oooooooowwwwwww shiiiiiip......

Geen reden tot paniek, zelf niet tot zorg, bij de eigenaars Peter.

De blauwtongziekte is vorig jaar zelfs in NL uitgebroken en toch geheel onder controle gebleven.

Wat het wel aangeeft is dat dierenhouders, van welk dier ook, niet té makkelijk over ziekteverspreiding en de samenhangende belangen = regelgeving mogen denken.

Er bestaat tegen de paardepest een vaccin en ook dát is een ecomisch verhaal.
Het grappige is dat net hier in het zuiden van Spanje de mensen erg laconiek zijn over die economische belangen en snél voor enten kiezen uit dierenwelzijnsbelang. 'Schijt aan die omzet, maar ik laat ze NIET creperen!'
Daarbij speelt wel een rol dat het hier relatief makkelijk is om geografisch onderscheidbare gebieden onder quarantaine te plaatsen zodat het niet uitmaakt of de dieren nu positief op bloedonderzoek reageren door een enting of door een besmetting.

HC

Geertje schreef op vrijdag 8 juni 2007, 13:48:


Hoi Hanny,

Ik wil even aansluiten bij wat Geertje zegt, lees inderdaad de site eens op je gemakje door!! Voor mij is er een poos geleden op een duffe winteravond een nieuwe wereld opengegaan doordat ik bij toeval op deze site terecht kwam.
Ik heb de hele avond achter de computer gezeten en alle onderwerpen van de site gelezen. Later ook het boek besteld en die was ook in één avond uit.
Lees de site maar eens en hopelijk heb je er net zoveel aan als ik toendertijd (en nog steeds).