Karin schreef op donderdag 7 juni 2007, 18:34:
>> Als ik nu een hulp met Mike zou willen moet het wel iemand zijn
>> die volwassen is het best met eigen vervoer omdat er geen
>> openbaar vervoer in de buurt van stal komt... Als het iemand

> ik kan niet wachten tot ik een auto heb en er op mijn eigen
> tijden heen kan kachelen in veel kortere tijd!
>
> Groetjes Karin
Ik heb iemand gevonden, niet omdat ik geloof dat Don niet geweldig happy is in de wei, maar meer omdat zij niet verder wilde in een manege en hier op PN een advertentie gezet had.
Toevallig wonen we heel dicht bij elkaar.
Het is best een leerschool voor haar, Don is een ouwe slimme vos (ok, vliegschimmel) geef hem een keer de lengte en je krijgt em niet meer
met z'n hoofd uit het gras, desnoods loopt ie half de dijk op zodat ie z'n hoofd amper naar beneden hoeft te doen.
Ze doet een hoop moeite.
Ze neemt westernles bij iemand waar ze elke week een ander paard kan rijden, van het zachtste lieve merrietje tot het meest dominante apparaat. Ze leert daar beter en beter te focussen en te timen, zodat ze knokpartijen met Don steeds beter weet te voorkomen, door hem te vlug af te zijn. (Ik heb haar jouw verhaal verteld over de koekjes bij drie keer Pien

) Heeft het over Centered riding bij Pien enz.enz.
Van de week stelde ik voor om er maar een "bitje" in te leggen. Mwahah, of ik wel goed bij m'n hoofd was, zo werd ik bekeken.

Ze is een jong hardwerkend mens, heeft een heerlijk authentiek Indisch restaurant in Terneuzen en wil tzt iets kopen met een paard aan huis.
Ze leert SubtielTrainen, de beginselen van Clikkeren. Kijkt naar Natuurlijk Bekappen, leent boeken, leest op Inet. Kijkt als ik les geef.
Bitten, zwepen en sporen en ijzers zijn voor haar voor de rest van haar leven een NoNo en ik vind het leuk omdat Don nu extra aandacht krijgt. Ik voel me minder schuldig dat ik intensief met Shiny bezig ben. Nauurlijk betaalt ze niks, Haar enthousiasme is een leuke beloning.
Dus Michiel , ik heb er eentje, hoe nu verder?
Piet