Nils Vellinga schreef op woensdag 6 juni 2007, 23:27:


Ik ga ook nooit in galop buiten. Vroeger wel maar ben erg voorzichtig geworden. Van de week dus wel door mijn buurman die het nodig vond om even uitterazen en daar lag ik op de grond. Dat wedstrijdje doen vind ik echt niet leuk meer. Ik wil gewoon lekker wandelen en af en toe een lekker drafje, maar niet meer dat harde gesjees.

Peter Donck schreef op donderdag 7 juni 2007, 7:47:


Ja dat vermoeden had ik deze week al... Hij stuurde net terug dat als de oogst echt slecht was, dat het geen probleem was want er was genoeg wat nog gehooid moest worden... We zien wel, anders halen we ons hooi weer ergens anders vandaan he...

Marcia schreef op woensdag 6 juni 2007, 18:44:


Onze hond (witte herder) loopt altijd los bij, met -en rond de paarden en ook zij heeft dat moeten leren (de paarden niet, die 'zijn' gewoon). In het begin rende ze ook steeds rond de paarden en wilde ze in hielen happen en dan kreeg ze in haar enthousiasme regelmatig vuile blikken of een snaai of werd ze flink achterna gezeten maar er is er niet een die echt naar haar getrapt heeft, meestal blijft het bij oren plat en aan de voorkant met de tanden uithalen naar haar. Cayuga weet inmiddels precies bij wie ze wel en bij wie ze niet te dicht in de buurt moet komen. Van het begin af aan heb ik me er niet mee bemoeid, anders loop je de hele tijd te stressen van waar-is-die-hond-nou-weer , ze lossen dat onderling prima op. Wil de hond erbij zijn dan zal zij moeten leren de taal van de paarden te respecteren. Het klopt; het gaat ook wel eens fout, dat je hoort dat een hond doodgetrapt is, tja, voor mij geen reden om de hond zo vreselijk in de gaten moeten houden, ik zie dat als een beroepsrisico.

Pien