Michiel schreef op woensdag 23 mei 2007, 16:22:
> Spirithorses schreef op woensdag 23 mei 2007, 10:24:
>
>> stefano schreef:
> anders. En als ik, wat vraag, dan moet het ook gebeuren. En die
> wisselwerking bevalt ons beiden heel goed.
>
> Groetjes, Michiel
hahaha, goed, ik geef het je gewoon terug:
Stel je gaat met een heel klupje paarden uit rijden; de een gaat grazen, de ander stilstaan, die weer heeft die dag net geen zin om in draf te gaan, de ander besluit zijn voorganger in de kont te bijten, en weer een heeft al helemaal geen zin om mee te gaan of er besluit er een dat hij toch liever draaft dan dat duffe stappen.
Stel nou dat dat allemaal míjn paarden waren. Met rijders op hun rug. Onervaren rijders. Mooie boel zou dat zijn. Als ik met een heel gezelschap rijd wil ik dat mijn paarden redelijk volgens een veilig patroon reageren, maar dat maakt ze beslist niet monddood, of willoos. Welnee....
Waarom is iedereen hier zo allergisch voor je paard 'je wil' op te leggen?
Zodra je op zijn rug gaat zitten leg je hem al je wil op. Nou en?
Het gaat er niet om dat je de baas moet spelen, het is een kwestie van respect over en weer, dus ook van dat paard voor die rijder. En natuurlijk dat stukje veiligheid. Nee, ik houd er beslist niet van als een van mijn paarden uit zichzelf besluit om te gaan draven en nee, ook niet als hij uit zichzelf besluit om stil te gaan staan. Maar dat was al duidelijk.
Dus beloon ik het wanneer ze wél goed doorlopen
En weer thuis krijgen ze een heerlijke afsponsbeurt en mogen ze in de modder rollen
waarna het gras of een berg hooi op hun wacht.
Dat geef ik hen weer terug in ruil voor dat ene uurtje plezier.
Pien
Warboel
