Zo, Eddy en Christel, jullie kunnen lekker discussieren samen.
Als ik er even tussen mag komen.

Ik denk dat het in eerste instantie het belangrijkste is dat evt. onstekingsreacties zoals zwellingen en warmte afnemen omdat die volgens mij de meeste schade voor de toekomst achterlaten in de vorm van ruw bindweefsel waar je niet meer vanaf komt. Dus koelen om de weefsels te besschermen en stappen op het harde om afvalstoffen goed af te voeren en ook daarmee zwellingen te verhelpen. Eddy is dan toch goed bezig zo.

Die pees, is het primaire probleem.. die moet inderdaad waarschijnlijk wel een jaar rust krijgen...

Ik ben helemaal vóór 24/7 weidegang maar dan in een kalme kudde of alleen.. voor het eerste half jaar.. zou ik zo zeggen.
Buigproeven zijn zowieso omstreden. Het kan ook zijn dat hij daarna gaat kreupelen door bijvoorbeeld onbekende arthrose. Je weet helemaal niet of het dan om die pees gaat. Pezen aan de achterzijde van het been kun je trouwens toch niet bepalen met buigproeven ???
Ik zou maar oppassen met die test bij dit paard. En dan moet hij daarna zeker op een kleine volte op het harde (en ik durf er niet aan te denken.. ook op zachte grond?!) ronddraven ? Dat is na een maand tijd niet eerlijk en niet verstandig voor de genezing van het been. Eddy, je lijkt me een hele verstandige maar let op dat je ook door veeartsen niets laat aanpraten wat niet goed voelt hoor.

Nog één vraagje.. wat is het de koper waard om zolang op dit paard te wachten? De prijs, de sport... of de aantrekkingskracht van dit paardje zelf.
Paardenhandel .. er zit vaak zoveel verborgens achter.. ik ben er een beetje vies van... maar dit is persoonlijk en waarschijnlijk helemaal niet relevant.
Succes met het paard.

Nou, gewoon. Als ze genoeg mineralen binnenkrijgen, gebruiken ze de liksteen minder of niet. Ik merk dat ook als ik meer brok voer, dan gaan ze de liksteen veel minder opzoeken. Overigens in gras en brok zit ook natrium (=zout).

Vitelli schreef op vrijdag 18 mei 2007, 10:27:


Helaas gaat dat niet altijd op, gelukkig normalerwijs wel. Hier hebben we een paard gehad dat is overleden omdat ze geen E en selenium kon opnemen, ondanks de liksteen die altijd ter beschikking was. ( dit is gelukkig wel een zeldzame aandoening en komt enkel bij koudbloeden voor)Ze likte dus wel, maar ze kon het niet opnemen. Ook zijn er hele gebieden waar geen selenium voorkomt in de bodem en het zit niet in iedere liksteen in voldoende mate. Wat wij hier in de graslanden hebben is wel een enorme variatie aan planten, maar als een paard dus zo'n aandoening heeft kun je er niet van uitgaan dat een liksteen en gras of hooi voldoende is. Ik denk dat je er dus voorzichtig mee moet zijn om er vanuit te gaan dat alleen gras en hooi en een steen voldoende is, er zijn meerdere factoren die meespelen. Afhankelijk bijv van de bodem en de gwassen die groeien in de wei.

Es

Vitelli schreef op vrijdag 18 mei 2007, 10:23:


Toch vitelli /
Wel relevant IK weet als de beste dat de paardenhandel een maffia gedoe is , heb dit ook al tich maal ondervonden en net daarom en omdat ik reeds x aantal paarden heb zien passeren heb ik toch een pos.gevoel bij dit paard vooral omdat de koper er zoveel tijd wil insteken wat dus de eerste vereiste is , enneuh het gaat enkel en alleen om het paard zelf . Moesten er andere doelstellingen aan het werk zijn dan zou ik er zoveel moeite niet insteken . En iets over mijn DA : Dit is een persoon die wil meedenken en naar oplossngen zoekn en vooral recht door zee : Staat hij na één maand nog "even" mank als ervoor zal zij dit ook ongezouten meegeven hoor en nee de buigproeven gebeurden op het verhard. Op een grote volte in de piste was er niks of weinig te zien . Je moet echt wel een kenner zijn om het te zien hoor maar dat maakt het risico er natuurlijk niet kleiner op integendeel. Komt er ook nog eens het feit bij dat dit paard de perfekte match is voor de eigenaar die hem enkel als wandel recreatiepaardje wil nemen .

Hi allemaal,

Tis toch om de muren op te lopen dat dit juist bij mij gebeurd.
2 weken geleden kreeg mijn beste polo-paard een fikse zwelling boven de neus.Als paarden tandarts ging ik dadelijk op onderzoek en vond in de mond een 4 mm gaatje ter hoogte van de 2 premolaar en eerste molaar in de bovenkaak rechts.Ik dacht dat dit wel eens de uitgang van de ductus van Wharton(parotis speekselklier) zou kunnen zijn en dat die door hooi of iets dergelijks zou verstopt geraakt zijn er kwam ookeen kwalijke geur vanaf die op pus wees.
De dierenarts kwam erbij en dacht aan een botfractuur.Ik wilde zekerheid en liet een roentgenfoto maken.
Mijn vrees kwam uit en er is een fractuur horizontaal aan de apex van de Mesiale of rostrale wortel van de 107.Normaal moeten zulke tanden getrokken worden door repulsie.(van bovenaf)wat ik absoluut niet graag zou hebben en de DA van het hospitaal ook niet.
Ik merk dat hij niet echt ervaring met dit soort werk heeft en hij stelde me voor om samen te werken en mijn ervaring uit de humane tandheelkunde te gebruiken om dit probleem op te lossen.Wat ik op zich fantastisch vind dat hij hiervoor open staat.
Dat dit uitgerekend bij mij moet voorkomen.Hier staan wel 200 paarden en juist bij mij(F**k)
Graag jullie advies en ervaringen ,ik stuur de xray bij de fotoseries.
Iedere hulp wordt sterk gewaardeerd.
Gr.Cedric

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 18 mei 2007, 10:51:

Okee, ik wilde erover ophouden, maar ik weid er nog 1 berichtje aan:
Als hij na één maand nog even mank staat als daarvoor, dan zegt dat helemaal niets. Ik heb immers uitgelegd waarom één maand een belachelijk korte termijn is om verschil in een peesblessure te zien. De dierenarts die dat test, zou dat moeten weten. Sterker nog, die zou niet na één maand al willen testen. En nog sterker: die zou geen buigproef op een zieke pees doen!
Aan een buigproef bij een peesblessure heb je helemaal niets, hij verergert de zaak hoogstens. Je weet nooit precies of je de juiste pees onder spanning hebt gezet waardoor het paard kreupel loopt, er zitten er een stuk of 4. Paard kan een tikkie scheef zijn waardoor hij meer op één voorbeen valt, staat totaal los van de peesblessure. De buigproef na één maand tijd met 25 meter draf erna kan nét voldoende zijn om de pees definitief te molesteren.
De enige diagnostiek die je kunt toepassen, is een niet belastende peesscan, verder moet je ERAF BLIJVEN. Op de peesscan zie je nl exact hoe de aangedane pees eraan toe is, niet door een (achterhaalde) buigproef op wat voor bodem dan ook. Dat er op de grote volte niets te zien was, zegt trouwens niets over de blessure, dat kan echt alleen met een scan aangetoond worden.
Ik heb mij toevallig in het onderwerp verdiept toen ik een periode veel in Wassenaar bij de Raaphorst (van Schie & van Toor) kwam met paarden van kennissen die een peesblessure hadden. Deze kliniek is inNederland toonaangevend op het gebied van peesblessure-behandeling en -onderzoek. Ze zitten vlakbij de renbaan van Duindigt en krijgen erg veel geblesseerde dravers en renpaarden aangeboden, die allemaal -juist- wat aan hun pezen mankeren wegens overbelasting al dan niet op jonge leeftijd. Zij doen om de reden die ik noemde geen buigproeven bij peesblessures, het is VEEL te belastend.

Het enige wat je kunt doen -maar daarvoor hoeft het paard niet in revalidatie bij Hoeve Druppel, dat kan de eigenaar zelf ook, moet je eens kijken wat een band hij opbouwt met zijn nieuwe paard-, - en het beestje hoeft niet ALWEER naar een ander adres- is regelmatige rustige beweging en dagelijks stappen op de egale harde weg. Toevallig wilde de eigenaar een wandelrecreatiepaard, nou komt dat effe goed uit! Zo zal hij vanzelfsprekend vroeg of laat ook een keer óp de rug terecht komen, maar dan zijn we ruim een half jaar verder. Geen maand, dat is echt totaal belachelijk.

Christel Provaas schreef op vrijdag 18 mei 2007, 13:01:


Ik vind dat je goede info geeft, Christel.
Puck is ook kreupel, het gaat net goed met haar hoeven en we waren al in de wandelmodus; verstapt ze zich in de modder en páts, twee dagen niet kunnen staan op haar achterpootje. Nu gaat het weer wat beter, en het is fijn dat er een vergelijk is met jouw informatie.
Overigens zit Puck nog in haar jaar 'tijd' dus we hoeven verder niks. Komt ook wel goed met haar, ze loopt nu weer, lijkt met een sisser af te lopen, maar toch....

Groetjes, Pien

Wil schreef op donderdag 17 mei 2007, 23:57:


Hoi,Wil en Chrystel,

Het is bij mij ook zo,de hoeven zijn weer lekker makkelijk te vijlen en de zolen brokkelen weer af.
Nu zijn de stralen ineens veel te lang en zakken helemaal scheef dus heb ik ze totaan de zool gelijk gemaakt en ze zijn mooi breedt geworden vooral bij mijn pony die vorig jaar helemaal geen stralen meer had omdat de hielen veel te hoog waren.
ga boodschappen doen en heb nog spierpijn van gisteren.

groetjes en fijn weekeinde

Jean Mclean schreef op vrijdag 18 mei 2007, 8:15:


Even opgezocht in "praktische paardenhouderij". Naar de plaats te zien is het een "reebeen". Citaat: "Het reebeen ligt op dezelfde hoogte als de hazehak, maar bevindt zich niet op de achtervlakte maar op de zijvlakte van de sprong. Het reebeen is vergelijkbaar met de schiefels aan de voorbenen en wordt beschouwd als een schoonhiedsfout.".
Over schiefels staat er: "De schiefel is een beenwoekering in de omgeving van de verbinding griffelbeen-pijp. Aan het voorbeen komt de schiefel vooal aan de binnenzijde voor; aan het achterbeen komen zelden schiefels voor. Een schiefel aan het achterbeen bevindt zich meestal aan de buitenzijde van de pijp (reebeen). Schiefels ontstaan door overbelasting van de bovenste delen van de griffelbeentjes. Kleine schiefels veroorzaken zelden kreupelheid.

Els.

Cedric Coucke schreef op vrijdag 18 mei 2007, 11:14:


Hallo Cedric,

Helaas heb ik er zelf geen ervaring mee en al die moeilijke medische termen zeggen me niet veel.
Ik heb alleen een verhaal van heel vroeger, toch wel zo'n 25 jaar terug. Op de stal waar mijn paard stond hadden ze een nieuw paard, wat gruwelijk uit zijn neus rook en ook veel pijn in zijn mond had. Ze zijn uiteindelijk in Utrecht beland (opleidingsinstituut) waar een tand of kies getrokken is. Daarna moest het paard er nog zeker een week blijven, omdat de boel twee maal daags gespoeld moest worden.
Misschien dat je contact kan opnemen met Utrecht en dat zij je verder kunnen helpen.

Groetjes, Els.

mike van dijk schreef op donderdag 17 mei 2007, 16:05:


Wat bedoel je hiermee, Mike? Gevoelloos? Dat er dan meer risico op complicaties is? Of dat je eerder denkt dat er niets aan de hand is, terwijl er wel wat aan de hand is?

Els.

Spirithorses schreef op vrijdag 18 mei 2007, 13:16:


Hoi Pien!
Verstappen kun je er idd enigszins mee vergelijken: verrekte/gescheurde gewrichtsbandjes, net zulk taai stug materiaal als peesweefsel. Ik las ooit in het boek 'Beenproblemen' van dierenarts Offereins dat wanneer je paard zich verstapt heeft en snel weer rad is, je niet weer opgelucht de draad van de training moet oppakken (tis een sportpaardenman he), maar kalmpjes aan twee weken op de weg gaat stappen, ernaast, ook al loopt ie alweer goed. Vervolgens realiseer je je dat stappen op de weg eigenlijk best fijn is, en plak je er toch nog 2 weken stappen achteraan. Daarna pak je heel voorzichtig de draad weer op. De grootste fout is hem effe losgooien om te kijken of ie alweer goed loopt.
Het lijkt truttig en overbodig en niet passend binnen: 'het paard zal zelf toch wel weten wat het beste voor hem is', maar enige zorgzaamheid is toch wel op zijn plaats.
Succes met Puckske!

Destijds heb ik voor mijn merrie een chip-ontheffing aangevraagd en haar identificatie is dus gebeurd met DNA (haren).
Deze merrie heeft nu een veulen van 4 weken oud. Ook voor dit veulen willen we graag de DNA-procedure en niet het chippen.
Is het nu nodig om voor het veulen opnieuw bij de PVV een ontheffing aan te vragen of kan ik dit meteen met de veulenschetser (paspoortconsulent) regelen.

Moniek

Hallo,

Ik ben een tijdje niet op het forum geweest omdat ik weer met Indy aan het tobben ben. Ze blijft een zorgenkindje. Hoefjes goed, schouder goed, maar nu speelt haar rechter achterbeen weer op. Ik hoor sinds een tijdje twee knakken bij elke stap met haar rechter achterbeen. Mijn therapeut kan niets vinden, en wilde mij spatbeslag aanpraten. NIET dus, ik ben elke dag aan het kijken hoe ze af wil wikkelen en probeer haar zo goed mogelijk te bekappen. Erg fraai allemaal dus.....

Het knakken heb ik in ieder geval weggekregen en ze loopt stukken beter. Ik wil binnenkort een röntgenfoto laten maken, maar helaas heeft mijn dierenarts geen mobiel röntgenapparaat, blijkt dat alles wat geröntgd moet worden, doorverwijzen naar de kliniek bij ons in de buurt. Ik heb even met die kliniek gebeld en heb besloten daar geen zaken mee te willen doen. Mijn nekharen gingen gelijk omhoog staan, want de mevrouw aan de telefoon stippelde gelijk een heel behandelschema uit, met weet ik het hoeveel bezoekjes en behandelingen en begon bijna te hyperventileren toen ze hoorde dat het om "onduidelijke kreupelheden met tussendoor zuiver lopen" ging. Alleen een foto met diagnose, nee hoor, dat werd niet gedaan. Foto=behandeling in de kliniek. Nou, dan niet, stelletje geldwolven.

Punt is dat Indy prima kan leven met die onduidelijke kreupelheden tussendoor. Ze kan prima stappen en galopperen, alleen kan ze bepaalde periodes niet goed draven (verkorte stap met rechts achter). Indy geeft duidelijk aan dat ze wil en ze goed met eventuele pijn kan omgaan. Ze is erg vrolijk en enthousiast. Ik wil nu eindelijk gewoon eens weten WAT het is, dan kan ik er rekening mee houden wat ik met haar mag/moet doen en wat niet. Ik heb er absoluut geen problemen mee als ik haar niet meer kan berijden, wandelen is ook prachtig, ik ben al zo vaak voetganger geweest, ze kan bij mij haar dagen slijten op het weiland, ze blijft zo lang zij dat wil en kan.

Voor een uitgebreide behandeling in een kliniek heb ik helaas geen geld. Ik probeer nu een dierenarts in Nederland te strikken om een foto te maken.

Monique

Christel Provaas schreef op donderdag 17 mei 2007, 22:35:


Leuk dat jullie met een aantal allemaal hetzelfde zien gebeuren ja! En nog leuker dat we dat nu ook allemaal beseffen. Ik moet zeggen dat stiekem zat te hopen dat er hier ook vanalles los zou komen om dan bij toverslag mooie voeten te hebben, maar tot nu toe nog niet.

Groetjes,
Nathalie