Nils Vellinga schreef op maandag 14 mei 2007, 19:32:


Tot op zekere hoogte ben ik het nog met hem eens ook!
Ter meerdere eer en glorie van prestatiedrang, eerzucht e.a. sociale futiliteiten plegen mensen immers roofbouw op wat ze maar uit komt, dus ook op hun paarden. "Overnemen" heette dat vroeger, maar tegenwoordig kopen we gewoon een nieuwe als 'ie stuk is, of wat vaker voorkomt: we ruilen het beest in als we erop uitgekeken zijn of er niet genoeg aanzien mee in de wacht kunnen slepen.

Frans, waar zit die kotssmiley toch?

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

e m kraak schreef op maandag 14 mei 2007, 19:48:

Peter Donck schreef op maandag 14 mei 2007, 12:47:


Vertel es ff alles wat je daarover weet, en liefst met lit.ref!


Ik wel. Er zit, van een paar eeuwen her dus (duh), tarpan-bloed in die Poolse huisponnies. Van begin af aan echter dat er pogingen werden ondernomen de uitgestorven tarpan terug te fokken (simpelweg onmogelijk, ook met de huidige middelen zoals we nu kunnen weten) was kleurselectie belangrijk.
Alle mogelijke moeite is ook gedaan het staande manentype weer "goed" te krijgen maar dat is nooit gelukt.

Het wordt ook door beheerders toegegeven (Markerink 2002) dat selectie op grond van (kleur)uiterlijk heeft plaatsgevonden en nog plaats vindt (ARK). Zover ik kan zien in het veld weegt het bij SBB en Gron. Landsch. weer veel minder zwaar.

Voordat Koniks in zwang kwamen waren met name IJslanders in de mode voor begrazing. Ook hier echter is mij indertijd uitdrukkelijk om "wildkleuren" gevraagd, vanwege visuele - en belevingsaspecten in het terrein.

Het hele wilde-paarden-tarpan-PR-verhaal m.b.t. koniks is gewoon nep, zoals de meeste PR. De legende van de Heckrunderen á la nep-oerossen is gelukkig ook al meer publiekelijk doorgeprikt.


Weet ik niets over; verdwenen in de mist der tijd.
De Vikings die paarden mee naar IJsland namen deden dat echter niet van huis uit maar kochten die onderweg in Ierland/Engeland van de Keltoi (de logische zeeweg via stroming naar IJsland was zuidelijk om Engeland heen, door de Ierse Zee).
Dus wordt de vraag: wat was de rol van tarpan en/of andere wilde paarden in de Keltoi paardenhouderij... en dan meer speficiek wat daar in de 9e eeuw, op de britse eilanden, van over was. Weet ik ook al niet

Mooi woord trouwens: piemelbles. Voor/links/rechts/achter-oplopend eventueel onderbroken, ster- of hartvormig, etc. Aftekeningen dienen in het EU-paardenpaspoort nauwkeurig beschreven en geschetst te worden.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Peter Donck schreef op maandag 14 mei 2007, 12:40:


Had ik eerder beter moeten duiden; het is uiteraard maar weer net wat je onder volwassen verstaat.
Op grond van waarnemingen van sociale structuur en individueel gedrag daarin hou ik tegenwoordig voor mezelf aan:
- veulen
- enter
- twenter
- 3 tot 7 jarigen (jongvolwassen)
-ouder (volwassen)
Deze verdeling stelt me, ook in het veld waar ik niet om de haveklap tandjes kan gaan staan bekijken, in staat min of meer juist te duiden. Dat er overlap in zowel gedrag als waarnemingsjuistheid zit hou je toch. Blij dat ik fotografeer!


Maar juist dit wordt dus, laatst nog door Eddy hier, in alle toonaarden ontkend te beginnen met de nonsens-stelling dat (andere) diersoorten (behalve dan dolfijnen en bonobo's waarbij een kleuter nog het tegendeel kan vaststellen) geen libido hebben en seks niet voor de lol doen. Nou is wat Eddy op PN bralt niet zo belangrijk maar als serieuze bedoelde publikaties dergelijke puriteinse filtering meekrijgen wordt het raar. Als de raarheid wordt ondersteund door gegevens vanuit een soortement kloostersituatie vanwege onbenoemd management is het weer begrijpbaar maar maakt die onderzoeken uiterst discutabel (zijn er nogal wat). Toch?

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Ik zag op internet een afgekeurde pony, vanwege een peesblessure. De merrie is nog maar 14 jaar en moest anders naar de slager. Gelukkig zoekt haar eigenaar een betere oplossing. Ik heb aangeboden ze bij mij op de wei mag komen en daar nog een mooi leven kan hebben. Het is nog niet zeker, maar ik wilde toch alvast een beetje voorbereid zijn. Heb alleen helemaal geen ervaring met een peesblessure: hoe erg is het en wat is er aan te doen? Ik zou alle tijd hebben om te wachten tot het goed komt. Ze kan 24 uur per dag buiten. Nu staat ze nog op ijzers, maar daar zou ik haar de eerste dag nog vanaf laten halen. Maar hoe erg kan een peesblessure zijn: zou ze onbelast pijn hebben, zou het goed kunnen komen? Is beweging in de zin van wandelen goed?

Ik hoop dat iemand van jullie me hier iets over kan vertellen.

Margot

****************

Torop had dat eerst ook wel, maar ben toen in de weide wat meer met hem gaan doen. Niet alleen dat wat hij toevallig leuk vindt, maar ook de games van Parelli (waarvan hij er sommige op dat moment echt niet altijd zo leuk vond, zoals b.v. de driving game en yoyo). En ook naar hem toewandelen en op zijn plaats gaan staan. Best dominantiespelletjes dus.

Of het bij jouw paard werkt weet ik niet maar bij hem hielp dat echt wel. Hij liet die houding van "heb jou niet nodig" toen steeds meer varen en ging zich meer op me richten.

Bij wijze van beloning voor de aandacht die hij dan aan me teruggaf ging ik hem dan in de weide borstelen of kroelen. Het probleem was EERST dat hij daar helemaal niet van gediend was, maar ook dat werd beter na die spelletjes.

Goedeavond

Wie kan mij helpen.
Ik heb mijn tinker Rocky verkocht aan mijn vriendin maar ik doe nog wel zijn hoeven. En nu loopt hij zo op de achterkant, zijn ballen zijn gewoon geschaaft zeg maar... Nu rijd ze ook vaak in de berm, ik had al gezegt als je nu meer op de straat rijd groeien ze ook sneller, maar daar wil ze niet zo aan. Lekker eigenwijs... Ik heb ook niet zoveel tijd om ze bij te houden dus Simon doet het nu ook.
Ik ben namelijk bevallen van mijn derde zoontje Sidney en die vind ik belangrijker... hi hi en mijn eigen paardje.
Piet het gaat super met Ashlin, de achtervoetjes vind ze nog niet fijn, maar Simon houd haar bij en het gaat stukken beter ze trapt niet meer. We hebben toch geclickert bij Tineke ook dat ik ze braaf in kan gaan rijden, ik heb er een zadel op gelegd en ik ben gaan rijden ze doet niets. We doen het gewoon lekker rustig aan saampjes zo af en toe een kwartiertje/half uurtje stappen en draven en meer niet en ja ook over de weg, ik ga nog niet teveel van haar eisen. ze doet het nu al super. Wie had dat gedacht, de felle dame, maar wel leergierig...
Piet en alle paardenliefhebbers super veel groetjes uit Burgh-Haamstede

En ik hoop dat iemand weet van die hoefballen hoe ik dat kan zeggen tegen haar van wat ik het beste kan doen en zij.

Margot van Lare schreef op maandag 14 mei 2007, 20:15:


Bij een peesblessure is gematigde beweging het beste. Boxrust en koelen wordt alleen in het acute stadium (eerste 2 weken) voorgeschreven en daarna gedoseerde beweging (i.c. 2x per dag 20 minuten stappen op het harde volgens de ouderwetse en gewoon buiten zetten met rustig gezelschap volgens de modernere veeartsen).
Als je het enigszins kan regelen dat er niet wild rondgecrosst gaat worden met sliding stops en handstand, kan het helemaal genezen. Voor een peesblessure staat een half tot anderhalf jaar, afhankelijk van de ernst van de blessure. Harde bodem is vele malen beter dan zachte, ongelijke zandbodem. Nu las ik laatst toevallig iets via dit forum over laserbehandeling. Niet duur en naar het schijnt erg effectief. Ik heb er zelf geen ervaring mee.

tambayo schreef op maandag 14 mei 2007, 16:20:


Wel een veiligheids bril opzetten als je over greffel rijd of over zand
Nils en Olly

Christel Provaas schreef op maandag 14 mei 2007, 20:46:


Dat is nog eens duidelijke uitleg, daar kan ik wat mee! Tijd zat om te wandelen. Maar wat zou beter zijn: iets minder rustig gezelschap, of geen gezelschap? Er is er niet een rustig te noemen op de wei bij mij.

Margot

e m kraak schreef op maandag 14 mei 2007, 20:03:


Wie laatst bralt hardst bralt zeker .

eddy DRUPPEL schreef op maandag 14 mei 2007, 21:06:


ik zal niet brallen, dus Eddie, je bent de laatste