Mijn jonge paard (trakehner) van vier is nog niet bereden. Hij hij heeft een beweging in het achterbeen waarover ik me zorgen maak. Hij loopt nooit kreupel maar als hij draaft doen de spronggewrichten twee keer klik. Dat hoor je niet maar dat zie je heel goed. Het gebeurt bij het afzetten van het achterbeen naar achteren en nogmaals een halve seconde later bij het strekken van datzelfde achterbeen. Wie (her)kent dit? Is dit normaal? Gaat dit misschien later problemen geven? Ik heb dit nog niet eerder zo overduidelijk gezien bij paarden. Het paard gebruikt de benen verder normaal. Hij kan de sprong ook goed buigen als hij wat meer draf laat zien. Overigens galopeerd hij liever en dan zie ik geen vreemde knakken. Ik ben benieuwd want ik maak me er best zorgen over. De dierenarts is waarschijnlijk mijn volgende actie maar ik weet nu al dat die alles binnenstebuiten wil keren (inclusief onze portemonee) voordat ik daar antwoord van krijg.

Vitelli schreef op maandag 14 mei 2007, 14:46:


Andere dierenarts?
Het klikken in de sprongen ken ik niet.

Piet schreef op maandag 14 mei 2007, 13:56:


Er is inderdaad een onderscheid tussen economisch en juridisch eigendom en bij huurkoop ben je economisch eigenaar omdat je ook het economisch risico draagt. Kan ook wel voordelen hebben dus bijvoorbeeld met dierenartskosten. Maar als de mogelijkheid er is dat het paard evt gekocht kan worden aan het einde, ligt het weer anders. Buitendat weet ik ook niet hoe dat naar Belgisch recht zit.

Nick Altena schreef op woensdag 2 mei 2007, 21:55:


Als Natuurlijk Bekapper vindt ik dat het welzijn van het dier voorop moet staan. Dat is belangrijker dan wat dan ook. Een filosofie of zienswijze met daarbij behorende handelswijze mag dit niet in de weg staan.
Ik heb altijd hoeven verzorgd die niet beslagen zijn of worden beslagen. Het referentie punt is altijd het welzijn van het dier. Als een bepaalde methode niet werkt, dan moet je daar conclusies uit trekken en op zoek gaan naar een alternatief of verandering. Advies is daarom altijd belangrijk bij elk paard. Wil de eigenaar daarin tegemoet komen dan is dat ideaal. Echter blijft die bij het oude (dus niet betere condities voor het paard creeëren) dan werkt Natuurlijk Bekappen niet of nauwelijks. Daar ben ik dan ook eerlijk in. Er zijn minstens drie deelnemers bij het Natuurlijk Bekappen betrokken: a) de eigenaar/verzorger. b) de hoefverzorger c) het paard of liever gezegd, de natuur. Deze laatste zorgt voor het vormen van de hoef en het welzijn van het paard. De eerste twee vormen de situatie waarin dit ook kán. Dit maakt Natuurlijk Bekappen een concept van verzorging en geen tweemaandelijkse bekapbeurt omdat dat toch ook moet en adieu.
En hoefschoenen kunnen hierbij zeer van dienst zijn. IJzers lijkt mij geen optie, tenzij niet wordt voldaan aan de condities die de natuur vraagt.
Maar dat is meer een kwestie van wil, houding en verbeeldingsvermogen dan onvermogen.
Een logboekje bijhouden doe ik ook bij mijn klanten (vooral in het begin), want dan kun je het proces een beetje volgen. Het is bijna niet te onthouden hoe het in het begin was (dat is echt zo) en hoe het is geworden.
Onderweg kan je de behandeling/verzorging aanpassen aan de situatie.
Dat een bepaalde situatie alleen met een ijzer op te lossen is (ben ik nog niet tegengekomen) is verreweg een uitzondering dan regel.
Mocht dat echter het geval zijn dan ís dat zo op dat moment voor dat dier. Maar ik ben het nog niet tegengekomen, mits je het proces van het vormen van de ideale hoef begeleidt en op tijd kan ingrijpen. Beter eerst moeilijkheden oplossen met Natuurlijk Bekappen dan later moeilijkheden krijgen door onnatuurlijke hoefverzorging.

Mijn eigen fjorden kunnen nu over puntige stenen lopen zonder een spoortje van gevoeligheid eraan over te houden! Dat was 1 1/2 jaar geleden wel anders! In iedergeval wat betreft de oudere merrie die 8 jaar op ijzers heeft gestaan vroeger. Ik ben nu nog bezig de schimmels kwijt teraken die zich toen eens in de nagelgaten hebben genesteld. De nagelgaten zijn reeds lang vertrokken natuurlijk, maar de schimmel niet.
Ook hierbij worden nu successen geboekt. Waarbij de hoefwand behoorlijk hoger gesneden moest worden (niet de zool!). En hierbij kwamen onlangs de hoefschoenen weer mooi van pas. Ze liep als een trein voor de kar en na de rit gewoon weer lekker op blote voeten. AAAH, da's lekker!

Hallo allen,ben weer terrug na hoop privetoestanden.
Ik krijg van vriendin oude hoefslagen en zag daar tot mijn verbazing een heel hoofdstuk waarin uitgelegd werd wat te doen als je een hoefijzer kwijt bent.
Ik dacht juist dat ze er zo op tegen waren dat men zelf aan de paardenhoeven werkt maar vinden het wel normaal dat iemand die er helemaal geen verstand van heeft een ijzer opnieuw vast nageld die los is gegaan,
Er wordt letterlijk geschreven:Het hoefijzer kan eenvoudig in dezelfde nagelgaten opnieuw worden vastgemaakt.Er is ook niet veel gereedschap voor nodig.
Daarmee wil de hoefsmid je misschien nog wel helpen,want hij zit ook niet te wachten om voor een los hoefijzer te komen??.
Dan volgt er een hele uitleg hoe de persoon zelf het hoefijzer terrug kan plaatsen .
Er wordt gewaarschuuwd dat de eenige manier om het paard te vernagelen is de nagel op de verkeerde manier in het gat te plaatsen.
Daarna nog een heel verhaal om het netjes af te werken.
Kortom als je dit gelezen hebt kan je aan de slag zonder eenige cursus en in nog minder dan een dag,laat ik het zeggen 10 minuten.

Ook nog een klein stukje over een bepaalde cursus om het te leren en dat men het daar leert op een dode hoef,dus zonder risico een paard en jezelf te verwonden??!!
Wat vinden jullie hier nou van .
Groetjes Reddertje

Fred Emmerig schreef op maandag 14 mei 2007, 15:24:


Ik heb juist een nieuw berricht geschreven over het onderwerp hier .
In de hoefslag junior stond een uitgebreide uitleg over het zelf opnieuw aanleggen en vastnagelen van een losgeraakt hoefijzer.
Dat wordt zo beschreven dat iedereen die er de spullen voor heeft dat kan gaan proberen met alle gevolgen van dien.
Er wordt wel gezegd dat je een paard kan vernagelen maar dat kan dan alleen wanneer je de nagel er op de verkeerde manier inslaat.
Ook wordt er reclame gemaakt voor cursus zodat je zelf aan de slag kan zonder je paard te verwonden.
Ze leggen ook uit hoe je het ijzer er zelf af kan halen.
Ik vraag mij nu toch af waar ze naartoe willen en of het dan de bedoeling is dat iedereen maar wat aanrommeld omdat de smid geen tijd/zin heeft om langs te komen.
Ik Doe de hoeven van mijn pony's nu al bijna 10 jaar zelf waarvan de laatste 3 jaar ongeveer op de natuurlijke manier.
Er zitten twee pon'ys bij die vreselijke hoeven hadden waarvan er een na jaar weer helemaal normaal is(fotoos reddertje,binnekort nieuw) en heel bevangen pony die nu vanaf november weer normale hoefgroei van bovenaf heeft van twee centimeter.(volgen ook).
Ik denk dat als je serieus met je dieren omgaat en het beste met ze voorhebt,ook lekker buiten los met stenen paddock en grof zand en de hoeven dagelijks controleert tijdens uitkrabben en dan naloopt je een heel eind kan komen .
groet van ons

Heeft iemand ook de ervaring dat zijn of haar paard een beetje verwilderd?

Saffier staat sinds november 2006 in een wei met nu 2 andere paarden.
Hij heeft mij echt niet meer nodig en komt dus ook niet meer naar me toe.
Als ik hem wil voeren met iets lekkers (buiten het hele korte gras en kuil om) komt hij zelfs niet naar me toe.
Ik moet hem echt vasthouden, met poetsen, voeren of wat dan ook, anders rent ie zo weer terug naar de andere paarden. Die zijn zo belangrijk voor hem!
Hij is helemaal gefixeerd op die paarden en heeft eigenlijk nergens anders oog, tijd of interesse voor.

Laatst kwamen we terug van een strandtocht. Hij had vijf uur niet gegeten of gedronken. Ik laat hem even los Weg is ie. In volle galop naar het ene paard dat niet mee was gegaan naar het strand.
Stond ik daar voor "piet snot" met mijn bakje slobber......

Herkent iemand dit gedrag?

Trudy schreef op zondag 13 mei 2007, 20:07:


Ik weet wel een karretje dat aan die eisen voldoet, maar die zijn behoorlijk duur (ong. 2500 euro =wel incl tuig, standaard tuig past nl niet) Wel goede kwaliteit overigens.
opstap = 20cm
inspannen is snel en simpel. Uitspannen nog simpeler :(afstappen) ruk aan noodkoord dan doortrekken en kar is eraf.
bedoeling is inderdaad ook dat je erop staat.
gewicht 35 kg, en goed in balans. paard verplaatst het karretje met heel weinig inspanning.
Info : http://naturaldriving.co.uk/content_home.php

Christel Provaas schreef op maandag 23 april 2007, 11:42:


Hallo,

Heb je al gedacht aan spierbevangen!!!,mijn pony heeft dat gehad door schrikken en liep daarna stokstijf net als gewoon bevangen.
Het advies van dierenarts was toch laten stappen,en alleen stappen in nat zand,ook kreeg ze eendesnavelhoefjes met hele breede wiite lijnen voor.
Een smal en een breedt hoefje.
Ik heb een keer een hoefsmid laten komen en die zag er geen gat in en ben toen natuurlijk gaan bekappen en de hoefjes zijn nu gelijk en ze loopt als een trein.
de fotoos staan in fotoalbum onder de naam conny didden bij hoefbevangen door spierbevangen te zijn geweest.