Piet schreef :
> Het was alsof hij dacht, mwa lastig draaien, ik loop dat
> stukkie wel effe achteruit. Ik geloof niet dat je die
> oplossing veel ziet bij paarden.
> Of is het wat elke vader denkt, mijn kind is de
> inteligentste :)
>
> Piet
Nou, héél toevallig zag ik datzelfde vandaag bij Bombita, die had zichzelf tussen twee achter elkaar staande baden (waar we hooi in voeren) en de muur gemanouvreerd, in plaats van de freaken liep ze voetje voor voetje achteruit.
Ik denk wel dat een paard dat alleen maar kan wanneer hij rustig is en in de denkmodus blijft. Als een paard gaat hyperen kan-ie zich dat niet bedenken.
Trouwens een voorbeeld daarvan: We hebben gisteren een nieuw pensionpaard erbij gekregen, is vanuit Spanje twee maanden geleden hierheen gehaald en heeft in Den Haag ergens die twee maanden op stal gestaan.
Tippywon kent dus geen omheiningen, liep er zó doorheen, snapte ook niet dat een omheining dient om haar tegen te houden. Dus hing ze keer op keer in de stroomdraad en sloopte ze in haar paniek de hele afrastering waardoor ze enorm freakte, heel zielig, heb ik nog nooit meegemaakt.
Je gaat er altijd wel vanuit dat een paard een afrastering snapt, niet dus! Ocharm, ze ging aanvankelijk als een flipperbal van links naar rechts, dook elke keer weer in de omheining die haar een pats gaf. Gelukkig liet ze zich goed kalmeren, heb haar aan het halster gedaan, wat mee gewerkt (enorm mensgericht paard, ongelooflijk gewoon), hoofdje omlaag, en zo is ze wel rustig geworden (en uiteindelijk ook gebleven).
Vandaag al was het een stúk beter.
Bah, harde leerschool.
Weer wat geleerd,
Pien
Warboel
