Christel Provaas schreef op dinsdag 24 april 2007, 9:09:


Ach Christel,
Omdat ik bij mezelf, veel wandelend, ontdekt heb HOE belangrijk het is om de voeten (en benen) helemaal te ontspannen bij het lopen. Dat je dan niet alleen soepeler en sneller loopt, maar ook veel minder gauw blessures krijgt.
Daarom dacht ik: dat moet bij paarden toch ook zo zijn?

En mijn paard (Arabier) gaat gemakkelijk over haar grenzen. Voelt geen pijn meer, of andere ongemakken, maar geeft zich helemaal. (Heel anders dan mijn Haflinger deed, die gaf altijd duidelijk aan wanneer ze ergens moeite mee had.)
Daarom probeer ik daar tegenwoordig erg op te letten: of mijn paard rustig zichzelf is, of dat ze zich door opwinding laat leiden en over haar grenzen gaat.
Want het is af en toe wel leuk om mee te gaan in haar opwinding, maar ik ben bang dat dit dan ten koste gaat van haar (kwetsbare) hoeven. Vooral wanneer ik zonder hoefschoenen rijdt (wat ik de laatste tijd zo veel mogelijk doe).
Groet,
Coralie

Nou nog steeds 2x per dag aan het dokteren met Mike. De spuitplaats op gaat ondanks alles nu beter. Wel blijft hij eerst steeds even ervoor stilstaan alsof hij wil zeggen: als je maar niet denkt dat ik het leuk vind...
Maar met GA! en helaas wel een beetje dwang aan de achterhand (zachte tik met het touw) gaat hij er nu op. En het blijft echt een KANJER, terecht met hoofdletters.

Iedereen staat versteld hoe hij alles laat begaan. Nog steeds hetzelfde ritueel: met warm water de wonden en omgeving schoonmaken van pus en wondvocht, met verdunde Betadine oplossing in een dikke spuit de wonden binnen en alles goed uitspuiten, met koud water naspoelen, droogdeppen met keukenpapier en als laatste dik de Sudocreme op het gebied om de wonden heen smeren. Tussen door wordt hij verwend met een worteltje, sneetjes brood en soms een appeltje.

Vanmorgen stond het op gegeven moment zelfs met één achterbeen op rust! Enige is dat ik hem uit de wei moet ophalen, hij komt niet naar me toe als hij me ziet verschijnen. Maar mee komen doet hij zonder morren. Kan allemaal nog wel even gaan duren, weg van de lange adem.

Onderaan 1 van de bulten zit nu een zacht bultje, ik heb het idee dat daar ook iets kan gaan doorbreken. Zou niet verkeerd zijn want dat is een mooi laag punt, draineerd beter...

e m kraak schreef op zondag 29 april 2007, 14:26:


Egon, je hoeft je toch niet te vragen wat hier falikant mis is aan de manier van houden? Gewoon pure verwaarlozing, dierenmishandeling.
Als je dit zag bij de Koniks hoelang liepen die dieren er op die manier dan nog?
Het zou geen kwartier worden toegestaan.
Dit ligt toch zoveel uit elkaar dat je het een niet meer kunt vergelijken met het ander?
Er hoort geen slecht te zijn. Alleen een goed, beter en best
Als ik iets zou willen aantonen dan ging het mij alleen om de laatste twee begrippen.
Om dit te vertalen:
Is de manier waarop de Koniks gehouden worden in alle gevallen beter dan zoals we dat hier proberen te bereiken? Is jouw antwoord ja? Voorzie ons dan van de handvaten om dit in de real life praktijk mogelijk te maken.

Bedankt voor deze tip! Ik moet het trekker zadel nog gaan uitproberen, maar ik ga ook nog wel even naar de star trekk comfort kijken, dat zadel zal wel van een betere kwaliteit zijn dan. Nogmaals heel erg bedankt, ik ga even googelen naar star trekk. Groetjes

Peter Donck schreef op zondag 29 april 2007, 8:16:


Mijn paard Mike doet ook veel met de mond, vooral als hij vaststaat (aan zo'n lang touw dat hij met de mond makkelijk bij de grond kan komen, ik hou niet van kort aangebonden paarden) en dan alleen als ik even iets anders moet doen dan (direct) met hem bezig zijn.

Dan worden er halsters en touwen van hun houders geplukt waar hij bij kan. Mijn dure leadrope kan gelukkig wel wat hebben, maar wat ik meestal doe als ik hem een grondige poetsbeurt geef die dan wel 3 kwartier kan duren als hij in de rui is, gewoon hooi voor zijn neus op de grond leggen!

Staat hij rustig te eten en ondertussen keurig stil te genieten van zijn vachtverzorging. Kun je ook gerust even weglopen omdat een stalgenoot je hulp vraagt...

Ook heel opvallend dat ik dan heel stil met hem bezig ben, en om me heen hoor ik allerlij boze uitroepen omdat andere paarden niet stil willen staan tijdens het poetsen of opzadelen. Als hij toch even een stap doet die niet gewenst is zet ik hem gewoon die stap weer terug...

Vooral dat ik hem net had wilde hij echt niet stilstaan, stond bij zijn vorige eigenaar aan een heel kort aangebonden touwtje, maar nu we al weer zo'n 2,5 jaar samen zijn weten we wat we aan elkaar hebben en is het stilstaan niet zo'n probleem meer. Dat 'mondige' zal hij wel blijven houden, als ik het even niet gewenst vind zorg ik dat hij niet bij loshangende/liggende dingen kan komen, en krijgt hij dus wat hooi. En tijdens het aan de hand lopen, als hij ook wel eens de leadrope wil pakken, moet ik zorgen dat het hem niet lukt en dus een stapje voor zijn. Anders wil hij nog wel eens gaan sjorren en dat is niet fijn met mijn arm eraan vast Laat hij de rope met rust beloon ik hem met MOOOI.

Hallo iedereen,
heel lang geleden heb ik hier een artikel gelezen wat ik helaas niet meer terug kan vinden met de zoekmachine, iemand vertelde dat de universiteit van Utrecht aanraadde om bij hoefbevangenheid ascal 600 te geven. Maar helaas weet ik niet in welke dosering. Het gaat om een pony van 175 tot 200 kilo. Van de dierenarts heb ik equipalazone powder (phenylbutazone)gehad, de pony moet daar iedere dag 2 zakjes van hebben, maar ik ben daar voor gewaarschuwd door iemand die haar shetlandpony hier aan heeft verloren. De dosering van 1 zakje zou voor een volwassen paard zijn?
Maar goed, is er dus iemand die mij de dosering van Ascal 600 zou kunnen geven????
Adviezen over de leefomstandigheden, voer ed zijn aardig aangeboden, maar niet nodig, helaas weet ik er genoeg vanaf, maar toch is het fout gegaan, het gras in onze wei is momenteel zeer gestressd.............
Alvast bedankt!!

Esther schreef op zaterdag 28 april 2007, 22:24:

Gecondoleerd met je familielid! Sterkte... Gelukkig is het met Bret beter. Zou mooi zijn als je de oorzaak kan achterhalen.

Piet schreef op zondag 29 april 2007, 15:05:


Je hebt mijn woorden denk ik verkeerd opgevat.
De koniks worden minstens zo "verwaarloosd": geen hoefonderhoud, geen stallen, geen tuttebellende verzorgmeisjes, etc. Dát bedoel ik.
Ik wil naar oorzaken kijken, niet naar gevolgen. Het hoeft geen betoog dat de Turkse slippers van verwaarlozing getuigen. Het is echter nmm pas interessant waarom die pony vanwege die zgn. verwaarlozing Turkse-slipper-hoeven krijgt; bij mijn ponies gebeurt dat nml. ook al niet en daar zijn er bij die hun hele leven nog nooit bekapt zijn! Ook onze rijhengsten Hvuiski en Dyggur stellen het prima zonder hoevengepruts. Werkelijk waar, als ik een simpel receptje wist op basis waarvan dit werkt zou ik het zeggen!


Door de bank genomen, overbevolking even buiten beschouwing gelaten (in de meeste gebieden ook absoluut niet aan de orde!), denk ik inderdaad dat ieder Nederlands paard een koniksparadijs zou wensen.
Dat dit, letterlijk opgevat, niet mogelijk is zonder dat de houderij grondig verandert snap ik ook wel aangezien niet iedereen over "natuurgebieden" beschikt. Met de handvaten ben ik druk doende zoals je weet, maar zo simpel, voor de hand liggend en rechtlijnig is het allemaal niet.
Wat de "real life praktijk" betreft maak ik me geen illusies. Als het publiek hier op PN/HN al marginaal is binnen het geheel van de paardenhouderij die in onze streken bio-industrieel is ingericht qua denken en handelen dan is er een lange weg te gaan. Ik denk wel dat het kán, getuige ook m.n. Esther's aanpak m.b.t. kruiskruid.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

hetzwartepaerd schreef op zondag 29 april 2007, 15:24:


PBZ is idd zeer risicovol, daar hebben we hier ook een pony aan verloren. Daarbij is het slechts een pijnstiller; Metacam lijkt me een betere optie.
Van Ascal moet je ook geen wonderen verwachten, want de werking is een bloedverdunnende - vergelijk aspirinegebruik bij hartpatienten. Het geeft baat wanneer er snel ingegrepen wordt bij acute bevangenheid zodat schade beperkt wordt - bij bestaande bevangenheid, dus al opgetreden weefselschaden doet Ascal niet zoveel.

Het "recept" is toch simpel: je shet mag niet op dat gras. PUNT. Voer hooi van schraalland. Zgn. "natuurlijke" bekapping, toegespits op het bevangen zijn helpt als pijnbestrijder al beter dan alle PBZ bij elkaar; eerlijk waar, ik heb al ritsen bevangen shetten bekapt die vervolgens ondanks bevangen zijn als wonderbaarlijk genezen weer heel fatsoenlijk konden lopen. En dan.... véél beweging.

Bevangenheid blijkt bij paarden in de natuur ook regelmatig voor te komen, is allerminst een levensbedreigende kwaal en gaat vanzelf weer over. Maar niet uiteraard, wanneer de levensomstandigheden die de oorzaak zijn even slecht blijven.

Ik heb hier idd eerder over geschreven, te vinden in draad:
http://www.hoefnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.hoefnatuurlijk.nl/cgi-bin/forumreader.cgi?forum=hn&_skip=5661&open=1&aantal=1&nomenu=1
(nou maar hopen dat die link werkt...).

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

e m kraak schreef op zondag 29 april 2007, 16:32:


Bah, dat wees een bericht aan... ik hoop dat je met deze link wel de draad krijgt:
http://www.hoefnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.hoefnatuurlijk.nl/cgi-bin/forumreader.cgi?open=1&forum=hn&selsub=Acetylsalicylzuur+en+laminitis&msg=5661

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey