Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 24 april 2007, 20:52:


Aan de ene kant vind ik het bere-interessant.... aan de andere kant wilde ik dat het hele probleem niet zou bestaan. Chaser was nog niet op gras geweest nee. En eigenlijk nog steeds niet. Hij heeft alleen 1 uurtje in een afgekloven landje gestaan toen Jules zijn paddock aan het eggen was en het teveel stof gaf, door deze droogte.
Normaal blijft hij gewoon staan als we aan het eggen zijn, het interesseert hem helemaal niets. Het gaat me deels wél om de graasbeperking, omdat hij ook heel gevoelig is voor hoefbevangenheid. En dát wilde ik nu dit jaar ook eens voorkomen! Door in de vorst/zonneschijn periode hem absoluut helemaal niet op gras te hebben.
Dat is dus gelukt. 's nachts zitten er ook stekertjes. Alleen overdag, zo rond de warmte uren, dan zijn ze er dus niet. Zodra de zon maar iets afneemt komen de culloides met bosjes overal vandaan... Loop maar eens gewoon door gras rond een uur of 6... hele wolken!
Vorig jaar stond hij wél gewoon op gras... dus eiwitten. En hij zat onder de bulten.
Het was voor mij moeilijk om te bepalen of dit eiwitbulten waren of insektensteken omdat het er onnoemelijk veel waren....

Nu heeft hij het nog veel erger als andere jaren, ondanks geen vers gras.
Dit zijn dus bulten, veroorzaakt door stekende insekten. Het hoeven niet alleen culloiden te zijn, die trouwens ook tot de muggen behoren.
Er vliegt zoveel rond wat kan steken!

Hooi is veel schraler als vers gras. Door het droogproces gaan er ook eiwitten verloren.

Opmerkelijk is trouwens dat bijna alle bulten recht boven de nierstreek zitten en richting de staartinplant. Dat zijn echt hele plakkaten. En kokend heet, dus een allergische reactie. Ik herken het wel omdat ik zelf zo superallergisch ben geweest voor alles wat steekt. Verder is de vacht ter plekke niet gaaf en glad. De haren zijn veel dunner gezaaid en ook langer. Ik heb vorig jaar al gezien dat de vachtstructuur anders werd.

Zodra ik de paddock inkom met de kruiwagen, schep en harkje komt hij alweer bijna opdringerig naar me toe. Gaat heel duidelijk naast me staan. Zo van: wanneer ben ik aan de beurt?? En dan maar met het (kunststof) harkje flink over z'n lijf rossen... Vooral de jeukende plekken. Hij staat echt in een S-bocht, zo lekker schijnt dat te zijn...
Niets ergers als jeuk!

Wat ook opvallend is: hij gaat doorkrijgen dat in de tent een stuk aangenamer is.
Vanavond heb ik zijn Boett-deken opgedaan. Hij zag me aan komen lopen met de deken, kwam op me af en stak alvast zijn hele hoofd erin. De stakker.

Groetjes,

Wil.

Hennie van Oosten schreef op dinsdag 24 april 2007, 20:58:


Deken aanschaffen! Zoals Esther ook al schreef. Je bent nooit te laat. Je kunt namelijk nog veel erger leed voorkomen.
Ik heb zelfs 2 dekens.

Ja... ellende.

Esther schreef op dinsdag 24 april 2007, 21:54:


Inderdaad, zeker dik de moeite waard!
Kan me heel goed voorstellen dat je daar dagen zoet kunt zijn, genieten pur sang.
Egon, geweldige, echt schitterende foto's!

Wil.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 24 april 2007, 23:27:


Voila
Toch zijn er hele "boeken" geschreven over de vraag -maar dat is dan een andere dan die met een voorkeursvoeding belonen- of je elke bridge moet belonen.
De een zegt nee, want dan zal je paard afgestompt worden en niet zo gretig meer zijn om mee te werken, de andere zegt ja, want anders frustreer je je paard en je hebt een afspraak, de bridge betekent "wat je nu doet doe je goed en daar krijg je een beloning voor"
Er zijn trainers die weten een paard zo te frustreren dat hij zegt "ok!, nu zal ik het nog een keer proberen en als ik dan geen beloning krijg dan barst je maar"!.
Die poging is dan altijd de beste en daarop volgt de beloning.

Ik weet niet wat beter werkt, ik zie wel dat het frustreert als er geen beloning volgt. Het is ook niet zo dat ik elke goede beweging blijf belonen, ik beloon elke keer als ik Yes gezegd heb. Bij een nieuwe oefening kan dat enorm vaak zijn, soms wel bijna doorlopend voor elk pietepeuterig stapje, alleen al voor een spierbeweging of verplaatsing van gewicht, bij een bekende oefening is dat 1 keer aan het eind van die hele oefening. Maar bij mij is er geen bridge zonder beloning.

Nou ik denk dat je goed voor ogen hebt wat je wilt. Een voorbeeld voor menig veulenbezitter!!!
Het is heel belangrijk hoe jij je wilt voorbereiden en dat je dat al doet is geweldig. Hoeveel mensen kopen er niet een veulen zonder te weten waar ze aan beginnen?
Met die instelling kom je er volgens mij vast wel. Mijn veulen heb ik gekocht toen zij 7 maanden oud was. Ik had haar liveer iets oudergehad maar dat ging niet. Ik vind het belangrijk dat ze de tijd krijgt om bij de moeder weg tegaan en met 1 jaar lijkt mij dat een prima periode.
Maar goed, nu ik haar eenmal had ben ik ook meteen gebonnen met vertrouwen winnen.
Dat is je eerste en allerbelangrijkste stap.
Wil je meer weten stuur me maar een mail.
cor.corten@belgacom.net.
Ik wens je heel veel succes. En geloof me, het is geweldig je veulen zelf op te voeden!
Corinne

aisy van Ginneken schreef op dinsdag 24 april 2007, 23:07: