Omdat de beloning voor het op zoek gaan naar de bridge is.
Hoe liever het paard de beloning heeft, hoe meer hij zal proberen die bridge te laten horen. Als hij keus heeft zal hij gaan voor de bridge waarvan hij weet dat die de lekkerste beloning geeft.
Dat heb je zelf bewezen, met je zwart wit werken!
Wauw , ik wou dat ik kon zeggen dat ik nooit denk: shit, te vroeg of te laat, of ik had helemaal niet moeten bridgen.

Daar wil ik niet heen, daar was ik al de hele tijd
Alleen je hoeft dan de hoeveelheid niet te vergroten, het verschil in beloning alleen al, zou je kunnen zien als jackpot.

Je paard opzetten vooor succes, is een gevleugelde uitdrukking.
Het is in dit geval een geweldig idee om met beloningen te werken die je paard meer en minder waardeert.
Je paard weet zeker dat elk antwoord goed is, hij maakt zelf uit dat het ene beter is dan het andere.
In dit geval van discriminatieoefeningetjes dient de ene bridge voor het targetten en een getekend voorwerp aanraken maar vogelt ze zelf uit wat het juiste voorwerp is omdat ze de daarbij behorende beloning meer zal waarderen.


Da's jouw karakter
Dat ging niet op voor je zwart wit oefeningen, ze lust ze allebei, maar wil toch lever de ene. Ze hoeft er niet meer voor te doen, alleen de goeie aanwijzen. Dus waarom zou ze niet.


Probeer het maar eens. Je zal zien dat ze, bij 2 of meer onderwerpen aanraken waarbij een het goede is en vooral als je die af en toe van plaats verandert, ze met haar neus heen en weer zal gaan van het ene object naar het andere, net zolang tot jij bridged. Dan denkt ze Hebbes! Want bij het ene object bridge je niet, dus gaat ze naar het andere. Ze traint jou
Daar zit het grote verschil.
Zoals ik het beschrijf, bridge je bij elke aanraking, maar de waarde van de beloning verschilt. Dus zal ze zoeken naar de bridge waar de grootste waarde aan vast zit, de biks dus. Toevallig is dat altijd het goede antwoord. Precies wat jij wilt.


? nee, ze zal gewoon gaan voor het kaartje waarvan ze weet dat er de lekkerste beloning achter zit

Eva Saegerman schreef op dinsdag 24 april 2007, 17:35:


Ik heb Inge al tig keer gemaild dat ik niet kan inloggen op dat forum.......

Hennie van Oosten:


Oooww..... Wáddengebied.... ik ben jaloers!!!!
Groetjes van een Vlielandfan die nu al elke dag naar haar vakantie verlangt....

helena schreef op dinsdag 24 april 2007, 13:41:


Hoi Helana,
Ik had net een stuk geschreven over Fan, lees even bij "te voorzichtig".
Bij Fan leek dit ook het geval te zijn, maar nu na bijna 5 maanden kwam dat extra stuk ineens los te hangen van de zool en kom het nu tot een normale lengte steunsel.
Dus nog even geduld hebben en regelmatig op harde ondergrond lopen met dat paard.

Nils en Olly, geduld is een schone zaak

van lennep schreef op dinsdag 24 april 2007, 8:16:


Ja zuur is ook mogelijk, Ik zit hier op zandgrond dus bij ons zie je zeker geen boterbloem, maar mijn grond is ook erg zuur en moet ook ieder jaar een flinke lading kalk strooien (10 kg per are)


Nils en Olly

Hallo,

Ik vroeg mijzelf af wat de beste verzorging is m.b.t. een veulen buiten het feit dat deze 24/7 in de wei staat hoelang mag je er dan mee gaan wandelen en wanneer mag je lichtelijk met grondwerk gaan beginnen??
Misschien heeft iemand hierover tips voor mij??
(Ik heb zelf geen paard/veulen maar ben heel erg geïntresseerd en als ik genoeg geld heb zou ik graag een veulen willen kopen tot die tijd wil ik me theoretisch verdiepen in het verzorgen van paarden en hoe een paard "paard" kan zijn).

Alvast bedankt voor jullie moeite

Vriendelijke groet; Daisy van Ginneken

Hoi, ik heb wat vragen over de sidepull...

Waarom ik een sidepull heb aangeschaft: Ik rijdt niet zo vaak (één keer in de week), als ik rijd dan is dat buiten op wandeling met het touwhalster, of thuis in de bak zonder hoofdstel of met touwhalster ook. Met touwhalster probeer ik wel eens wat meer dressuurderig te rijden, dwz. met contact op beide teugels, ook zijgangen. Lolita en ik hebben vroeger allebei gedressuurd, apart en samen, en soms komt dat nog eens boven... Nu gaan een paar dingen met touwhalster minder goed. Het verschil in stelling en buiging bij wijken, schouderbinnenwaarts en travers kon ik minder goed duidelijk maken dan met een bit. Minidingetjes maar wel onder andere een reden waarom ik vijf à tien keer per jaar wel eens de moeite deed om het bit van onder het stof te halen. Nog iets wat met touwhalster niet ideaal gaat is 'mennen', lange teugels aan het halster en ik achter Lolita. Met touwhalster kan ik vaak niet volstaan met discrete bewegingen zonder mijn plaats achter haar te verlaten. Hiervoor heb ik nog geen bit willen gebruiken omdat dit (denk ik) snel te zwaar inwerkt als ik niet op haar rug zit maar achter haar meeloop. Toch zoek ik hiervoor nog een oplossing.

Maar. Gezien de vele 'antibit' berichten hier gaat een mens al wel eens nadenken en dus wou ik toch proberen helemaal bitloos te gaan. Een Dr. Cook kon ik lenen en heb ik uitgeprobeerd. Dat is die met de kruiselingse banden onder de kaak die in de teugels doorlopen. De neusriem heb ik niet dichtgedaan. Hij was daarvoor net wat krap, ik ben niet voor strakke neusriemen en voor de werking leek het mij (kan fout zijn) geen wezenlijk verschil. Lolita vond het niet geweldig. Ze deed al vaak haar mond open en begreep mij duidelijk slechter dan met touwhalster. Ook lateral flexion ging duidelijk minder goed trouwens. Exit Dr. Cook.
In de ruitershop gezocht naar zo'n ouder model (duitse?) lage neusriem omdat die ringetjes heeft opzij, maar niet gevonden, die is kennenlijk helemaal uit de mode.

Omdat Eddy zo lovend was over de capaciteiten van de sidepull (juist ook voor travers ed.) heb ik die besteld. Zwart gladleren uitvoering, geen touw of vlechtwerk. Ik heb er twee keer mee gereden nu en eerlijk, als ik geblinddoekt zou geweest zijn (of verrast zoals de kennis van Nils!) zou ik het verschil met het bit niet hebben geweten. Misschien in positieve zin, dat ze er makkelijker aanleuning op durft nemen. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik te lui was geweest om helemaal op te zadelen dus ik zat op de barebackpad waardoor mijn zithulpen ook duidelijker doorkwamen natuurlijk. Volledige test met zadel volgt nog. Mennen ben ik ook benieuwd naar.

Nu mijn vragen. Waarom is dat ding zo ingewikkeld met al die ringen aan? Nu ik hem in het echt zie lijkt mij inderdaad gewoon een neusriem met teugels aan weerskanten net dezelfde werking te hebben toch? Terwijl die sidepull heeft een extra riempje van bakstuk naar neusriem, met weer een ringetje, en dan nog een ringetje... Waar dient dat voor? Het ziet er vanop afstand wel meer een 'echt' hoofdstel uit, altijd handig natuurlijk voor als ik nog eens op de manege kom en niet wil opvallen. Nu snap ik ook dat sommigen hier (Nils en anderen) gewoon aanraden de teugels aan de neusriem vast te maken, dat werkt denk ik net hetzelfde.

Tweede vraag. Ik ben niet zo voor neusriemen (had er dus ook geen in huis) en belemmer niet graag de mogelijkheid tot mondopening van mijn paard. Graag zie ik of ze haar mond opendoet om mij te vertellen als ik ergens stress veroorzaak, ook moet ze haar beloning vlot kunnen wegkauwen uiteraard. En de sidepull zit om de neus heen! Nu heb ik die maar op het allergrootst gezet, dus ik kon nog net met mijn vuist tussen riem en neus (net zoals tussen de singel en de buik ) Hoe doen jullie dat en wat denk je erover?

Groetjes,
Nathalie

Nils Vellinga schreef op dinsdag 24 april 2007, 22:11:


Patience is waiting without worrying.

Daisy van Ginneken schreef op dinsdag 24 april 2007, 22:27:


Een veulen kun je het beste lekker met rust laten. Inprenten kan je doen, en leren een voet geven en een halstertje om. Maar voor de rest hoort een veulen in de groep opvoeders thuis.
Je kunt veel beter doorsparen het duurt wel een jaar of vijf voor je echt kunt gaan rijden enz. Met name omdat een veulen moet leren paard te zijn.
Mocht je echt een veulen willen kopen besef je goed dat een veulen wordt opgevoed door ervaren paarden in een groep. Als mens kun je af en toe eens een minuutje of wat er iets mee doen en daar houdt het mee op. Het gaat te vaak fout bij veulens en jonge paarden die niet socialiseren.

Es

Piet schreef op dinsdag 24 april 2007, 21:58:

Dus het is dan wel de beloning die traint!?

Zeg ik dat Piet?
Dat ik dat nooit denk? Neen hoor, kan niet he. Maar bij deze oefening is het nu toevallig wel makkelijk te bridgen.

Dat ga ik, net zoals Nathalie influisterde, morgen eens uittesten, maar dan met andere kleuren he Geel en blauw bijvoorbeeld. Geel is één brikje, blauw een paar briks. Zien of ze onderscheid maakt.

Daar kan ik je volgen, maar er is toch een maar.
het verschil tussen wortels en briks is niet zo heel erg groot he
Af en toe kiest ze toch eens een paar worteltjes en dan weer de biks, ik zei het al, ongeveer 3/15.
Hoe kan jij dan weten wanneer de wortels weer even meer gegeerd worden dan de briks en hoelang?
Stel dat ze net weer heel veel trek krijgt in een paar stukjes wortel, ze verkeerd antwoord en jij nog steeds wortels geeft?

Kan je je paard alleen opzetten voor succes door elke poging te belonen?

Ik ook! Ik luste ook de rijstpap en de pannenkoeken, maar wil toch liever de pannenkoeken.

Omdat worteltjes ook wel lekker zijn misschien?
Dan begrijp je me niet goed.
IAls ik drie tekeningen van voorwerpen voorleg krijgt ze geen drie kansen om de goede te targetten, maar slechts één. Ze zal dus eerst moeten kijken en dan targetten. Fout antwoord? Jammer, opnieuw, en misschien wel een andere tekening en voorwerp.
BTW: ben jij er zo zeker van dat het voor een paard mogelijk is om een voorwerp van een foto te matchen met het echte voorwerp?
Ik denk dat ik queenie eerst moet leren: dit plaatje hoort bij dit voorwerp.
En dat bij alle drie de voorwerpen, vooraleer deze te mixen en van haar te verlangen dat ze de juiste er uit haalt.

ja exact de bedoeling!
zij mag kiezen welke beloning ze ontvangt
de ene keer kan dat biks zijn, maar na 15 keer wilt ze 3 keer wortels
En die keuze bied je haar niet door alles te belonen met wortels, en alleen het goede met biks, want zoals ik al zei:
na 15 keer wilt ze eigenlijk wortels en geen biks meer, dus dan gebeurt ofwel:
1) ze geeft goede antwoord en krijgt beloning die op dat moment voor haar minderwaardig is
2 ) ze geeft opzettelijk fout antwoord omdat jij dat wortels geeft en ze op dat moment de wortels prefereert

Esther schreef op dinsdag 24 april 2007, 21:54:


Echt wel!

Genoten.

Esther schreef op dinsdag 24 april 2007, 22:34:


Ik zou dus het beste als ik een paardje wil aanschaffen een ouder paard moeten nemen vanaf welke leeftijd zou ik dit dan het beste kunnen doen dat ik er wel een goede vertrouwens band van begin af aan mee kan opbouwen??

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 24 april 2007, 21:44:


hetgeen er in gaat, hooi, dat lukt al!!!
Ik doe gewoon de staldeur dicht, niet op slot (is cijferslot en queenie heeft geen duim om er aan te draaien) en na enkele minuten staat de deur open, en liggen er drie balen hooi op de wei!

Echt gebeurd verhaal

Maar tgeen dat er uitkomt.... pfff
Misshcien een drukmachine maken, als er meer dan 3 kg toenemende druk op komt, een snoepje rolt uit de machine.
ben al aan het denken hoe ik mijn machine zal noemen

Het machine dat gewicht in de schaal legt,
een poepnest

Mijn man lacht me uit nu... hij stelt er zich iets anders bij voor...
niets met paarden te maken zegt hij ...

Ik zeg hem dat soms ook: dat als beer gelukkig is en ik kijk naar hem, ik soms aan mijn man denk.
Dan lacht hij weer, maar ik denk dat hij niet weet dat beer dan begint te piesen

Daisy van Ginneken schreef op dinsdag 24 april 2007, 22:27:


Als ik een veulen had "werkte" ik er elke dag mee, vanaf dag een.
Als het de rest van de dag lekker in de wei kan lopen met mams en andere paarden zie ik daar geen probleem in.
Natuurlijk moet het allemaal op een manier die het veulen zonder stress aankan en uiterst vriendelijk.
Ik heb het altijd vreemd gevonden dat een veulen - jong paard- , eerst tijden afgezonderd van mensen in een kudde met leeftijdsgenoten wordt gezet en dan ineens van alles moet leren.
We doen dat met geen ander huisdier.
Als je een jonge poes zo afgezonderd houdt is ie nooit meer aan te vatten, omdat ie dan hartstikke wild is. Bij een hond heb de belangrijkste inprentingstijd gemist en zal het nooit een lieve sociale hond worden.
Maar van een paard vinden we het nuttig dat ie eerst "een paar jaar paard" kan zijn.....
Misschien dat dit idee voortkomt uit de manier waarop we paarden behandelden, omdat ze later nooit meer de kans kregen om echt paard te zijn?

Piet