Nathalie Lagasse schreef op donderdag 5 april 2007, 13:10:


**************************

Haha, ik krijg dus echt nul komma niks door
(maar wist eigenlijk ook al dat ik "het" niet heb)

Zo op het eerste gezicht - uit de foto's - zou ik zeggen dat het een pienter nieuwsgierig paardje is dat graag bij jou in de buurt is
Leuk paard hoor!

Groetjes, Frouk

Sieta schreef op donderdag 5 april 2007, 12:42:


Ja, da's waar. Ik pretendeer ook niet dat ik kan fotolezen zoals een Monique dat kennelijk wél kan. Ik ben gewoon nieuwsgierig wat mensen uit een foto halen..
Als het om Eddy's paarden gaat, zou het paard er ook alleen op moeten staan, niet met ruiter.

Eddy geeft niet duidelijk aan of het om hemzelf of die 2 paarden gaat....
Maar goed, het is gewoon wel grappig om te doen toch?

Wil.

Monique Meijer schreef op donderdag 5 april 2007, 12:43:


50 mark???? Jeempje!!! Haha... wat een giller zeg! Eh nee, ik zou er geen problemen mee hebben om het voor anderen te doen. Zo ik deze gave al zou hebben.
Alleen, als je het gratis doet, wordt je wel overspoeld met e-mail denk ik....

Wil.

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 5 april 2007, 12:57:


Nee, denk dat Frans gelijk heeft. Zo denkt een paard niet. Hoogstens, bij een merrie die al vaker veulens heeft gehad, zou je beelden van een foetus in de baarmoeder kunnen bedenken en die aan het dier doorseinen.... Ik denk wel dat een ervaren merrie weet wat er aan de hand is....

Frans Veldman schreef op woensdag 4 april 2007, 22:46:


Potverdrie, zonde dat ik hier nooit meer post. Maar af en toe spiek ik nog wel eens zoals nu en kom ik erachter dat ik weer een schitterend onderwerp ben misgelopen. Ook weer zoals nu.
Het mooie is dat er voor vormen van wat we zo mooi een zesde zintuig noemen hele gewone wetenschappelijke verklaringen zijn te vinden. Maar ja, zodra ze uit het mistige, wazige wereldje van de waarzeggerij worden getrokken zijn ze ineens niet meer interesant.

Groetjes,
Sandra

Moniek schreef op donderdag 5 april 2007, 12:57:


OK. Da's duidelijk. Het is dus de eerste paar seconden dat je naar een foto kijkt. Het beeld wordt beinvloed door de ruiter, da's jammer.
Mijn gevoel bij de foto's: (eh, Eddy, dit is absoluut niet als hatelijk of afkraken bedoeld!)

Ik zou het witte paard niet willen hebben. Waarom niet? Mijn gevoel zegt dit: hij lijkt me geen gemakkelijk karakter hebben, letterlijk een stijfkop. Z'n ogen staan te 'wijd' te verschrikt, of te opgewonden, z'n neusgaten té wijd. Ik noem dat opgefokte neusgaten.
Natuurlijk kijkt ie naar de persoon die de foto aan het maken is.
Dit lijkt mij een paard wat niet makkelijk is en lekker kan exploderen. Niet voorzichtig met zichzelf dus ook niet met een ruiter.

De bonte is nog moeilijker beoordelen, ik kan geen oogoplag zien.
Ik voel weinig bij de bonte behalve dat ik het idee krijg dat het niet zo'n sterk/krachtig paard is. Ook een sensibel paard...

Wil.

Wil schreef op donderdag 5 april 2007, 15:32:


Het gaat om mezelf