Nathalie Lagasse schreef op donderdag 5 april 2007, 10:16:
> Dat laatste is hier precies zo... Ik 'geloof' dan weer niet in
> homeopathie, hoewel, als mijn patienten er naar vragen ik
> altijd zeg dat ik er zelf niets van ken en dat ze gerust mogen
>
>
> Groetjes,
> Nathalie
Precies! Wat vat je het mooi samen!
Ik persoonlijk als individu geloof iets als ik zie dat het waar is of dat het werkt. Bewijs dus. Ziet een ander het niet of heeft hij niet ervaren dat het werkt, dan gelooft hij het niet. Of wel, dat kan ook.
Zo geloof ik bv niet dat nb beter zou zijn dan traditioneel bekappen, wat dat ook mag zijn. Ik geloof dat het allebei goed is, omdat ik nog nooit in mijn omgeving heb ervaren dat het een tot een beter resultaat leidt dan het ander.
Ik geloof niet dat hooi met een liksteen voor elk paard de ultieme voermethode is, omdat ik dat heb ervaren. Dat het als waarheid wordt gebracht, doet mij er daarom niet in geloven.
Ik geloof dat sommige mensen toegang hebben tot een centrale 'databank' waarin alle mentale informatie van zielen is opgeslagen, omdat ik dat heb ervaren. Dat een ander dat niet gelooft, is logisch zolang hij zelf geen bewijs heeft ondervonden.
Bewijs is subjectief. Als iemand die van mijn paarden slechts de foto, de naam en het geslacht weet, situaties schetst waar ik zelf bij was, dan vind ik dat bewijs. Ik weet dat Buck in de Pyreneeën gevangen is, zij weet dat niet, dus vind ik het een bewijs als zij spreekt over bergen, rotsen in zee, geen mensen in je jeugd en afgevoerd worden in een vrachtwagen.
Zij spreekt over stijve schouders, dat klopt voor Buck, maar niet voor een willekeurig ander paard zoals Cadiz.
Zij spreekt over kieren in Bucks hoeven waar aanslag in gaat zitten, na een natte periode en dat het lopen dan pijn doet. Buck heeft vorig jaar hoefzweren gehad. Niet het andere paard.
Ze vertelt dat Buck Cadiz niet begrijpt, hij spreekt haast een andere taal. Ook dat klopt, ik heb er vaak genoeg over bericht op dit forum. Cadiz kan geen paardendingen zoals schoftje knagen en neuzen, hij is asociaal, een verknipte spanjaard en reageert onlogisch.
Ze beschrijft dat Cadiz altijd voorop wil rennen en dat Buck dat niet snapt. Klopt, het is nooit andersom.
Ze schetst een avondsituatie waarin ik huilend op de grond zit bij Buck in de stal, met vanuit hem een gevoel: het komt wel goed. Ik heb één avond bij Buck op de grond zitten huilen, nooit bij Cadiz. Zijn langdurige kreupelheid -daar ging het om- kwam idd goed.
Ze beschrijft angstaanjagende dingen uit Cadiz zijn verleden, die ik niet kan checken, geen bewijs dus.
De lijst is veel langer en dat is voor mij voldoende bewijs om te geloven dat deze mevrouw de kunst beheerst van een kijkje nemen in de databank. Anderen ken ik niet, geen mening over dus.
Een ander hoeft mij -of haar- niet te geloven. Ik mag geloven dat ik Napoleon ben.
Warboel
