marjolijn schreef op woensdag 21 maart 2007, 15:45:


Ja.

Die zijn er hier en in ander landen net zo goed, dus dát bedoel ik niet.

Nederland is een erg KLEIN land met een relatief ENORM aantal ruiters.
Die ruiters zijn niet anders dan die in de rest van de westerse wereld en rijdende consumenten.
Het modale paard staat in te weinig ruimte op een slechte ondergrond en de modale ruiter gaat niet wekelijks staan vijlen en wil wél rijden.
Ik geloof dat dit, door de kleinte van NL en de menselijke eigenschappen van hun ruiters, niet zal veranderen en de nog steeds toenemende groei maakt de mogelijkheden kleiner en het niveau lager.
Lees het op een ander topic genoemd 'Het Dressuurpaard' en je wordt niet vrolijker.

Het is erg positief dat Egon en Piet in het goede van de mens geloven doch noch de huidige situatie noch de mogelijkheden duiden op het in de nabije toekomst massaal paardgericht houden van paarden.
Ik zie in mijn eigen omgeving dat ruiters niet bereid zijn in een overgangsperiode te investeren noch in zelfonderhoud. De engelsen niet, de spanjaarden niet.
Uiteraard is voorlichting over en streven naar paargerichthouden perfect.
Uiteraard hóóp ik dat alle stalpaarden een leven krijgen in een HIT-stal-model met uitloop op grasbeton-tegels. Ze daar intensief hoefonderhoud krijgen en hun ruiter hen niet zal overbelasten. Ze dan inderdaad op onbeslagen hoeven kunnen leven.
Noem het pessimistisch maar voor míj is het alleen een kwestie van gezond verstand je niet af te wenden van wat nu modaal is en volgens mij helaas zal blijven.

Wat ik, Egon of Piet vinden maakt verder voor de hoofdstroom niets uit en over 20 jaar, als mijn eigen paarden hopelijk nog vrolijk blootsvoets over de keien rennen, weten we meer.

HC

jose schreef op woensdag 21 maart 2007, 16:15:


Niet allemaal. In het begrazersbeheer worden dieren waarbij het teveel aan de hoeven mankeert uit de populatie genomen, net als (naar zeggen van beheerders tenminste, ik zie nog wel eens anders in het veld) miskleurtjes e.d.

Het is ook nog maar de vraag of het helemaal aan huisdierwording ligt. Juist paarden zijn een soort categorie-op-de-wip... worden anders bekeken dan "vee" maar ook anders dan "huisdier" (veralgemeniseerd he, laat nu niet iedereen zich meteen op de persoonlijke lange tenen getrapt voelen!).
Feit is dat aan een van oudsher belangrijk geachte stelling "no foot no horse" door de meeste moderne stamboekhuishoudingen al 10-tallen jaren totaal verzaakt wordt, en dat heeft niets met betutteling en emotionele waarden van huisdieren te maken.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Wil schreef op woensdag 21 maart 2007, 16:00:


Wat heb ik toch een geluk gehad toen ik dertig jaar geleden leerde rijden op mijn 'houtje-touwtje-manege'. Ja, het was een manege, er was 1 buitenbak, die het grootste deel van het jaar onder water stond (beetje veel leem in de bodem en geen geld voor een 'all wheather-bak'). Dus na een paar beginnerslessen was het kiezen: of naar een 'echte' manege met een binnenbak of naar buiten. Eerst misschien nog op een redelijk afgebakend pad heen en weer hobbelen, maar al gauw met een paar ervaren ruiters/begeleiders (in mijn geval mijn twee oudere zussen) het bos in! Zo heb ik leren rijden. En ik weet dan ook verdomd weinig van dressuur (op wat basic oefeningen na), maar ik rijd al wel dertig jaar met veel plezier en weinig schade. On the road-training - mooie nieuwe term, maar zo heb ik het al lang geleden geleerd!

Liesbet.