Het spooronderwerp is als uitgebreid aan bod geweest en als ónderwerp ontspoord.
Inderdaad is een scherp getand rad een perfecte scherprechter. Als het been er niet echt goed gebruik van maakt is dat zichbaar = ruiter de baan uit, gaat niet langs AF, ontvangt niets.
De stompe sporen die men 'vriendelijk' vindt kunnen grof gebruikt worden en de soms forse onderhuidse schade blijft onzichtbaar. Dát is bruut en bruut gebruik wordt hiermee in feite beloond.
In de ontspoorde meningsschreeuwing over sporen en zweep is naar voren gebracht dat dergelijke hulpmiddelen net als een vinger of een stuk draad neutraal zijn en pas door associatie met een ervaring een betekenis krijgen. Die ervaring kan negatief maar ook pósitief zijn.
Een spoor met een groot rad kan door het grote draaimoment licht rollend gebruikt worden en een rad met scherpe tanden levert bewijs voor de kwaliteit van het gebruik. Áls iemand het nodig vindt om met sporen te rijden, dán met een scherprechter graag en naar huis bij het mínste schrammetje. Twee keer naar huis is nóg twee wedstrijden overdenktijd. Of zo.
Dan nu even een kiekje van gisterenmorgen. Nergens om (en is verre van perfect want een ongeposeerd moment op een 'derde dag'), alleen omdat het een vrolijk plaatje van een maartse dag is. De inverse van de omslagfoto van het boek van dit topic.
http://www.mijnalbum.nl/Foto=PUSM8A6AEn weer thuis is zelfs door een vergrootglas is niet te zijn dat hij net onder het zadel vandaan komt.
http://www.mijnalbum.nl/Foto=6IOJIFNJMijn DX11 (dee-ik-zelf) water'pistool'houders voldoen ideaal trouwens.
http://www.mijnalbum.nl/Foto=4XIE7PJ3Dit letterlijk en figuurlijk ongedwongen lol met een knol, samen rijden met Een Vrije Geest, simpel en puur, nergens anders om dan om het rijden zelf is diametraal verschillend met 'Het Dressuuurpaard'.
HC