Sorry, ik moest knippen in je verhaal anders heb ik geen ruimte om je antwoord te geven.
> Oke, nu het volgende deel van het verhaal. Ik zat hier zo eens
> een beetje te lezen, en toen kwam ik wat foto's tegen van
> hoeven van wilde paarden. Nu ben ik toevallig heel nieuwsgierig
> Zoals ik al zei vooraf, dit is een forum, ik post hier puur uit mijn nieuwsgierigheid(ookal vooraf aangegeven geloof ik), maar ik interesseer mij ook in de gedachtengang van mensen die voor een ander soort beslag gaan. Ik ben natuurlijk erg standplaatsgebonden, maar jullie ook(wat ik zo lees hier), dus ik ben benieuwd of jullie mij kunnen uitleggen, wat er nu zo mis is aan 'de traditionele manier van beslaan' en waarom de natuurlijke manier beter is.
> En hiermee sluit ik mijn bericht af, ik hoop op een beetje volwassen reacties, op een normale discussie, die een beetje binnen de perken blijft, en op een goede uitleg van jullie kant(en dan geen verwijzing, want ik heb dit hele forum en dergelijke al doorgelezen, maar jullie persoonlijke mening)
>
> groetjes TMDH
Mensen die hier volwassen serieuze vragen stellen , krijgen serieuze antwoorden, misschien was je dat als je dit hele forum gelezen hebt ook al opgevallen.
Het is overbodig om een interessant verhaal zo verdedigend te beeindigen.
Beste TMDH, jammer dat je niet gewoon je eigen naam gebruikt, ik ga een antwoord geven, toevallig ben ik nog redelijk wakker
Er is in het begrip wat we hebben over hoeven eigenlijk niks nieuws onder de zon.
We kennen bekappen wat men nu "traditioneel" noemt en we kennen, om het maar even allemaal op een hoop te gooien "Natuurlijk Bekappen"
Traditioneel bekappen in de huidige vorm is een dikke 50 jaar oud.
Helaas kan ik niet quoten omdat ik het boek, geschreven door de professor van de Universiteit te Utrecht, (diergeneeskunde) heb uitgeleend en niet alles uit mijn hoofd ken.
Ik heb het op "hoefnatuurlijk" waar jouw mail eigenlijk geplaatst had moeten worden allemaal met de exacte namen en data al eerder geschreven. Als je er op staat kan ik later nog wel eens wat preciezer worden. Maar het gaat nu even om de strekking.
Dit studieboek voor hoefsmeden is geschreven in 1952. In een van zijn eerste hoofdstukken stelt de professor dat hoefijzers een kwaad zijn onder paardenvoeten en dat zij veel beter blootsvoets kunnen gaan. Hij zegt er echter bij, dat het soms een noodzakelijk kwaad is, omdat de hoeven bij het gaan over verharde wegen te veel zullen slijten bij het trekken van zware lasten. (!)
Ik zou zeggen, had ze dan hoefschoenen aangetrokken maar die waren er toen helaas nog niet, in de vorm waarin we ze nu kennen.
Hij waarschuwde voor de trend om de stralen niet meer dragend te maken, de zool hol te snijden en de steunsels mee te laten dragen.
In verband met de juiste belasting en doorbloeding van de voet.
In die tijd moet dus wat nu genoemd wordt " het traditioneel bekappen" geboren zijn.
Het TB houdt weinig of geen rekening met het innerlijk van een voet, maar is een manier van bekappen "alsof er morgen weer een ijzer onder geslagen moet kunnen worden" .Vandaar ook de meedragende steunsels. De gewoonte om de zool hol te snijden is ontstaan om toch nog enigszins het mechanisme te laten werken. en zo de doorbloeding wat te stimuleren.
Wegsnijden van de straal is een totaal voorbij gaan aan de functie nl. die van groeiregulator en schokdemper.
De eerste die vond dat ze terug moest naar de roots was Dr. Hilltrud Strasser, een Duitse Dierenarts. Zij heeft haar methode in de tachtiger jaren van de vorige eeuw wereldkundig gemaakt en vele ter dood veroordeelde paarden nieuw leven gegeven.
Daarna zijn er onderzoekers (voormalig smeden) geweest die gekeken hebben naar de vorm, functie,gezondheid, beweeglijkheid, stabiliteit, mogelijkheid tot doorbloeding, schokabsorbtie van een paardenvoet, en zij kwamen uit bij de wilde hoef (de hoef van Jackson) als voorbeeld hiervan. het is dus niet vreemd dat wij zeggen: " als die voet het inderdaad mogelijk maakt dat mijn paard tot op hoge leeftijd gezonde voeten houdt en we zien dat hij door training daarmee over alle ondergronden kan lopen, dan is dat het beste voorbeeld wat we na kunnen streven". Het grappige is nu dat de hoef van Jackson eigenlijk , misschien op het maken van de mustangrol na, de hoef is die de professor in 1952 al in zijn studieboek voor hoefsmeden aanbeval.
Natuurlijk Bekappen is dus eigenlijk een herontdekking van het goed bekappen van voor de simplificering van het vak en de zucht om " grote stappen gauw thuis" te nemen.
Gelukkig gaan steeds meer veeartsen en smeden inzien dat beslag toch niet zo perfect is als je denkt. Er zijn er al heel wat bij mij op cursus geweest. Er is een tijd geweest dat de veearts bijna automatisch de smid op liet draven om zaken voor hem "op te lossen" (nog veel te veel natuurlijk) En er wordt nog steeds bedroevend weinig studietijd besteed aan paardenvoeten, bijna niet anders dan hoe ziekten of afwijkingen die door het onderslaan van ijzers ontstaan, door het onderslaan van een ander ijzer kunnen worden "opgelost"
Vraag het eens aan je veearts.
Natuurlijk Bekappen is het nabootsen van de slijtage die een paard zou hebben als hij dagelijks over harde , onregelmatige ondergrond zou lopen. Dit om zoveel mogelijk dezelfde kwaliteiten in de paarden voet te krijgen als die Jackson en Ramey en anderen in navolging van Strasser ontdekten en geloof me, ik kan het je in een dag aanleren.
Piet
Warboel
