Spirithorses schreef op zaterdag 17 maart 2007, 10:28:


Hopelijk heeft ze er toch geniet van.

Ik ben er over aan het denken, Tempête dit jaar ook een hoofdkap aan te doen. Want ze heeft nu al twee jaar op rij, ook haar hoofd helemaal opengehaald: oren, maantop en rond haar ogen
Maar ik vind zo'n kap echt een eng ding. Wat als hij verschuift? Dan staat ze blind op de wei.
Ik was daarom van plan om zelf een soort 'hoedje' te maken zodat het niet over haar ogen kan schuiven. Maar ik kom er niet echt uit hoe ik dat moet aanpakken. Iemand ideeën?

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op zaterdag 17 maart 2007, 10:28:


Dus bij jou ook de muggen?!
Maike gaat hier , uit zichzelf tegen 16.30 op stal staan , als het een beetje windstil is.
Ik had ze laatst een keertje opgesloten in de bak , en ik zag Maike zijn rondjes alweer lopen. Die loopt hij alleen als hij belaagd word door muggen , en culoiden.
En hij schuurt een beetje zijn manenkam sinds een week of drie...

Maike heeft geen dikke harde manenkam meer , maar is wel veel te dik.
Namkje is ook veel te dik .Erg dikke manenkam...
Tja ze eten hier met de zwakste schakel mee , en das Tekla. Die is aardig mager , en mag niet minder hooi krijgen.
Ik kan nu al zien dat de muggen Namkje erg lekker vinden. Ze zitten er met bosjes op , maar Tekla laten ze met rust...
Ik hoop dat dit goed komt.
Tekla komt straks op de wei , dan kan ik voorlopig even zorgen dat Maike en Namkje wat minder hooi krijgen.
Maike komt sowieso niet op het gras , en Namkje pas als ze wat is afgevallen.

Gr Esther

Ans Jondral schreef :


Ah ! Krachtvoer. Oakley kwam ook van dezelfde plek als waar Tempete nu staat en zij had ook eczeem dat nu (nog) niet opgevlamd is. Het trok een paar weken later nadat ze bij ons geen krachtvoer kreeg al weg. Ik denk ook dat er bij haar een flinke portie stress in het spel was van het vele op stal staan.

Zolang als het lichaam niet vrij is van afvalstoffen en extra additieven blijft het paard overal op reageren met eczeem. Oakley had een heel dikke harde manenkam, die is nu zacht en soepel, Ze lijkt hetzelfde soort eczeem te hebben als haar maatje Izzy.

Maar ik moet je ook zegen dat het bij een paard als Bombita geen moer lijkt uit te maken of zij wel of niet op het gras staat, ze heeft tóch eczeem, maar wel een zachte soepele manenkam. Ze schuurt zich een breuk, maar heeft nooit wonden. Dat hadden Izzy en Oakley wel.
Ik begin te denken dat paarden met een harde manenkam en eczeem er wel bij gebaat zijn om van het gras af te blijven , en paarden met een soepele manenkam en eczeem niet.
Onze nieuwe hoefbevangen en HKO merrie Puck is niks te dik, maar heeft wel plaatselijke vetophopingen en een dikke manenkam. Die gaat dus niet het gras op totdat de hele handel soepel is, en dan zien we wel verder. Zij heeft geen eczeem, maar is (oa) chronisch hoefbevangen.
Wij gaan nu proberen de cirkel te doorbreken door haar strict een heel jaar van het gras af te houden, veel laten bewegen en op dieet te houden. Ze loopt nu met Izzy en Okaley en nog een enorm dikke merrie samen. We noemen hun groepje het dieetklupje

Verder blijf ik zeggen dat een slecht functionerend systeem (lever, nieren, darmen) bij het ene paard leiden tot eczeem, en bij het andere paarden tot hoefbevangenheid. Beide aandoeningen zijn slechts een symptoom van een disfunctioneren elders in het lichaam en bij dat 'elders' ligt ook de oplossing (áls je die al kunt vinden, de grootste frustratie van mening paardeneigenaar).

Groet, Pien

Rachel Heuten schreef op vrijdag 16 maart 2007, 13:38:


Hallo,

Ik heb een bitloos hoofdstel en daar heb ik sindskort een touwteugel bij aangeschaft via Emiel 'Voest zijn site. Deze touwteugels zijn heel erg licht en lekker lang en voelen ook goed in je handen een zachte touwteugel dus. Deze beveel ik anderen zeker aan.

Jeanet

Spirithorses schreef op zaterdag 17 maart 2007, 10:47:


Ja, Ik kon er niet echt onderuit. Ik had eerst gevraagd om haar geen bieten en zo weinig mogelijk graan te geven. Maar het paard werd veel te mager. Dus heb ik maar toegegeven en gevraagd haar meer te voeren. En dat liet die staleigenaar zich geen twee keer zeggen en is haar prompt beginnen vetmesten.
Er is blijkbaar toch een heel verschil met wat ze daar aan ruwvoer krijgt en wat ik haar thuis zelf geef. Ze moet echt onbeperekt hooi hebben om op gewicht te blijven, en dat was daar niet haalbaar.
Gestresseerd is ze trouwens niet. Ze komt zelfs heel kalm over. Maar zij loopt dan ook dagelijks op de wei en ik zet haar zelf ook elke dag serieus aan het werk.

Volgens mij heb je gelijk. Mijn Tempête heeft net als Bombita een soepele, zachte manenkam en is niet gevoelig aan hoefbevangenheid (voor zover ik weet) Maar schuurt zich (zonder Boett) ook een breuk, overgings wel wonden, tot bloedens toe.
Haar van het gras afhouden heeft geen effect.


Tja, zoek dat maar eens uit.
Pête is wel eens doorgemeten tijdens het eczeemseizoen, daar kwam toen niets afwijkends uit. Begin dan maar eens de oorzaak te zoeken.
En dan moet je ook nog eens rekening houden met de erfelijkheid. Haar zusje, die in een heel ander deel van het land woont, heeft het ook.
Onbegonnen werk om uit te vissen wat er scheef zit.
Ans

Esther schreef op zaterdag 17 maart 2007, 10:25:

Ans Jondral schreef :


Ik wil niet zeuren over die stal, maar je weet dat Oakley een vreselijke houtknager was he, toen ze bij ons kwam. Wij weten dat aan teveel aan brok en te weinig aan ruwvoer. Nu ze bijna onbeperkt hooi krijgt en geen brokken meer is dat houtknagen h e l e m a a l over ! Hou het gewoon effe allemaal in gedachten, straks kun jij het weer zo doen als je het zelf wilt.

Groet, Pien, (die nu echt moet gaan werken).

Spirithorses schreef op zaterdag 17 maart 2007, 10:33:


******************
Precies, het gaat toch om hoe je paard zich voelt. En hij lijkt nu weer helemaal ok nu . Als ben ik dus wel tegen al mijn principes in moeten gaan (karig voeren, geen deken, jawel, dat was dus ook MIJN principe).

Neemt niet weg dat ons Neeltje blakend van gezondheid zonder deken in de regen aan het rond-galopperen is . Het KAN dus wel, ..... maar blijkbaar niet met Torop. Neel die dampt dan ook van de warmte. Heb nooit begrepen waarom ze Belgen koudbloeds noemen want het zijn echt net straalkacheltjes, terwijl als je een hand onder Torops deken stopt, hij eigenlijk nog steeds gewoon koel aanvoelt en dat is dan een volbloed. Ik vond zijn vel TOEN al zo koud vlak voordat hij die krampkoliekaanval kreeg. Maar ik ging er van uit dat als een paard het te koud had, hij wel zou bibberen. En torop bibberde nooit. Dus ik vond toen dat het moest kunnen zonder deken. Nu denk ik had ik'm maar eerder opgedaan, want hij had wel in die krampkoliek kunnen blijven en dan was hij door mijn "het zal heus wel goed gaan" houding dood geweest.

Nee, die fout maak ik nooit weer. Ik kijk nu gewoon naar hoe het paard het het beste doet, begin met het minste maar als er dan meer nodig is, dan doe ik dat ook gewoon.

Torop is net als jouw Holly ook snel te mager. Hij lijkt veel meer op te kunnen dan andere paarden . Als hij te weinig krijgt wordt hij snel suf, sloom en sacherijnig.

linda lou schreef op zaterdag 17 maart 2007, 11:15:

linda lou schreef op zaterdag 17 maart 2007, 11:34:


Whoehahaha Linda lou... al 26 berichten op je naam, maar ik geloof dat ik nog niks van je gelezen heb.
Het lukt niet zo erg hè!?

trea hoex schreef op zaterdag 17 maart 2007, 11:36:


Jawel, het lukte net een keer wel, ik denk dat ik ook weet wat er mis gaat.
Linda haal je soms de tekst weg die er al staat? Die kun je gewoon laten staan, je tiept er gewoon je bericht onder en dan druk je op Bericht verzenden. Je hoeft dus helemaal niets weg te halen. Het moet knap frustrerend zijn dat het steeds mis gaat.
Probeer hier nu zo eens een tekst onder te tiepen en dan gewoon op bericht verzenden klikken. Eens kijken of dat lukt.

Es

trea hoex schreef op zaterdag 17 maart 2007, 11:36:

Spirithorses schreef op zaterdag 17 maart 2007, 11:21:


O, je mag er gerust over zeuren hoor. T'is niet mijn stal. Ik weet best dat er daar (en op andere pensionstallen) een hele boel verbeterd kan worden, om met het voer al maar te beginnen.
Ik heb ook overwogen om Pête daar weg te halen toen ze zo mager werd en bleek dat onbeperkt ruwvoer niet mogelijk was. Maar uiteindelijk niet gedaan, omdat ze niet genoeg wintervacht had om 24/24 buiten te lopen en mijn eigen wei een blubberzooi was.
En ik houd het echt wel in de gaten hoor, paard moet buiten en veel hooi, anders ga ik zeuren.

Grappig dat je dat zegt van dat houtknagen. Zowel Tempête als Charly (die beiden van die stal komen) waren vroeger (nu soms nog) houtknagers. Die hebben zelf eens een plank van een halve meter breed van mijn (toen nog nieuwe) houten stal helemaal doorgeknaagd. En een boomgaard waar ze een tijdje in gelopen hebben, was er na een bezoekje van die twee zo slecht aan toe, dat verschillende bomen (waaroner een prachtige oude kriekenboom) gekapt moesten worden. Die bomen waren zo hard afgeknaagd dat ze dood gingen.

Ans

Hey,
Ben nieuw hier op het forum en start direkt met een triest berichtje eigenlijk.
Heb een tijdje geleden mijn merrie die dit jaar 20 werd laten inslapen na een een koliek. Hier het verhaal: werd op mijn werk gebeld dat buurman ,wiens tuin grensde aan de weide waar mijn paard stond, om te zeggen dat het paard plat lag op de wei helemaal onder de modder, heel hard rende en zich plots liet vallen. Enfin direkt naar huis gereden, paard pijnstiller gekregen, maar reageerde niets. Aangezien ik dus zelf geen vervoer heb, buurman opgetrommeld met camion, dit duurde natuurlijk want die moest nog van het werk komen. Enfin, op de paardenkliniek belandt en daar hebben ze ze onderzocht en kwamen tot de conclusie dat ze een afnsoering van de dunne darm had, ze had grote hoeveelheden bloederig buikvocht en zels na kalmeringsspuit en morfine bleef ze koliekverschijnseln vertonen. Het was eigenlijk echt wel afschuwelijk. De chirurg gaf 30% op slagen, er was dus veel kans op complicaties achteraf omdat hij een stuk darm zou moeten wegnemen. Ze zou dan ook 3 maanden moeten binnenstaan en kans natuurlijk dat ze achteraf terug koliek zou doen was hoger dan ervoor. Het is een paard dat al sinds haar 6 jaar dag en nacht buiten staat. Ik wist echt niet wat te beslissen, was eigenlijk een beetje in shock en ook vol ongeloof. Uiteindelijk heb ik tegen hem gezegd "wat zoudt gij doen" en hij zei ik zou toch ban g hebben voor de complicaties. We moesten snel beslissen want ze moest constant verdoving krijgen om de pijn onder controle te houden. Enfin, heb dus beslist van ze te laten euthanaseren, maar nu heb ik ongelooflijk veel spijt en schuldgevoelens achteraf. Op die moment zag ik haar al staan in een klein boxke met pijn en ik dacht dat wil ik niet voor haar, maar achteraf denk ik wil zoon beest niet gewoon leven?? Graag zou ik jullie mening hierover hebben, zijn er misschien mensen die ook zoiets hebben voorgehad? Wat zouden jullie gedaan hebben? Graag heel eerlijke meningen.
Alvast bedankt!
Marie