Nick Altena schreef op vrijdag 16 maart 2007, 21:32:

Ter aanvulling:
In mijn vorige stuk stond de vraag wat een paard aan gras en hooi eet...die vraag is beantwoord door de voedings calculator zelf.
Dit wordt vanzelf ingevuld...ik ga er dan maar vanuit dat men de hoeveelheid ergens vandaan heeft uit berekeningen.

Onbeperkt gras en hooi + een rode Rockies liksteen....
Dat houd in dat mijn paard die toch echt al jaren slechts hierop leeft een dagelijks eiwit percentage van 201 % binnen krijgt !
Het dubbele aan hoeveelheid wat het dus eigenlijk nodig heeft !

Vandaar dat mijn vraag dus wel blijft staan...
Waardoor komt het dat een paard aan zelfs deze hoeveelheid nog een tekort heeft ?
En hoe denkt men dit op te lossen ?

Nick

Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Er is al weer veel veranderd met Jur en zijn gehoorzaamheid.
De aanpak om elk gevoel van opdringerigheid om te zetten tot duidelijk een stapje terug of hoofd opzij of lichaam opzij, werkt goed. Eerst in stap over het harde, schreef ik eerder dat ik 60 correcties nodig had, dat was de volgende keer al minder dan 10. De keer daarna heb ik weer kunnen draven aan de hand over het gras om hem te kunnen vragen mijn tempo aan te houden.
Tot zover en tot vandaag.

Les gehad van Conrad, en dat werkt nog heel wat subtieler (nouwkweurig precies en zacht) dan ik gewend was. De mensen die les van hem hebben zullen dit herkenen. Jur reageerde hier goed op en er valt nog veel te oefenen om deze aanpak me eigen te maken.

We hebben mijn going with youre horse ook doorgesproken en ik zoek naar mogelijkheden om dit te integreren met subtiel trainen. Wat mogelijk moet zijn, omdat een grote gehoorzaamheid noodzakelijk is, altijd al noodzakelijk was, om vrijheid te kunnen geven binnen mijn grenzen.

Zoals verwacht hebben we slechts geoefend met ga, stop (ho) en terug.
Bijzonder om te zien, was hoe Jur zich in alle bochten wrong, om onder de lichte druk uit te komen ... let wel de aanhoudende vraag was de druk, symbolisch overgebracht met het leidtouw met de druk zo klein, dat een theekopje op een gladde tafel niet verschuift. Toen hij de lichte druk eenmaal accepteerde was hij vlotter in zijn reacties dan ooit. Ook het paard als eerste weg laten stappen, is iets wat ik niet gewend was, en hoord bij de rol van leider.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 16 maart 2007, 22:08:


Meer precies, een vol theekopje en de tafel niet in de boenwas

Huertecilla schreef op vrijdag 16 maart 2007, 20:57:


Deze site heeft een duidelijke boodschap, een missie van mijn part. Wij pretenderen niet eens om objectief te zijn. Als bokt zichzelf nou zou profileren als het centrum van conservatief traditioneel denkende paardenhouderij, dan hadden ze een poot om op te staan. Maar nu doen ze net alsof ze objectief en algemeen zijn, en dat is ver naast de waarheid.

Groeten,
Frans

Peter Donck schreef op vrijdag 16 maart 2007, 20:20:


Mijn leraren vroeger hebben vaak gevraagd, of mijn klep dicht kon, maar dat had toch echt weinig met plassen te maken..... Zat ook geen rubber tussen.... Die fase kwam later pas; rubber in de buurt van het 'plasding' He bah jongens toch, waar gaat dit over????

Coulash schreef op vrijdag 16 maart 2007, 22:16:


over oedfriesche stalmatten

of
http://www.youtube.com/watch?v=549a4-OPKWY

of
http://www.youtube.com/watch?v=vnmZcrHrMHM

Nick Altena schreef op vrijdag 16 maart 2007, 21:32:


***********************
Wat hij precies mankeerde is nooit helemaal duidelijk geworden. Hij had last van spierafbraak, dat bleek duidelijk uit het bloed, de enzymwaardes waren namelijk veel te hoog. Daarbij waren de eiwitwaardes te laag. Het leek geen typische spierbevangenheid te zijn, maar hij was wel heel moe, wilde ook eigenlijk liever niets doen. Er waren ook waardes die op een allergie wezen. Hij kon zich niet goed meer warm houden, ik hield hem altijd zonder deken en dat ging altijd prima, maar op een gegeven moment kreeg hij een soort krampkoliek en constateerde de dierenarts dat zijn lichaamstemperatuur gewoon te laag was. Vanaf dat moment ben ik dus een stuk voorzichtiger met dat "een deken is nooit nodig". Alles natuurijk, prima, maar als m'n paard het blijkbaar niet trekt, dan houdt het op.

Ik heb er destijds ook op paardnatuurlijk wel over gepost, omdat ik op een gegeven moment ook niet meer wist wat ik ermee aan moest.

Nu houd ik hem bewust dikker, en hij schijnt zich daar gewoon beter bij te voelen. Hij is nu in elk geval weer fit en vol energie. Dus ik laat het wat hem betref gewoon zo.

Peter Donck schreef op vrijdag 16 maart 2007, 22:29:


sjesusssss......

Gr Esther