en er hebben al 25 mensen gekeken naar........niets!!!!

Monique Meijer schreef op vrijdag 9 maart 2007, 15:29:


Wat een leuk filmpje! Leuk om te zien hoe ze bezig is jou iets duidelijk te maken.

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 10 maart 2007, 8:36:


Als je foto's plaatst moet je er goed op letten dat je een categorie kiest, de foto's niet te groot laat zijn, maar ook:
Vink "grote foto's" aan als je er een foto naartoe uploaded.
Zolang je ze op 'kleine foto's' laat staan laat hij niks zien.

Pien

Wil schreef op vrijdag 9 maart 2007, 21:06:


Hier hetzelfde; heb al meegemaakt dat er een paard naar de slacht moest, niemand vroeg iets, en toen Winner in Someren in de kliniek was heeft ook niemand een vraag gesteld. Da's die bij je komen vragen ook niks. Eén grote wassen neus en alleen maar voor registratie van de overheid.

Michiel schreef op vrijdag 9 maart 2007, 23:20:


Goed verhaal Michiel! En zeker een bekend verhaal wat je veel ziet voorkomen. Een paard gaat aan je vragen: "kan ik erop vertrouwen dat jij goed genoeg bent om mij te leiden? Of kan ik het toch maar beter zelf doen en zie maar dat je mij volgt ?"
Deze vraag beantwoorden is de start van "Subtieltrainen" (Ja! Conrad en ik hebben er eindelijk een naam voor gevonden )
Voordat er iets anders gedaan wordt , moet eerst de relatie mens-paard zich gevormd hebben en duidelijk zijn.
Verreweg de meeste paarden lopen helemaal er niet op te wachten om zelf de verantwoordelijkheid van het leiderschap op zich te nemen. Ze geven het graag over aan iets ( mens of paard) wat bewezen heeft dit aan te kunnen. Het hangt van het paard af, hoe zelfverzekerd, sterk, het zich voelt hoeveel bewijs het vraagt en eisen stelt waaraan die leider moet voldoen.
Een jong onvolwassen dier of ziek, of met pijn, zal een leider sneller accepteren.
Doordat Jur nu in wezen een ander paard is geworden stelt hij meer eisen aan het leiderschap en is voorzichtig begonnen met te controleren of dat er wel is. Omdat hij van jou geen juiste, duidelijke antwoorden kreeg heeft hij steeds meer vraagtekens gezet. Uiteindelijk tot aan trappen toe. DE manier waarop paarden dit in laatste instantie onderling oplossen.
Voor die tijd is er al een enorme communicatie op een minder geweldadig niveau geweest.

Het is "het" moment, door het missen van die communicatie, waarbij eigenaars in de problemen komen.en pas wakker worden als het paard, om gehoord te worden, "aan het schreeuwen" is en dan .geen andere oplossing zien dan terug te gaan "schreeuwen" Oftewel gaan reageren met geweld.
Ik denk dat je de manier die jij en Josien gebruikt best zal werken, maar geloof dat er nog een veel "subtieler" ( om meteen een einde te maken aan het idee dat dit soft zou zijn weg te bewandelen is.
Een weg die ondanks zijn simpelheid voor veel mensen toch enorm ingewikkeld lijkt en die je moet zien om goed te begrijpen.
Misschien is het handig om samen eens een paar lessen van de rondreizende subtieltrainer Conrad, (ik blijf lekker in mijn Zeeuws-Vlaamse holletje , waar ik alleen uitkom als het echt moet , volgen om die te vergelijken met jullie methode..

Piet

Peter Donck schreef op vrijdag 9 maart 2007, 22:53:


Denk maar niet dat ik dit berichtje niet gelezen heb. Ik zin op wraak
(al heb ik er een hele dag voor nodig om iets te bedenken!....). Whip!

Zalin schreef op donderdag 8 maart 2007, 10:41:


Heb je de foto's? kun je ze mailen of hier bij je album zetten?
Ik begrijp niet goed hoe je die vergroeiing bedoelt.

Piet