Vandaag weer les gehad van Josien. Bij Jur is nu weer een heel ander probleem ontstaan. Een gezond probleem ditmaal: Jur is door zijn fysieke fitheid, zowel qua hoef als rug, nu een dominant paard geworden die met lef ... en succes bijna ... mijn leiderschap aan het betwisten is.

Door mijn onwetendheid en zijn kalme aard en meegaandheid (vroeger zie mijn homepage) heb ik de talloze signalen van opdringerigheid niet herkent, en in een paar weken is dat flink uitgegroeid tot en met een klap van zijn achterhoef tegen mijn borst. Hij wou toen donders graag rollen en rennen, en respecteerde mijn leidtouw niet meer en haalde uit. Gisteren nog had ik hem naast de fiets meegenomen, en toen hij de berm kon opzoeken, wou hij er in galop vandoor. Niet gelukt, en knap gestrest beide zijn we thuis gekomen.

Dat was dus ons thema van de les vandaag!
Josien had altijd al gezegd dat die karakter verandering er aan zat te komen als gevolg van het gymnastiseren. Heel mooi natuurlijk, maar dan wel graag goed blijven gehoorzamen

Wat we gedaan hebben is heel simpel, hem weg sturen zodra hij gevoelsmatig iets opdringerig werd. Dit is dus de druk die paarden onderling gebruiken, elkaar weg sturen. En dat is heel wat anders dan druk gebruiken om te gijzelen (bij je houden met teugel of leidtouw). Jur stond los in de bak en ik bezette zijn plek, de plek voor het draad naar buiten. Hij wou weer terug zijn plek in nemen, en dat mocht zolang hij niet opdringerig was en zolang hij zich ook gemakkelijk weer weg liet sturen. De druk die ik moest gebruiken in fases is navelsturing, wijzen, groter maken, draaiend touwtje en toestappen. Zo mijn mogelijk en zo veel als nodig is. En direct stoppen zodra hij 1 pasje week. En direct ! weer reageren zodra ik ook maar iets ! opdringerigheid voelde. Bijzonder vond ik wel dat het touwtje rustig moest blijven rond draaien, en ik de druk niet moest opbouwen, terwijl Jur zijn eigen beslissing nam om een pasje of meer te wijken. Dat duurde soms een minuut of 2. Vanuit me zelf zou ik de druk sneller hoger opbouwen. Maar ik zie ook wel dat een meer vrijwillige keuze goed kan werken. Al zie ik paarden onderling dat dus niet doen, die bouwen fases van druk heel snel op.

Toen Jur dit afstaan van zijn plek een beetje begon te accepteren en rustig en weid genoeg boogjes om me heen liep. Om te kijken of er aan de andere kant misschien een gaatje was, wat op zich al weer opdringerigheid is trouwens. Toen liep ik mee door de bak (op 5 meter afstand ongeveer) en moest mijn navel-richting als een muur beschouwen waardoorheen Jur niet mocht lopen. Wat hij dus wel deed en hij werd woest als ik dit corrigeerde en dreigde zelfs 2 maal uit te slaan. Bij zo'n trap poging zei Josien zou ik een volgende keer een plastic zak uit mijn zak kunnen trekken en zo onverwacht hem schrik aan jagen en de zak weer verstoppen voordat hij goed heeft kunnen zien wat het was.

Wel ik heb vanmiddag weer een belangrijke les gehad, waar Jur niet blij mee is, totdat hij het accepteert dan is de rust en mijn veiligheid weer terug. Door zijn oude goede gedrag was ik te non-chalant geworden en had de kleine signalen van opdringerigheid niet herkent als pogingen om het leiderschap over te nemen. Mwah de noodzaak tot actie werd me al snel duidelijk. Ook bij een gewone wandeling doorsneed Jur vaak mijn navelrichting, vanaf vandaag niet meer! Ik heb nu ook geleerd elk gevoel van opdringerigheid te beantwoorden met correctie. Ik ben benieuwd hoe snel dit proces gaat.

Groetjes, Michiel

Esther schreef op vrijdag 9 maart 2007, 21:11:


Bij mij geeneens een vraag. Chaser is niet gechipt dus het antwoord zal duidelijk zijn. Catcher is wel gechipt maar gaat nooit naar de slacht.
Als ik alleen al op b.v. de Zuidlaarder paardenmarkt kijk, hoeveel handelaren niet eens de centen uitgeven om een paard netjes op z'n voeten te zetten??
Ik vrees met je mee.

Wil.

Peter Donck schreef op vrijdag 9 maart 2007, 22:53:


Peroxide-knaapje )

Ach.... hij is toch lief??

Michiel schreef op vrijdag 9 maart 2007, 23:20:


Poeh Michiel, het lijkt op dezelfde situatie als wij hier met Catcher dreigden te krijgen.
Inderdaad: continu blijven uitproberen om het leiderschap te kunnen verwerven.
Het is bij Conrad en bij mij nooit gelukt, maar een hengst blijft het zeker proberen!
Uitslaan is inderdaad een controlevraag... zodra jij wijkt heeft jij gewonnen.
Proberen de situatie te vermijden, ergo: je hoeft dan niet met veel druk te corrigeren.
Die plastic zak is misschien goed, Conrad lost dat op door beide armen in de lucht te steken en dan te sissen als een slang... Reken maar dat het indruk maakt!
En heel erg consequent blijven maar dat doe je wel.

Verder nog even over Catcher, er stond vandaag een compleet ander paard in de round penn toen Conrad kwam om te trainen.
Gisteren in het land viel het mij al op dat hij weliswaar attent was, maar het eindeloze ijsberen en brullen naar de buurvrouwen is over. Ik hem hem zelfs in de rust in het zonnetje zien staan, volkomen ontspannen, genietend in de warmte.
Ook staat ie niet meer te brullen als er b.v. een auto het erf opdraait, eigenlijk hoor ik hem nauwelijks meer.

Hij veranderd ontzettend snel in zijn doen en laten. Is veel ontvankelijker voor training, liever, meegaander en rustiger. Hij heeft nog maar nauwelijks in zijn leidtouw gebeten en naar ons happen gebeurd al helemaal niet meer. Vandaag is ie (notabe in de regen!) in 1 uur training veel verder gekomen als alle weken daarvoor.
Voor Conrad wel een leuke ervaring, omdat je niet vaak als trainer mee zult maken dat je eerst een hengst traint, en na 2 weken pauze, datzelfde paard een ruin is.
Omdat het toch regende was dit tevens een prachtige gelegenheid om hem paraplui-mak te maken... Hij heeft er zelfs gewoon onder gestaan )

De frustraties verdwijnen geleidelijk aan en gisteren, toen Chaser langs hem heen liep heeft ie helemaal vergeten om hem in z'n kont te bijten.... )

Ik weet dat castreren hier op dit forum vele tegenstanders kent maar ook dat ik blij ben met de genomen beslissing en het tot nu toe al behaalde resultaat.

Groetjes,

Wil.

ingrid van der post schreef op vrijdag 9 maart 2007, 22:21:


Goeie van jou Ingrid, dát zat ik me dus ook af te vragen!
Ik denk het nl. niet. Een röntgen laat alleen botten zien!
Schimmel kun je wel zo zien: afkrabsel maken en op kweek zetten in een lab.
Dat lijkt me een beter idee.

Maar nee, ik heb ook nog nooit zulke hoeven/scheuren gezien!

Wil.

Wil schreef op vrijdag 9 maart 2007, 23:59:


IN de pus zit genoeg info om via een lab info te krijgen over welke infectie en welke schimmel (wat ik niet denk) of bacteriologische (jawel die wel ) infectie het gaat.

Wil schreef op vrijdag 9 maart 2007, 23:57:


Ja dat is beter, dat heb ik altijd bij me


Mooi!!!

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op zaterdag 10 maart 2007, 0:30:


Dát dacht ik... Groot maken, naar Jur toestappen en sissen... maakt echt indruk hoor!

Ja... vind ik ook. Vandaag heeft ie heel veel mooitjes ontvangen! Zelfs suuuuuupers!
)

Groet,

Wil.

en er hebben al 25 mensen gekeken naar........niets!!!!

Monique Meijer schreef op vrijdag 9 maart 2007, 15:29:


Wat een leuk filmpje! Leuk om te zien hoe ze bezig is jou iets duidelijk te maken.

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 10 maart 2007, 8:36:


Als je foto's plaatst moet je er goed op letten dat je een categorie kiest, de foto's niet te groot laat zijn, maar ook:
Vink "grote foto's" aan als je er een foto naartoe uploaded.
Zolang je ze op 'kleine foto's' laat staan laat hij niks zien.

Pien

Wil schreef op vrijdag 9 maart 2007, 21:06:


Hier hetzelfde; heb al meegemaakt dat er een paard naar de slacht moest, niemand vroeg iets, en toen Winner in Someren in de kliniek was heeft ook niemand een vraag gesteld. Da's die bij je komen vragen ook niks. Eén grote wassen neus en alleen maar voor registratie van de overheid.

Michiel schreef op vrijdag 9 maart 2007, 23:20:


Goed verhaal Michiel! En zeker een bekend verhaal wat je veel ziet voorkomen. Een paard gaat aan je vragen: "kan ik erop vertrouwen dat jij goed genoeg bent om mij te leiden? Of kan ik het toch maar beter zelf doen en zie maar dat je mij volgt ?"
Deze vraag beantwoorden is de start van "Subtieltrainen" (Ja! Conrad en ik hebben er eindelijk een naam voor gevonden )
Voordat er iets anders gedaan wordt , moet eerst de relatie mens-paard zich gevormd hebben en duidelijk zijn.
Verreweg de meeste paarden lopen helemaal er niet op te wachten om zelf de verantwoordelijkheid van het leiderschap op zich te nemen. Ze geven het graag over aan iets ( mens of paard) wat bewezen heeft dit aan te kunnen. Het hangt van het paard af, hoe zelfverzekerd, sterk, het zich voelt hoeveel bewijs het vraagt en eisen stelt waaraan die leider moet voldoen.
Een jong onvolwassen dier of ziek, of met pijn, zal een leider sneller accepteren.
Doordat Jur nu in wezen een ander paard is geworden stelt hij meer eisen aan het leiderschap en is voorzichtig begonnen met te controleren of dat er wel is. Omdat hij van jou geen juiste, duidelijke antwoorden kreeg heeft hij steeds meer vraagtekens gezet. Uiteindelijk tot aan trappen toe. DE manier waarop paarden dit in laatste instantie onderling oplossen.
Voor die tijd is er al een enorme communicatie op een minder geweldadig niveau geweest.

Het is "het" moment, door het missen van die communicatie, waarbij eigenaars in de problemen komen.en pas wakker worden als het paard, om gehoord te worden, "aan het schreeuwen" is en dan .geen andere oplossing zien dan terug te gaan "schreeuwen" Oftewel gaan reageren met geweld.
Ik denk dat je de manier die jij en Josien gebruikt best zal werken, maar geloof dat er nog een veel "subtieler" ( om meteen een einde te maken aan het idee dat dit soft zou zijn weg te bewandelen is.
Een weg die ondanks zijn simpelheid voor veel mensen toch enorm ingewikkeld lijkt en die je moet zien om goed te begrijpen.
Misschien is het handig om samen eens een paar lessen van de rondreizende subtieltrainer Conrad, (ik blijf lekker in mijn Zeeuws-Vlaamse holletje , waar ik alleen uitkom als het echt moet , volgen om die te vergelijken met jullie methode..

Piet

Peter Donck schreef op vrijdag 9 maart 2007, 22:53:


Denk maar niet dat ik dit berichtje niet gelezen heb. Ik zin op wraak
(al heb ik er een hele dag voor nodig om iets te bedenken!....). Whip!

Zalin schreef op donderdag 8 maart 2007, 10:41:


Heb je de foto's? kun je ze mailen of hier bij je album zetten?
Ik begrijp niet goed hoe je die vergroeiing bedoelt.

Piet