Eva Saegerman schreef op donderdag 8 maart 2007, 13:46:
> Nathalie Lagasse schreef op donderdag 8 maart 2007, 13:32:
>> Maarre... is dat hoofdstel (of jullie) zoals een
>> electriciteitsdraadje?? Dus eerst haar zover krijgen dat ze het
>> toch durft aanraken en dan KNETTER! en het vertrouwen bleek
>> totaal misplaatst? Das toch niet de bedoeling hoop ik.
> uiteraard niet! Wij knetteren niets, wij vragen Una alleen het
> hoofdstel zelf aan te doen. Knetteren zie ik als eigen
> initiatief nemen van de mens om het paard iets te doen doen; en
> dat doen we dus niet
> wij doen niets dan belonen hetgeen dat Una doet
Ja, ik wist wel dat jullie niet gingen knetteren! Ik bedoelde alleen dat het een beetje een raar voorbeeld was, bang meisje zover krijgen dat ze een electriciteitsdraadje wil aanraken. Bang meisje zover krijgen dat ze een brievenbus durft aanraken, dat had ik meteen begrepen
, een brievenbus doet namelijk geen pijn, en een hoofdstel ook niet hopelijk. Het ging mij enkel om het voorbeeld dat raar was, ik heb er uiteraard alle vertrouwen in dat Una in goede handen is (voor de duidelijkheid).
>> Wat ik wel bedenk (wat Michiel vroeger ook al aangehaald heeft)
>> is of we nu de boodschap van het paard niet negeren. De
>> boodschap was 'ik wil geen hoofdstel aan'
> hoofdstel, niet van halster, niet van touw, niet van een zachte
> hand, geen enkel contact vertrouwde ze
> En dat komt door haar enge verleden: vastbinden aan de oren,
> praam om de oren, en nog ....
Dat geloof ik wel, het was meer als theorethische mijmering bedoeld. Daar ben jij toch goed in? Niets achter zoeken hoor.
Groetjes,
Nathalie
Warboel
